Σήμερα εἶναι ἁπλῶς μία συνηθισμένη ἡμέρα…

Ἀνάπνευσε τὸν ἄνεμο …
Κᾶνε κάποιον νὰ χαμογελάσῃ …
Ἀφησε τὸν ἤλιο νὰ γεμίσῃ μὲ φῶς τὸ κάθε σου κύτταρο… Συνέχεια

Τί γίνεται ὅμως μέσα στίς σχέσεις;

Ὅταν κάποιος εἶναι μόνος του  μὲ τὸν ἑαυτό του,  εἶναι εὔκολο νὰ θεωρῇ ὅτι εἶναι ἔνα πνευματικὸ φωτισμένο ἄτομο, ποὺ ξέρει νὰ ἀγαπᾷ.

Τi γίνεται ὅμως μέσα στίς σχέσεις; Συνέχεια

Χρειάζεται θάῤῥος γιὰ νὰ ζήσῃ κάποιος τὴν ἐλευθερία του.

Χρειάζεται θάρρος γιὰ νὰ ζήσῃ κάποιος τὴν ἐλευθερία ποὺ τοῦ δίνουν οἱ ἐπιλογές του.
Χρειάζεται θάρρος γιὰ νὰ ζήσῃ τὴν οἰκειότητα καὶ τὴν σύνδεση μὲ τοὺς ἄλλους.
Θάρρος γιὰ νὰ διευθύνῃ μόνος του τὴν ζωή του, νὰ καθορίσῃ τὴν Μοίρα του, νὰ πάρῃει τὴν εὐθύνη γιὰ τὶς πράξεις του καὶ τὰ συναισθήματά του.
Θάρρος γιὰ νὰ διαλέξει τὴν αὐθεντικότητα καὶ ὄχι τὴν ἐπιδοκιμασία. Συνέχεια

Ἡ τελειότητα εἶναι ἀνέφικτη.

Πόσο μεγάλο μέρος τῆς ζωῆς μας ἀναλώνεται καί πάει χαμένο, ἀπό τήν  νευρωτική ἐπιμονή μας στήν τελειομανία;

Ἴσως οἱ γονεῖς μας νὰ περίμεναν ἀπὸ ἐμᾶς νὰ πετύχουμε τὸ ἐπίπεδο τῆς ζωῆς ποὺ γνώριζαν ὅτι ἐκεῖνοι δὲν μποροὺν νὰ πετύχουν.
Ὁπότε ἤθελαν κάτι περισσότερο ἀπὸ ἐμᾶς.
Ἀλλά τί περισσότερο; Συνέχεια

Τὸ ξεκίνημα τοῦ καταναλωτισμοῦ.

Ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς δεκαετίας τοῦ ἑξήντα καὶ μετὰ ξεκίνησαν τὰ συνθήματα:
τὰ πάντα ἀμέσως, θάνατος στὴν πλήξι, ζωὴ χωρὶς νεκρὸ χρόνο καὶ ἀπόλαυσις χωρὶς ὅρια.

Αὐτὸ ἦταν τὸ ξεκίνημα τοῦ καταναλωτισμού.

Ἡ πρόθεσις ἦταν ἀναρχικὴ ἀλλὰ τὸ ἀποτέλεσμα ἤταν διαφημιστικὸ καὶ ἔτσι ἀπηλευθερώθη ἡ λίμπιντός μας γιὰ ἀγορὲς δίχως ὅρια, ἁρπάζοντας ἀσυγκρτάτητοι ὅλα τὰ ἀγαθά. Συνέχεια

Ἡ δράσις δημιουργεῖ τὸν ἐνθουσιασμό.

Ἡ ἐνεργητικότητα καὶ ὁ ἐνθουσιασμὸς γιὰ τὸ ὅ,τι δήποτε, ἔρχονται ἀφοῦ ξεκινήσουμε νὰ κάνουμε κάτι.

Ἀποκτοῦμε ἐνεργητικότητα σὰν ἀποτέλεσμα τῆς ἀναμείξεώς μας σὲ κάτι. Συνέχεια