Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Ο εντοπισμός της αρχαίας πόλης Ἄντανδρος, έγινε από ένα τυχαίο γεγονός.
Σε ένα οθωμανικό τέμενος- τζαμί- στο χωριό Αβτσιλάρ της βορειοδυτικής Τουρκίας, στα μέσα του 19ου αιώνα, ένας περιηγητής είδε ενσωματωμένη στον τοίχο του τζαμιού, μια λίθινη επιγραφή που έγραφε: «Πόλις Αντανδρίων».
Το τζαμί βρισκόταν στο λόφο «καλε-τάσι» [η ονομασία ‘καλέ’ σημαίνει κάστρο] που βρίσκεται σε υψόμετρο, 215 μέτρα, από την επιφάνεια της θάλασσας. Συνέχεια
Θά μάθουμε ποτέ;
Θά μᾶς ἐπιτρέψουν νά δοῦμε ΟΛΑ τά εὑρήματα;
Θά τά δοῦμε σέ κάποιο Μουσεῖο ἤ θά χαθοῦν κι αὐτά, ὅπως τόσα καί τόσα; Συνέχεια
Αρχαία “μέγαρα” δηλ. υπόγειες αποθήκες, από τις οποίες επήρε το όνομά της η πόλις. Αργότερα, όποιες οικίες μπορούσαν και είχαν “μέγαρα”, ονομάζονταν μέγαρα!!!
Επειδή «τα Μέγαρα είναι το μακρύτερο μέρος της Ευρώπης προς την Δύση στο οποίο έφθασε ο στρατός των Περσών», όπως λέει ο Ηρόδοτος («Ιστορία» θ,14) και επειδή στο επίγραμμα προς τιμήν των πεσόντων Μεγαρέων έγραφε… «σκοτωθήκαμε στον πόλεμο, διότι θελήσαμε να παραμείνει ελεύθερη η Ελλάς και η ιδιαίτερη πατρίδα μας, τα Μέγαρα», θέλω σήμερα να κάνω έναν ιδιαίτερο λόγο, γι’ αυτήν την τόσο ιστορική πολιτεία της Ελλάδος, με τους τόσο προοδευτικούς και φιλαπόδημους κατοίκους… Τα Μέγαρα – κατά την επίσημη ιστορία – συμπτύχθηκαν από την συνένωση 4 κώμεων – εξ ου και Τετράπολις, περί τον 8ο αι. π.Χ. Συνέχεια
Έγραφα για τον καταστροφέα της αρχαίας Ιεράς Οδού της Νάξου…
Τον έμαθα…
Είναι συγγενής εν ενεργεία υπουργού της νυν κυβερνήσεως… Γι’ αυτό θάφτηκε το θέμα…
Αν δεν λυθεί, θα βγάλω κι άλλα στην φόρα… Συνέχεια
Ἀρχαία πόλη μὲ ἀποχευτεύσεις, ἴδιες μὲ αὐτὲς τῆς Κωσσοῦ, εὑρέθη στὴν ἔρημο Κάρα Κοῦμ στὸ δυτικὸ Τουρκμενιστάν.
Στὴν πόλη αὐτὴ εὑρέθησαν χρυσᾶ ἀριστουργήματα, ἴδια μὲ αὐτὰ τῆς Κνωσσοῦ. Συνέχεια
Πρὶν δύο ἑβδομάδες ἐκεῖ ποὺ βλέπετε τώρα τὰ χώματα, ἦταν βάση ἀρχαίου ναοῦ καὶ ὑπῆρχαν καὶ ἄλλα, σκορπισμένα μέλη ἀπὸ τὸν ναό.
Μάθαμε σήμερα πὼς ἔπεσε ἡ ἀρχαιολογικὴ ὑπηρεσία, πῆρε ὅ,τι πῆρε καὶ ὅλα τὰ ἄλλα τὰ κουκούλωσαν.
Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπὸ τὸν ὑπὸ κατασκευὴ σταθμὸ τοῦ ΜΕΤΡΟ στὸν Πειραιᾶ. Συνέχεια
