Τὸ νοσοκομεῖο Παπαγεωργίου εἶναι κόσμημα γιὰ τὴν Θεσσαλονίκη.
Εἶναι ἀπὸ τὰ λίγα πράγματα γύρω μας ποὺ διαψεύδουν ἠχηρὰ τὸ μίζερο δόγμα ποὺ μᾶς καθηλώνει στὴν κατάστασι τῆς μονίμου παρακμῆς, τὸ δόγμα του «αὐτὴ εἶναι ἢ Ἑλλάδα». Ποὺ δείχνει ὅτι καὶ οἱ ταπεινοὶ τραυματιοφορεὶς μποροῦν νὰ κάνουν τὴν διαφορά.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἕρμιππος Ἑρμιππίου
Οἱ κοινωνίες εἶναι ἕνα σύνολον συγκοινωνούντων δοχείων.
Οἱ κοινωνίες δὲν εἶναι ἄθροισμα μερῶν, ἀνεξαρτήτων τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο. Οἱ συντηρητικοὶ καὶ οἱ προοδευτικοί, οἱ ἐλαφρόμυαλοι καὶ οἱ νουνεχεῖς, οἱ σεμνοὶ καὶ οἱ θρασεῖς, οἱ καλοὶ καὶ οἱ κακοί, οἱ ἠθικοὶ καὶ οἱ ἀνήθικοι, οἱ ἀριστεροί, οἱ κεντρῶοι καὶ οἱ δεξιοί, δὲν συγκροτοῦν κλειστὲς ὁμάδες ποὺ λειτουργοῦν, ἐξελίσσονται καὶ διαμορφώνονται ἡ μία ἐρήμην τῆς ἄλλης. Οἱ κοινωνίες εἶναι ἕνα σύνολο συγκοινωνούντων δοχείων, σὲ διαρκῆ σχέσι καὶ ἀλληλεπίδρασι, ποὺ κινῶνται καὶ ἀλλάζουν πάντα σὲ μιὰ ἑνιαία κατεύθυνσι. Συνέχεια
Κρατώντας ζωνταντοὺς τοὺς …καραγκιόζηδες!!!
Ἐὰν ἡ «κοινὴ γνώμη» ἀφιέρωνε τὸν μισὸ ἀπὸ τὸν χρόνο ποὺ ξοδεύει γιὰ νὰ ἀσχοληθῇ μὲ τοὺς καραγκιόζηδες, γιὰ νὰ ἀκούσῃ καὶ νὰ ἀναπαράξῃ αὐτὰ ποὺ λὲν οἱ λίγοι σοβαροί, τώρα θὰ ἤμασταν πολὺ καλλίτερα.
Ἀλλὰ οἱ σοβαροὶ περνοῦν ἀπαρατήρητοι. Οἱ καραγκιόζηδες ἐρεθίζουν καὶ διεγείρουν τὰ καφενειακὰ ἔνστικτα. Καὶ οἱ ψάρακες τσιμποῦν καὶ ἀσχολοῦνται ἔντονα καὶ ἐπίμονα μὲ τοὺς τελευταίους.
Ἔτσι οἱ καραγκιόζηδες «ὑπάρχουν» καὶ ἀναπαράγονται. Καὶ οἱ σοβαροὶ δὲν «ὑπάρχουν» καὶ ζοῦν στὴν σκιά. Συνέχεια
Εἶναι προτιμότερα τὰ καρδιαγγειακὰ ἀπὸ τὴν ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν!!!
Τὸ σενάριο τῆς ἐπιβολῆς ΦΠΑ 23% στὸ μοσχαρίσιο κρέας κρίνεται, λέν, ὼς εὐθέως ἀντικοινωνικό.
Ἐνῶ τὸ σενάριο νὰ καταστοῦν τὰ τέλη κυκλοφορίας τῶν αὐτοκινήτων ἀπαγορευτικὰ γιὰ τὴν κατοχή τους εἶναι μιὰ χαρά. Συνέχεια
Τὸ ἐπόμενον βῆμα εἶναι ἡ ὁριστικὴ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρῶ…
Τὰ capital controls θὰ ἔρχονταν, ἀργὰ ἢ γρήγορα. Καὶ θὰ ἔμεναν, ὅπως καὶ θὰ μείνουν ἄλλωστε, γιὰ πάρα πολὺ καιρό. Μέχρι νὰ ἀλλάξῃ στὸ σύνολο τῆς ἡ δομὴ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ ὁ τρόπος κατανομῆς τῶν ὅποιων πόρων της.
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀπεφάσισε, -μέσῳ τῶν ἡγεσιῶν ποὺ ἐψήφιζε ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια τῆς κρίσεως, κυρίως-, ὅτι τὸ πιὸ ἀντιπαραγωγικό του κομμάτι θὰ ἔπρεπε νὰ συνεχίσῃ νὰ πληρώνεται σὲ σκληρὸ νόμισμα καὶ δυσανάλογα πολὺ σὲ σχέσι μὲ τὴν ἀπόδοσί του, τὰ capital controls ἦταν ἡ μόνη λύσις, μετὰ ἀπὸ τὰ 5 χρόνια διαρκοῦς φθορᾶς.. Συνέχεια
Τὸ dress code.
Κάθε dress code, ὅποιο καὶ ἂν εἶναι, ἐκφράζει μιὰν ἄποψι.
Ἡ Ἑλλάδα, ἐδῶ καὶ πολὺ καιρὸ εἶναι ἕνας τόπος στεῖρος καὶ δὲν γεννᾷ ἀπόψεις, ἰδέες, τάσεις, κινήματα. Διαθέτει μόνον ἀποτυχημένους ἀντιγραφεῖς κακοχωνεμένων ξένων προτύπων.
Καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ οἱ Ἕλληνες εἴτε χρησιμοποιοῦν πρόχειρα καὶ μιζεριασμένα τίς εἰσαγόμενες συνταγὲς τῆς διεθνοποιημένης μαζικῆς καταναλωτικῆς κουλτούρας, εἴτε ἀδιαφοροῦν καὶ ῥίχνουν ὅτι νἆναι ἐπάνω τους. Συνέχεια