Ὅταν σεβόμαστε τὴν ἀνάγκη μας γιὰ σιωπὴ καὶ μοναχικὲς στιγμές, ἰσοῤῥοποῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ μπαίνουμε στὴν διαδικασία νὰ ἀνακαλύψουμε τὴν μαγικὴ λίθο, ποὺ ὑπάρχει μέσα μας. Συνέχεια →

Ἡ συγχώρεσις δὲν εἶναι μιὰ ἀποχαυνωτικὴ διαδικασία ποὺ μπορεῖ νὰ δικαιολογῇ κάθε συμπεριφορά.
Συγχώρεσις εἶναι μιὰ διαδικασία διευρύνσεως κατὰ τὴν ὁποία μποροῦμε νὰ δοῦμε πέρα ἀπὸ τὰ φαινόμενα μιὰ μεγαλύτερη ἀλήθεια… Συνέχεια →

Ὅταν εἶσαι κάπου καὶ νοιώθεις χαρά, φαίνεται ὅτι αὐτὴ ἡ χαρὰ ἔρχεται ἀπ΄ ἔξω. Στὴν πραγματικότητα δὲν συμβαίνει αὐτό, ἡ χαρὰ εὑρίσκετο μέσα σου καὶ τὸ ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀφορμή ποὺ βοήθησε τὴν χαρὰ νὰ βγῇ πρὸς τὰ ἔξω.

Συνέχεια →

Μέσα στὸν καθένα ὑπάρχει μιᾶ  φωνή, αὐτὴ τοῦ πνεύματός του.
Αὐτὴ ἡ φωνὴ δὲν ἐκφράζεται λεκτικά…
Ἔρχεται σὰν μιὰ ἐπιγνώσις, σὰν ἔνα φῶς καὶ μᾶς κάνει νὰ βλέπουμε τὰ πράγματα μὲ διαφορετικὸ τρόπο. Συνέχεια →

Κάθε διαμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου, κάθε πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ κάθε πολιτισμὸς βασίζονται σὲ μιὰ συμφωνία γιὰ τὸ ἐπιτρεπτὸ καὶ τὸ ἀνεπίτρεπτο, τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, τὸ σωστὸ καὶ τὸ λάθος.

Ὁ ἄνθρωπος πάντοτε εἶναι σὲ ἔναν δρόμο μεταξὺ πρωτογόνου καὶ ἀνθρώπου τοῦ μέλλοντος καὶ ἔχει πάντα πολλά, ἀναρίθμητα πολλὰ νὰ καταπιέσει μέσα του, νὰ κρύψει, νὰ ἀπαρνηθῇ για μπορέσει νὰ γίνει ἕνα καλὸ μέλος τῆς κοινωνίας. Συνέχεια →

Ὅλοι ἔχουν τὴν δική τους φωνή,.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐπιτρέπουν στὶς φωνὲς τῶν ἄλλων νὰ σκεπάσουν αὐτὴν τὴν φωνή… Συνέχεια →