Καὶ μετὰ μαθαίνουμε νὰ προσφέρουμε.

Πρῶτα μαθαίνουμε νὰ θέτουμε ὅρια καὶ μετὰ νὰ ἐπιτρέπουμε στοὺς ἑαυτούς μας νὰ κινοῦνται ἐλεύθερα. Συνέχεια →

Ἡ Φύσις, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, μᾶς ὑποδεικνύει τὰ πάντα καὶ μᾶς καθοδηγεῖ ἐκεῖ ἀκριβῶς ποὺ μᾶς πρέπει. Δὲν ὑπάρχει ἄγνωστος δρόμος καὶ δίλημμα ὅταν ἀφουγκραζόμεθα τὰ μηνύματα. Καὶ τὰ μηνύματα, πάντα, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων εἶναι τέτοια ποὺ νὰ μᾶς κατευθύνουν ἐκεῖ ἀκριβῶς ποὺ θὰ μπορέσουμε νὰ αἰσθανόμεθα περισσότερο ἀσφαλεῖς, ἥρεμοι καὶ ὅσο τὸ δυνατὸν καὶ συχνότερα εὐτυχεῖς. Συνέχεια →

Οἱ σημερινὲς συνθῆκες διαβιώσεώς μας, ποὺ καθημερινῶς δυσκολεύουν, μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ ἐνασχολούμεθα ὅλο καὶ πιὸ συστηματικῶς μὲ ζητήματα ἐπιβιώσεως.
Ὁ ἐλεύθερός μας χρόνος μειώνεται διαρκῶς καὶ ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες, μὲ ὅλες τὶς μορφὲς «ἀντιδράσεως» νὰ μᾶς ὑποδεικνύονται (καὶ φυσικὰ νὰ ἐλέγχονται) ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἐσχεδίασαν τὶς σημερινὲς συνθῆκες διαβιώσεώς μας, φαντάζει ἀδύνατος καὶ παράλογος κάθε πιθανότης διαφυγῆς μας. Συνέχεια →

Ἡ λέξις «Matrix», ποὺ κάποιοι χρησιμοποιοῦν πολὺ συχνά, δὲν εἶναι οὔτε ἀληθὴς οὔτε ψευδής. Κρύβει καὶ κάτι ἀπὸ ἀλήθειες, μὰ καὶ πολλὲς παραφιλολογίες. Κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ξεφλουδίσουμε τὶς παραμυθολογίες καὶ νὰ ἑστιάσουμε ἐκεῖ ποὺ χρειάζεται, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὸν κόσμο μας.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὰ πάντα, στὸν κόσμο μας, ὁρατὸ κι ἀόρατο, εἶναι ἐνέργεια. Καὶ οἱ ἐνεργειακὲς καταστάσεις χαρακτηρίζονται ἀπὸ κύματα καὶ μὲ συχνότητες. Ἀλλάζουν οἱ συχνότητες καὶ ἕνα κῦμα ἀπὸ ἀκουστικὸ γίνεται ὀπτικὸ ἢ τὸ ἀνάποδον.
Συνέχεια →

Φίλος, λέει, εἶναι αὐτὸς ποὺ σὲ νοιώθει, ποὺ σὲ πονᾶ, ποὺ στέκεται δίπλα σου καὶ στὰ καλὰ καὶ στὰ δύσκολα. Κι ἔτσι εἶναι, πράγματι.
Μόνον πού, κάποιες φορές, ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ λογίζονται ὡς φίλοι χάνονται, γιὰ τοὺς ὁποίους δικούς τους λόγους, ἀφήνοντας βαθειὲς πληγὲς πίσω τους… Συνέχεια →