Οἱ στιγμές μας, αὐτὲς ποὺ μᾶς σημαδεύουν, εἶναι πάντα πρόσκαιρες καὶ δὲν ξεπερνοῦν σὲ διάρκεια τὰ μερικὰ δευτερόλεπτα ἢ λεπτά. Κι ὅμως… Δὲν παύουν διαρκῶς νὰ μᾶς ἀποδεικνύουν πὼς στὴν πραγματικότητα αὐτὲς οἱ στιγμὲς εἶναι Ὅλη ἡ ζωή μας. Συνέχεια →

Κάποιες φορὲς στὴν ζωή μας ἐμφανίζονται τὰ δύσκολα. Αὐτὰ τὰ δύσκολα εἶτε προέρχονται ἀπὸ δικές μας ἀβλεψίες εἶτε ἀπὸ ἄλλων, μὰ πάντα φέρνουν ἐμπόδια, ποὺ γεννοῦν προβληματισμοὺς καὶ ὀργὴ καὶ θλίψεις καὶ ἀγωνίες καὶ φόβους καὶ ἀνασφάλειες…
Καὶ ἴσως, ἀρκετὲς φορές, νὰ μᾶς ἀκινητοποιοῦν. Συνέχεια →

Πολλὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους σὲ καταστάσεις ποὺ δὲν μᾶς κάνουν καλό.
Ἀπὸ ἁπλὲς πεποιθήσεις, ἐνοχές, ἀποφάσεις, παράλογες δεσμεύσεις, ἀντιλήψεις, παρανοήσεις, ἔως κατάλοιπα ἀτομικά, οἰκογενειακὰ καὶ κοινωνικά.
Καὶ συχνὰ εἶναι δύσκολο νὰ διαχωρήσουμε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ ψέμμα τους, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν ἀναγκαιότητά τους ἢ τὴν ἀχρηστία τους. Συνέχεια →

Ποῦ; Γύρω μου; Παρά πέρα; Ἔξω ἀπό ἐμέναν;
Μὰ ἡ εὐτυχία εἶναι στιγμὲς κι ὄχι κατάστασις.
Ἡ εὐτυχία γιὰ νὰ συναντηθῇ μαζύ μας πρέπει νὰ εἴμαστε διαρκῶς «ὀρθάνοικτοι» στὰ καλέσματά της.
Ἡ εὐτυχία γιὰ νὰ γίνῃ ἀντιληπτὴ πρέπει νὰ πιστεύουμε πὼς τὴν δικαιούμεθα…
Καί πότε τήν δικαιούμεθα; Συνέχεια →

Ἡ καλὴ Τροφὴ μὲ κρατᾶ ὑγειή.
Ἡ καλὴ Τροφὴ συνδυαστικὰ μὲ τὴν ἄσκησιν μὲ κρατᾶ καὶ σὲ ἐγρήγορσιν. Συνέχεια →

Κάθε φορὰ ποὺ κάτι ἀποφασίζουμε, μικρὸ ἤ μεγάλο, μία δέσμευσις προσωπικὴ ἐπιτάσσει τὸ νὰ παραμείνουμε ἑστιασμένοι στὸν στόχο μας.
Συχνὰ ὅμως ἡ ἀπόφασίς μας μᾶς φορτώνει μὲ μεγάλα, γιὰ τὶς ἀντοχές μας, βάρη.
Ὁ μόνος τρόπος νὰ ξεπεράσουμε αὐτὴν τὴν παγίδα εἶναι ἡ …προπόνησις!!! Συνέχεια →