Δημοκρατία καὶ κράτος δικαίου ὑπὸ …ἰσλαμικὴ ἀπειλή!

– 27 Ιανουαρίου 2015: Το ISIS επιτίθεται στο ξενοδοχείο Corinthia στην Τρίπολη της Λιβύης και σκοτώνει 10 ανθρώπους.

– 18 Μαρτίου 2015: Ο ISIS προκαλεί μακελειό σε μουσείο στην Τυνησία. Δολοφονεί 22 πολίτες.

– 26 Ιουνίου 2015: Ισλαμιστές δολοφονούν 38 ανθρώπους, κυρίως Ευρωπαίους, σε παραλιακό ξενοδοχείο στην Τυνησία.

– 10 Οκτωβρίου 2015: Ισλαμιστές κτυπούν με δύο εκρήξεις σε συλλαλητήριο στην Τουρκία. Χάνουν την ζωή τους 10 άνθρωποι. Συνέχεια

Φόβος (καλὰ προπαγανδισμένος) σκιάζει τὴν Εὐρώπη!!!

«Καταδικάζουμε τὴν βία, ἀπὸ ὅπου κι ἐὰν προέρχεται…»
(Προέχει ἡ καταδίκη τῆς ἰσλαμοφοβίας καὶ τῆς ἀκροδεξιᾶς…!!!)

Συνέχεια

Δημόσιος κίνδυνος ὅποιος ἀντιπαθεῖ τό καθεστώς;

Πρὸς παπαδήμια καὶ πρωτοσαλτάροντα περίλυπα στουρνάρια γενικῶς…

(Γιὰ νὰ τὸ κλείνουμε τὸ θέμα…)

Ἐὰν ἀκούσω ὅτι ἔνα κακοποιὸ στοιχεῖο ἔχει κάνει κακὸ σὲ ἀθῷο νοικοκύρη -ἀκόμη κι ἐὰν δὲν τὸν ξέρω προσωπικά-,  πάλι θὰ λυπηθῶ ἐὰν τὸ μάθω.

Ἐὰν τώρα τύχῃ καὶ γκάγκστερς ἀρχίζουν νὰ ἀλληλοπυροβολῶνται, γιὰ δικούς τους λόγους, σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι θὰ βάλω τὰ γέλια…
(Χωρὶς νὰ μὲ ἀπασχολῇ ἐὰν δίπλα μου, τεθλιμμένοι συγγγενεῖς τους καὶ λοιποὶ παρατρεχάμενοι, μαζεύουν ἀπὸ κάτω τὸ δάκρυ μὲ τὶς σφουγγαρίστρες…!!!)
Συνέχεια

Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι …σενάριον!!!

Ἐὰν ἔγραφα τὸ σενάριο…
…μιᾶς κινηματογραφικῆς ἀποδόσεως τοῦ φονικοῦ στὸ Μάντσεστερ, θὰ προσέθετα στοιχεῖα μυθοπλασίας, γιὰ νὰ ἀφήσω τὸν κοσμάκη νὰ ἀναρωτιέται: «ῥέ μήπως κι ἔγιναν ἔτσι;».

Κατ ἀρχήν, αὐτὸν τὸν φουκαρὰ τὸν 22άχρονο (ἄλλος ἕνας ποὺ διελύθη ὁλόκληρος στὰ ἐξ ὥν συνετέθη ἀλλὰ -ὡς συνήθως- τὰ χαρτιά του θὰ τὰ διατηροῦσα ἀνέπαφα, ὥστε νὰ ἀναγνωρισθῇ) δὲν θὰ τὸν ἐπαρουσίαζα σὰν αὐτουργό. Συνέχεια

Βολικό κι …ἀναμενόμενον τό κτύπημα κατά Παπαδήμου;;;

Παιχνίδια πρακτόρων;

«Πολύ θα βόλευε την κυβέρνηση μια κατάσταση χάους, ένα τρομοκρατικό κτύπημα ή κάτι που θα προκαλούσε πανελλήνιο σοκ και θα κοίμιζε τον κόσμο».

Συνέχεια

Ξεπερνώντας τὰ ὅρια τῆς ἀνθρωπιᾶς

«Ἐσὺ Χριστὸ κι ἐγὼ Ἀλλάχ, ὅμως κι οἱ δυό μας ἂχ καὶ βάχ», μᾶς λέει τὸ σύγχρονο, κυρίως «ἀριστερᾶς» ἐμπνεύσεως ἀφήγημα.
Τὸ σύγχρονο ἐκεῖνο ἀφήγημα ποὺ ἀρέσκεται νὰ μιλᾷ γιὰ τὶς διακρίσεις ποὺ ὑφίστανται οἱ ξένοι μετανάστες, στὶς εὐρωπαϊκὲς μεγαλουπόλεις.
Γιὰ τὴν περιθωριοποίηση καὶ τὸν κοινωνικὸ ἀποκλεισμό, ποὺ αὐτοὶ ὑφίστανται, πρὸ κειμένου νὰ δικαιολογήσουν τὴν βιαία καὶ ἐγκληματικὴ συμπεριφορά τους. 

Συνέχεια