Ἀναζητώντας τήν ἐυ-τυχία;

 

Ποῦ; Γύρω μου; Παρά πέρα; Ἔξω ἀπό ἐμέναν;
Μὰ ἡ εὐτυχία εἶναι στιγμὲς κι ὄχι κατάστασις.
Ἡ εὐτυχία γιὰ νὰ συναντηθῇ μαζύ μας πρέπει νὰ εἴμαστε διαρκῶς «ὀρθάνοικτοι» στὰ καλέσματά της.
Ἡ εὐτυχία γιὰ νὰ γίνῃ ἀντιληπτὴ πρέπει νὰ πιστεύουμε πὼς τὴν δικαιούμεθα…
Καί πότε τήν δικαιούμεθα; Συνέχεια

Ἡ Τροφή μου μὲ κρατᾶ ζωντανὸ ἤ ὄχι…

Ἡ καλὴ Τροφὴ μὲ κρατᾶ ὑγειή.
Ἡ καλὴ Τροφὴ συνδυαστικὰ μὲ τὴν ἄσκησιν μὲ κρατᾶ καὶ σὲ ἐγρήγορσιν. Συνέχεια

Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὰ μικρὰ γιὰ νὰ φθάσουμε στὰ μεγάλα…

 

Κάθε φορὰ ποὺ κάτι ἀποφασίζουμε, μικρὸ ἤ μεγάλο, μία δέσμευσις προσωπικὴ ἐπιτάσσει τὸ νὰ παραμείνουμε ἑστιασμένοι στὸν στόχο μας.
Συχνὰ ὅμως ἡ ἀπόφασίς μας μᾶς φορτώνει μὲ μεγάλα, γιὰ τὶς ἀντοχές μας, βάρη.
Ὁ μόνος τρόπος νὰ ξεπεράσουμε αὐτὴν τὴν παγίδα εἶναι ἡ …προπόνησις!!! Συνέχεια

Βηματίζοντας δειλὰ πρὸς τὸ ἄγνωστον

 

Εἶναι τόσο μεγάλες οἱ ἀλλαγὲς στὴν ζωή μας πλέον, ποὺ ὑποχρεωνόμεθα νὰ ξεμάθουμε τὰ πάντα καὶ νὰ τὰ ξαναμάθουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Συνήθειες μίας ζωῆς πρέπει νὰ μείνουν πίσω μας καὶ ἀποφάσεις, γιὰ τὴν ζωή μας πάντα, πρέπει νὰ λαμβάνονται πλέον καθημερινῶς καί, σὲ κάποιες περιπτώσεις, βιαίως. Συνέχεια

Ἀναγνωρίζοντας τὰ λάθη μου…

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα βήματα ποὺ μπορεῖ νὰ κάνῃ ὁ Ἄνθρωπος εἶναι νὰ δῆ  κατάματα τὸν ἑαυτόν του καὶ νὰ ἀναγνωρίσῃ τὰ λάθη του. Ὄχι μὲ διαθέσεις κατηγόρου ἀλλὰ μὲ διαθέσεις …σοφίας, ποὺ θὰ τὸν βοηθήσουν, ἀναγνωρίζοντάς τα, νὰ τὰ χρησιμοποιήσῃ ὡς στάδιον μαθήσεως, ποὺ θὰ τὸν ἐκπαιδεύσουν καὶ θὰ τὸν κάνουν πιὸ αὐτάρκη. Συνέχεια

Ἱερᾶς Ἀληθείας ἱκανοὶ κι ἄξιοι ὑπερασπιστές…

Σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ὅλοι σκύβουν σιγά-σιγά, γιὰ νὰ στριμωχθοῦν σὲ οὐρὲς συμβιβασμένων…
Σὲ ἕναν κόσμο ὅπου τὸ ψέμμα καὶ οἱ ψευδαισθήσεις βασιλεύουν…
Σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ἡ Ἀριστεία διώκεται…
…δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἐλπίδες διασώσεώς του. Συνέχεια