Προκλητὴ ζήτησις προϊόντων καὶ ὑπηρεσιῶν…

Ὅσοι ἐπαγγελματίες καὶ παραγωγικοὶ ἐργαζόμενοι ἀγωνιοῦν νὰ σώσουν τίς δουλειές τους καὶ προτρέπουν τοὺς πολιτικοὺς νὰ κάνουν κάτι πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνσι χάνουν ἁπλᾶ τὸν χρόνο τους.

Δὲν καταλαβαίνουν κάτι. Ὅτι οἱ πολιτικοὶ εἶναι καὶ αὐτοὶ ἐπαγγελματίες, ποὺ κυττάζουν ἀπὸ τὴν μεριά τους νὰ σώσουν τὶς δικές τους δουλειές, τὰ δικά τους μαγαζιά. Νὰ διατηρήσουν τὰ ῥάφια τους γεμᾶτα μὲ τὸ δικό τους ἐμπόρευμα. Συνέχεια

Τσιμποῦν καὶ χορεύουν… (οἱ ἰθαγενεῖς!!!)

Τελικὰ μπορεῖ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνησις νὰ μὴν ἔπαιξε τὰ νταούλια, μὲ τά ὁποῖα θὰ χόρευε ὅλη ἡ Εὐρώπη, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι μία. Ὁ Βαρουφάκης, μόνος του, παίζει τὰ δικά του νταούλια καὶ χορεύουν στὸν ῥυθμό του οἱ πάντες στὸ ἐσωτερικό.
Τσιμποῦν καὶ χορεύουν. Συνέχεια

Ἄς μὴ φορτώσουμε στὴν νέα γενεὰ τὰ δικά μας λάθη…

Καλὰ θὰ κάνῃ ἡ σαπισμένη γενεά μας νὰ ἀφήσῃ τοὺς νέους ἀνθρώπους ἔξω ἀπὸ ὅλο αὐτὸ τὸ ἄθλιο θέατρο.

Σὲ μερικὰ χρόνια ὅλα αὐτὰ θὰ εἶναι ἕνας κακὸς ἐφιάλτης καὶ ἡ χώρα, ὅπως καὶ νὰ γίνῃ θὰ ξανακτισθῇ. Συνέχεια

Τὸ ὕψος τῶν νερῶν τοῦ Δουνάβεως…

Ἡ εἴσοδος τοῦ Δημαρχείου τοῦ Passau, μὲ σημειωμένα τὰ ὕψη τῆς στάθμης τοῦ φουσκωμένου Δουνάβεως, στὶς μεγάλες πλημμύρες. Συνέχεια

Φιλοευρωπαϊσμός;

Ὑπάρχουν ἀκόμη πολλοί, ποὺ θεωροῦν ὅτι φιλοευρωπαϊκὸ πνεῦμα εἶναι νὰ θεωρῇς σοφία καὶ νὰ υἱοθετῇς κάθε ἀνοησία ποὺ θὰ ξεστομίσῃ ὁ Ντάϊσελμπλουμ, ἐπειδὴ κάθε ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἐκεῖ ἔξω, εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ καλλίτερος ἀπὸ τοὺς δικούς σου. Συνέχεια

Κι ὅμως δὲν εἶναι οἱ ἀριθμοί…

Ἀκόμη καὶ ἂν ἔχουν ἀντικειμενικὰ δίκιο, σὲ ἐπίπεδο ἀριθμῶν, ὅσοι ἐπιμένουν ὅτι ἡ πραγματικὴ τραγωδία τώρα ἀρχίζει, εἶναι ἐπειδὴ ξέρουν νὰ σκέπτονται μόνο μὲ ἀριθμοὺς καὶ νὰ μιλοῦν μόνο γιὰ ἀριθμούς.
Δὲν ἔχουν τὴν παραμικρὴ ἰδέα ἀπὸ ἀνθρώπους.

Ἡ κρίσις τῶν τελευταίων πέντε ἐτῶν ἄνοιξε τίς πόρτες γιὰ τὴν ἀνάδυσι τῶν πλέον ἀρχεγόνων ἀνθρωπίνων ἐνστίκτων.

Τὸ πρόβλημά μας δὲν ἦταν παρὰ ἐλάχιστα οἰκονομικό. Ἦταν πρωτίστως καὶ κυρίως ἠθικό. Καὶ ἀντί ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς κρίσεως νὰ θέσουμε μιὰ καὶ μόνο προτεραιότητα, αὐτὴν τῆς δικαιοσύνης, ἀφήσαμε τὴν δικαιοσύνη νὰ κοιμᾶται, ἱερουργῶντας στὴν εὐημερία τῶν ἀριθμῶν καὶ μάλιστα ὑπὸ τὸν ὅρο τῆς ἀπολύτου προτεραιότητός τους. Γιὰ τὸ καλό της δὲν παραμελήσαμε ἁπλᾶ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς θεωρήσαμε ἀναλωσίμους. Ὑλικὸ γιὰ θυσίες. Συνέχεια