Φίλος, λέει, εἶναι αὐτὸς ποὺ σὲ νοιώθει, ποὺ σὲ πονᾶ, ποὺ στέκεται δίπλα σου καὶ στὰ καλὰ καὶ στὰ δύσκολα. Κι ἔτσι εἶναι, πράγματι.
Μόνον πού, κάποιες φορές, ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ λογίζονται ὡς φίλοι χάνονται, γιὰ τοὺς ὁποίους δικούς τους λόγους, ἀφήνοντας βαθειὲς πληγὲς πίσω τους… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Παιδεύομαι κι ἐκπαιδεύομαι
Σκαλίζοντας …ξεκλειδώνουμε!!!
Ὅταν ὁ Κόσμος μας φαίνεται νὰ μικραίνῃ, τότε κάπου, κάτι, σὲ κάποιαν τυχαία στιγμή, καταλάβαμε λάθος.
Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ …«ξεκολλήσουμε» εἶναι νὰ βροῦμε ἐκεῖνο τὸ σημεῖον, νὰ τὸ ἀναγνωρίσουμε, νὰ τὸ ἀναλύσουμε, νὰ τὸ ἀποδομήσουμε καὶ τελικῶς νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὸ βάρος του. Συνέχεια
Βγάζοντας τὴν μάσκα…
Πόσο συχνά πιάνουμε τούς ἑαυτούς μας νά παίζουν ῥόλους;
Πόσο συχνά πασχίζουμε νά κρύψουμε κάποιαν συμπεριφορά μας;
Πόσο συχνά ὑποκρινόμεθα κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού εἴμαστε…
Καὶ ὤ… Πόσο ἀστεῖοι εἴμαστε!!!
Εἶναι τόσο ἄδικο νὰ μᾶς ἀγαποῦν, νὰ μᾶς ἐκτιμοῦν, νὰ μᾶς σέβονται γιὰ κάτι ποὺ …δὲν εἴμαστε!!! Συνέχεια
Ζωγραφίζουμε, μόνοι μας, κάθε λεπτομέρεια τοῦ κόσμου μας
Ὁ κόσμος μας μᾶς ἀνήκει καὶ ἔχουμε κάθε δικαίωμα, ταὐτοχρόνως ἐπίσης μὲ κάθε εἴδους ὑποχρέωσιν, ὄχι μόνον νὰ τὸν προστατεύουμε, ἀλλά, ἐπὶ πλέον καὶ νὰ τὸν ἐπαναδομήσουμε, σὲ νέες βάσεις καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ γνωστὰ πρότυπα, ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν, ὡς ἀδιαπραγμάτευτα. Αὐτὰ τὰ πρότυπα, κάθε στιγμὴ τώρα πιά, ἀποδεικνύεται πὼς ἐκτὸς ἀπὸ πλαστὰ εἶναι καὶ αὐτο-ἀποδομούμενα, μὲ ἀποτέλεσμα, ὅλοι μας πλέον νὰ διαπιστώνουμε πὼς ἐὰν δὲν μεριμνήσουμε νὰ ἐξέλθουμε αὐτῶν τῶν ὁρίων ποὺ μᾶς ὅρισαν, πολὺ σύντομα θὰ μείνουμε …ἄστεγοι καὶ μόνοι.
Συνέχεια
Γιὰ ἕναν καλὸ ἀγῶνα ἀρκεῖ μία δική μου ἀπόφασις…
Μόνον μία δική μου ἀπόφασις εἶναι ἱκανὴ νὰ ἀλλάξῃ ὁριστικῶς τὸν κόσμο μου. Διότι ὅλα ἀλληλο-εξαρτῶνται στὸν κόσμο μου καί, κατ’ ἐπέκτασιν, ἀλληλο-ἐπιδροῦν μεταξύ τους διαρκῶς.
Κι ὅταν ἕνας «κρίκος» μίας ἁλυσίδος διαφοροποιηθῇ, τότε ἀλλάζουν ὅλοι οἱ κανόνες ποὺ διέπουν τὸν ῥόλο τῆς ἁλυσίδος.
Συνέχεια
Διαχωρίζοντας ἑαυτοὺς ἀπὸ τὴν μάζα…
Τὸ νὰ συμπεριφερόμεθα ὡς μάζα εἶναι εὔκολο.
Τὸ νὰ διαχωρίσουμε ἑαυτοὺς ἀπὸ αὐτὴν τὴν παγίδα, εἶναι τὸ ἀναγκαῖον! Συνέχεια