Ἡ ἐννοιολογικὴ ἄρνησις τῆς ὑπάρξεως γενικῶς τοῦ ΕΙΝΑΙ (ἀπόλυτον μηδέν) ἤ μόνον Ἰδιότης τοῦ ΕΙναι (σχετικὸν μηδέν).
Ἡ ἐβραϊκὴ- χριστιανικὴ κοσμολογία διδάσκει ὅτι ὁ θεὸς ἐδημιούργησεν ἐκ τοῦ μηδενὸς τὸν κόσμον.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Γκολέμης Τᾶσος
Ὁ μῦθος γιὰ τὰ τζιτζίκια.
Ο ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ
Σωκράτης
Καί ὅσον ἀφορᾶ στόν χρόνον, ἔχομεν ἀρκετόν. Ἄλλωστε τὰ τζιτζίκια ποὺ κατὰ τὴν συνήθειάν των μέσα εἰς τὸν καύσωνα τραγουδοῦν, καὶ συνομιλοῦν ἐπάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι μας, ἔχω τὴν ἐντύπωσιν ὅτι μᾶς βλέπουν. Ἐὰν λοιπὸν μᾶς ἔβλεπον κι᾿ἐμᾶς τοὺς δύο, ὅπως τὸν πολὺν κόσμον, τὸ μεσημέρι νὰ μὴν συνομιλοῦμε ἀλλὰ νὰ εἴμαστε νυσταγμένοι, καὶ μ Συνέχεια
Βάτραχοι…
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ «ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ» (ἔμμετρος παράφρασις)
ΠΡΟΣΩΠΑ
ΔΙΟΝΥΣΟΣ (Βάκχος)
ΞΑΝΘΙΑΣ (ὑπηρέτης)
ΗΡΑΚΛΗΣ
ΕΙΣ ΝΕΚΡΟΣ
ΧΑΡΩΝ
ΑΙΑΚΟΣ κριτὴς τοῦ Ἄδου
ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ τῆς Περσεφόνης
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
ΠΛΟΥΤΩΝ
ΧΟΡΟΣ ΒΑΤΡΑΧΩΝ
ΧΟΡΟΣ ΜΥΣΤΩΝ
ΠΑΝΔΟΧΕΥΤΡΙΑ (Ξενοδόχος)
(ΠΛΑΘΑΝΗ)
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ
Β Α Τ Ρ Α Χ Ο I
Ὕμνος εἰς τὴν Ἀφροδίτην
Ὦ ἀνατείλασα μὲ τὸ πρῶτοντῆς γῆς μειδίαμα κ’ εἰς τὸν κρότον
τῆς ὑπὸ ἔρωτα φλοισβησάσης
πρωτοκυμάντου, γλαυκῆς θαλάσσης!
Ἂν τοὺς βωμούς σου, θεὰ, ὁ φθόνος,
ἡ Εἱμαρμένη, ὁ μακρὸς χρόνος
ἔσβυσαν, κ’ εἶναι Ἔρωτων τᾶφος
καὶ τ’ ἁβρὰ Κύθηρα καὶ ἡ Πᾶφος,
εἰς τὰ θεμέλια τῶν βωμῶν σου,
κ’ εἰς τὰ συντρίμματα τῶν ναῶν σου
ῥόδον εἰς αὔρας πνοὴν ἐφύη,
καὶ τὴν ἰσχύν σου ἔτι μηνύει·
καὶ εἰς τὰ ἔρημ’ αὐτὰ τεμένη
ἀπὸ τὰ βέλη σου τετρωμένη
Συνέχεια
Κοσμογονία…
ΠΛΑΤΩΝ ΤΙΜΑΙΟΣ (Κοσμογονία)
Οἱ Ἕλληνες φιλόσοφοι ἀντηλαμβάνοντο τὴν φύσιν ὡς καλλιτεχνικὸν δημιούργημα.
Τὸ ἀρχαῖον Ἑλληνικὸν πνεῦμα, ἦτο κατὰ τὴν φύσιν, καὶ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, κυριολεκτικῶς καλλιτεχνικόν. Συνέχεια
Ἡ διάκρισις τοῦ φαινομένου τῆς οὐσίας
Ὁ Πλάτων ἄρχεται ἀπὸ τῆς διακρίσεως τοῦ φαινομένου καὶ τῆς οὐσίας.
Ἀφ’ ἑνὸς εἶναι τὸ σὺνολον τῶν αἰσθητῶν ὄντων, τὰ ὁποῖα γεννῶνται, διαιροῦνται καὶ μεταβάλλονται, ἀφ’ ἑτὲρου ὁ νόμος καὶ ἡ οὐσία ἑκάστου, ἥτις εἶναι νοητή, ἀδιαίρετος καὶ ἀμετάβλητος. Συνέχεια