Τὶ εἶναι μιά χαμένη εὐκαιρία;
Μιὰ λέξη ποὺ δὲν προφέρθηκε ποτέ…
Ἕνα χέρι ποὺ δὲν ἀπλώθηκε…
Μία χειρονομία ποὺ πῆγε νὰ γίνει ἀλλὰ τελικὰ δὲν ὁλοκληρώθηκε…
Τόσες στιγμὲς ποὺ ἀπὸ φόβο ἢ δειλία δὲν μεταστρέφουμε τὴν Μοίρα μας… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Σούσουλα Γιώτα
Τὸ «Σύνδρομον τῆς Στοκχόλμης».
Τὸ 1973 σὲ μίαν τράπεζα τῆς Στοκχόλμης πραγματοποιήθηκε μιὰ λῃστεία, ὅπου κάποιοι τραπεζικοὶ ὑπάλληλοι ἐκρατήθησαν ὅμηροι ἀπὸ τοὺς ληστὲς για ἔξῃ ἡμέρες.Τὰ θύματα συνεδέθησαν συναισθηματικὰ μὲ τοὺς ἀπαγωγεὶς καὶ μάλιστα ὅταν ἀπηλευθερώθησαν ἔφθασαν νὰ ζητήσουν τὴν ἐπιείκεια τῶν ἀρχῶν γιὰ τοὺς ληστές. Συνέχεια
Ἔχει καὶ ἡ πλήξις τὶς ἀρετές της…
Ἔχει καὶ ἡ πλήξις τὶς ἀρετές της.
Ἀφοῦ μᾶς ἐξουθενώσει, μᾶς ὑποχρεώνει νὰ δραστηριοποιηθοῦμε καὶ νὰ ἐκμεταλευθοῦμε τὶς ἀπίθανες δυνατότητες, ποὺ μᾶς προσφέρει αὐτὸ τὸ ἀργὸ κύλισμα τοῦ χρόνου. Συνέχεια
Τὸ μεγαλύτερο δῶρο πρὸς τὸν ἑαυτόν μας εἶναι ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν ἑαυτόν μας!
Τὸ μεγαλύτερο δῶρο εἶναι ἡ ἐπικοινωνία ποὺ ἔχουμε μὲ τὸν ἑαυτὸ μας.
Καὶ τὸ μεγαλύτερο λάθος μας εἶναι ἡ κατασπατάλησις αὐτῆς τῆς ἐπικοινωνίας. Συνέχεια
Γιατί περιγελᾶμε τίς ἁπλές χαρές;
Γιατὶ περιγελάμε τις ἀπλὲς χαρές;
Μήπως ἐπειδή τίς θεωροῦμε ὑπερβολικά πληβεῖες;
Ἴσως ἐπειδὴ δεν θέλουμε μιὰ κοινὴ εὐτυχία…
Θέλουμε μιὰ εὐτυχία ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τὴν ἐπιδείξουμε…
Μία εὐτυχία μὲ τίτλο εὐγενείας, ποὺ ἔχει προέλθει ἀπὸ τὸ ξεχωριστό μας κατόρθωμα. Συνέχεια
Ζωὴ σημαίνει συμμετοχή.
Δυστυχῶς πολλὲς φορὲς τὸ ἀληθινὸ νόημα τῆς ζωῆς μας χάνεται στὸν κόσμο τῆς δυσπιστίας. Φοβόμαστε τὴν ζωή, γι΄ αὐτὸ δεν ἀφήνουμε τὸν ἑαυτό μας νὰ νοιώσει, νὰ αἰσθανθεῖ, νὰ τολμήσει, νὰ νοιαστεῖ….
Δὲν ἀφήνουμε τὸν ἑαυτό μας νὰ ζήσει. Συνέχεια