Φοβούμεθα σὰν τὴν πανούκλα τὴ φράσι «σὲ χρειάζομαι» γιατί θεωροῦμε δύναμι τὸ νὰ μὴν ἔχουμε ἀνάγκη κανέναν καὶ νὰ τὰ καταφέρνουμε ὅλα μόνοι μας…
Ὁ κάθε ἄνθρωπος γεννιέται ὁλοκληρωτικὰ ἐξαρτώμενος ἀπὸ τὸ περιβάλλον του καὶ μετὰ κάνει προσπάθεια νὰ κάνῃ τὸ βῆμα ἀπὸ τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἐξάρτησι στὴν ἀνεξαρτησία. Ἀλλὰ ἡ ἐξέλιξις δὲν σταματᾶ ἐδῶ. Ὑπάρχει ἕνα ἀκόμη βῆμα…
Ἕνα βῆμα θάῤῤους καὶ ἀληθινῆς δυνάμεως… Συνέχεια
Ναί, δυστυχῶς, ἀπαιτεῖται ψυχραιμία.
Ἤδη κατέγραψα τὶς ἐμπειρίες μου, τῶν τελευταίων ἡμερῶν, ποὺ ἀποδεικνύουν πὼς κάτι τρέχει στὴν ψυχοσύνθεσίν μας.
Κάπου ἔχουμε χάσει τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἴδιο μας τὸν ἑαυτό, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀδυνατοῦμε νὰ ἐπικοινωνήσουμε γιὰ τὰ ἁπλούστερα.
Μᾶς φταίει ὁ γάιδαρος καὶ βαροῦμε τὸ σαμάρι. Συνέχεια
Μοῦ ἔχει συμβῇ, πρὸ μερικῶν ἐτῶν, νὰ γίνω μάρτυς τραγικῆς σκηνῆς.
Ἤμουν σὲ κάποιο κατάστημα καὶ περίμενα τὴν σειρά μου νὰ ἐξυπηρετηθῶ.
Μία κοπέλλα ἐθήλαζε τὸ παιδί της, στὸ πίσω τμῆμα ἑνὸς καταστήματος, ἀλλὰ δὲν τὴν εἶχα ἀκόμη δεῖ.
Ἡ ἰδιοκτήτρια τοῦ καταστήματος εἶχε ἕνα ἐγγονάκι, περίπου δέκα ἐτῶν τότε, ποὺ ἦταν μαζύ της στὸ κατάστημα, ὅταν ἐξυπηρετοῦσε ἡ γιαγιά του τοὺς πελάτες της. Κάποιαν στιγμὴ ὁ μικρὸς ἐγκατέλειψε τὸ κατάστημα, εἰσερχόμενος στὰ ἐνδότερα. Καὶ λίγες στιγμὲς ἀργότερα ἀκούσαμε ὅλοι τὶς κραυγές του: «Πόρνη!!! Πόρνη!!! Ἔβγαλες τὸ βυζὶ ἔξω!!!! Πόρνη!!! Πουτάνα!!!!… Γιαγιὰ μάζεψε τὴν πουτάνα ἀπὸ ἐδῶ…»
Κι ἄλλα πολλὰ εἶπε. Εἶχα ἀναστατωθεῖ! Εἶδα τὴν κοπέλλα, ποὺ ἐπάσκιζε νὰ κρύψῃ ἀκόμη καλλίτερα τὸν μαστό της, ἀλλὰ φαινόταν ἤδη ἀρκετὰ ταραγμένη. Δὲν εἶναι καὶ λίγο ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε ἕνα τέτοιο σκηνικό… Συνέχεια
Ἔμαθα νὰ σέβομαι τοὺς ἀνθρώπους. Νὰ ἀναγνωρίζω τὰ δικαιώματά μου ἀλλὰ καὶ τὰ δικαιώματα τῶν ἄλλων. Νὰ ἐκτιμῶ τὸ παιχνίδι, τὴν ζωή, τὸν ἥλιο, τὰ χρώματα, τοὺς φίλους… Μετὰ τὰ ἐλησμόνησα ὅλα αὐτὰ καὶ προσεπάθησα νὰ γίνω «χρήσιμος» ἄνθρωπος. Ἤ ὀρθότερα προσεπάθησα νὰ ἐνταχθῶ, νὰ μάθω κάποιαν τέχνη, γιὰ νὰ μπορῶ νὰ κερδίζω χρήματα καὶ νὰ ἐπιβιώνω…
Καὶ τελικῶς ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔμαθα στὸ νηπιαγωγεῖο τὰ ἐλησμόνησα… Γιὰ πάντα… Συνέχεια
Τήν «ψάρεψα» στό facebook!
Εἶναι κουτὸ νὰ ζητᾷς ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ σὲ ἀκολουθήσουν…
Εἶναι πανέμορφο ὅμως νὰ ἀνοίγῃς παράθυρα σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται κοντά σου…
Εἶναι ὑπέροχο νὰ δίδῃς καὶ νὰ μοιράζεσαι… Συνέχεια
