Ἡ λέξις «Matrix», ποὺ κάποιοι χρησιμοποιοῦν πολὺ συχνά, δὲν εἶναι οὔτε ἀληθὴς οὔτε ψευδής. Κρύβει καὶ κάτι ἀπὸ ἀλήθειες, μὰ καὶ πολλὲς παραφιλολογίες. Κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ξεφλουδίσουμε τὶς παραμυθολογίες καὶ νὰ ἑστιάσουμε ἐκεῖ ποὺ χρειάζεται, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὸν κόσμο μας.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὰ πάντα, στὸν κόσμο μας, ὁρατὸ κι ἀόρατο, εἶναι ἐνέργεια. Καὶ οἱ ἐνεργειακὲς καταστάσεις χαρακτηρίζονται ἀπὸ κύματα καὶ μὲ συχνότητες. Ἀλλάζουν οἱ συχνότητες καὶ ἕνα κῦμα ἀπὸ ἀκουστικὸ γίνεται ὀπτικὸ ἢ τὸ ἀνάποδον.
Συνέχεια →

Φίλος, λέει, εἶναι αὐτὸς ποὺ σὲ νοιώθει, ποὺ σὲ πονᾶ, ποὺ στέκεται δίπλα σου καὶ στὰ καλὰ καὶ στὰ δύσκολα. Κι ἔτσι εἶναι, πράγματι.
Μόνον πού, κάποιες φορές, ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ λογίζονται ὡς φίλοι χάνονται, γιὰ τοὺς ὁποίους δικούς τους λόγους, ἀφήνοντας βαθειὲς πληγὲς πίσω τους… Συνέχεια →

Πόσο συχνά πιάνουμε τούς ἑαυτούς μας νά παίζουν ῥόλους;
Πόσο συχνά πασχίζουμε νά κρύψουμε κάποιαν συμπεριφορά μας;
Πόσο συχνά ὑποκρινόμεθα κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού εἴμαστε…

Καὶ ὤ… Πόσο ἀστεῖοι εἴμαστε!!!
Εἶναι τόσο ἄδικο νὰ μᾶς ἀγαποῦν, νὰ μᾶς ἐκτιμοῦν, νὰ μᾶς σέβονται γιὰ κάτι ποὺ …δὲν εἴμαστε!!! Συνέχεια →

Ὁ κόσμος μας μᾶς ἀνήκει καὶ ἔχουμε κάθε δικαίωμα, ταὐτοχρόνως ἐπίσης μὲ κάθε εἴδους ὑποχρέωσιν, ὄχι μόνον νὰ τὸν προστατεύουμε, ἀλλά, ἐπὶ πλέον καὶ νὰ τὸν ἐπαναδομήσουμε, σὲ νέες βάσεις καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ γνωστὰ πρότυπα, ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν, ὡς ἀδιαπραγμάτευτα. Αὐτὰ τὰ πρότυπα, κάθε στιγμὴ τώρα πιά, ἀποδεικνύεται πὼς ἐκτὸς ἀπὸ πλαστὰ εἶναι καὶ αὐτο-ἀποδομούμενα, μὲ ἀποτέλεσμα, ὅλοι μας πλέον  νὰ διαπιστώνουμε πὼς ἐὰν δὲν μεριμνήσουμε νὰ ἐξέλθουμε αὐτῶν τῶν ὁρίων ποὺ μᾶς ὅρισαν, πολὺ σύντομα θὰ μείνουμε …ἄστεγοι καὶ μόνοι.
Συνέχεια →