Τὸ ἔχει ἡ Μοῖρά μου φαίνεται…
Κάποτε (στὰ 18 μου) ἔνας πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς καὶ ἔνας μεγαλογιατρὸς τῶν Ἀθηνῶν, σὲ ἕνα σαλονάκι ἀναμονῆς κάποιου ὀδοντιάτρου, μὲ ἔκαναν νὰ νοιώσω διχασμένη προσωπικότητα…
Γιατὶ μόλις εἶπα κάτι εἴπαν καὶ οἱ δύο σχεδὸν ταυτόχρονα: Συνέχεια
ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ…
…πὼς ὁ ἄνθρωπος, ἐνῶ ἐξελίχθη στὰ βάθη τῶν αἰώνων τὸ πνεῦμα, ὁ νοῦς, ἡ σκέψις, ἡ λογικὴ καὶ ὄλες οἱ συναφεῖς καὶ συμπαθεῖς παρελκόμενες ἔννοιες, αὐτὸ ποὺ κατάφερε τελικὰ εἶναι νὰ δοξάσῃ καὶ νὰ ὑμνήσῃ τὸν πόλεμο, τὴν πεῖνα, τὴν δυστυχία, τὴν φτώχεια, τὸ ἔγκλημα, τὴν ἀναισθησία, τὴν καταῤῥάκωσι τῆς ἀνθρωπίνου ὑποστάσεως, τὴν ἀσέβεια στὸ φυσικό του περιβάλλον, τὴν ἀνηθικότητα σὲ ὄλες τὶς ἐκφάνσεις της, καθὼς καὶ ἔνα σωρὸ ἄλλα …κακούδια… Συνέχεια
Ὅταν πνιγῇ στὴν ἀνθρώπινο ὁμοιομορφία, ἡ Γῆ μας, θὰ χάσῃ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ὀμορφιᾶς της.
Τί μουσική νά κάνῃς μέ ἕνα ὄργανο… μονόχορδο;
Ἡ παγκοσμιοποίησις θὰ ἀλλοτριώσῃ τὸν ἄνθρωπο, θὰ ὑπονομεύσῃ τὴν ἀπόλυτο ἀξία του καὶ θὰ πληγώσῃ βάναυσα τὴν ἀξιοπρέπειά του καὶ θὰ μετατρέψῃ αὐτὴ τὴν θαυμαστὴ γιὰ τὴν ἁρμονικότητα τῆς ὀντότητος σὲ μία κάσα… μὲ «ἀνταλλακτικά».
Συνέχεια
Ἑόρτασαν τὶς πρὸ ἄλλες οἱ κουτόφραγκοι, μαζὺ μὲ τὰ «ἀμερικανάκια μᾶς ἐπέρασες», τοὺς «βασιλικούς» Ἄγγλους, τοὺς «πληβείους» Ῥούσσους καὶ τοὺς πτωχοὺς συγγενεῖς, τὴν ἐπέτειο γιὰ τὴν ἀποβάσι στὴν Νορμανδία.
(Τρία πράγματα θυμάμαι μὲ τὴν λέξῃ «Νορμανδία».
Τὴν εἰσβολὴ τῶν Νορμανδὼν στὴν ἰγγλετέρα, τὴν ἀπόβασι τῶν «συμμαχικῶν» δυνάμεων στὸν Β’ Π.Π. καὶ τὸ «ἐσκαλὸπ ἃ λα νορμάντ»…, γευστικότατο!)
Καλεσμένη εἶχαν καὶ τὴν Μερκελίτσα… (χαρά ποὺ εἶχε αὐτὴ γιὰ τὴν …ἀποβάσι). Ἐν τάξει, ὅλα καλὰ μέχρι ἐδῶ… Συνέχεια
Σφυρίζοντας ἀδιάφορα.., χαλλαρά.., καλοκαιρινά..,
Έφθασε η λυπητερή… Αν δεν έχετε λάβει ακόμα τη δική σας, πριν ανοίξετε τον φάκελλο διαβάστε την παράκληση του “υπουργείου” Οικονομικών:
Αν ο παραλήπτης έχει αλλάξει διεύθυνση, ο φάκελλος να επιστραφεί στη διεύθυνση Τ.Θ. 1075, 101 10 ΑΘΗΝΑ. Συνέχεια
Κάντε τὸν κόπο να διαβάσατε τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα τοῦ Θουκυδίδη καὶ δεῖτε πόσο ἀναλυτικοὶ καὶ σκεπτόμενοι ἤταν οἱ ἄνθρωποι.
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 82
Για ὅσα ἔγιναν, γίνονται καὶ θὰ γίνουν…
1. Σ’ αὐτές τις ἀκρότητες ἔφτασε ὁ ἐμφύλιος πόλεμος καὶ προκάλεσε μεγάλη ἐντύπωση, γιατὶ ἦταν ὁ πρῶτός που ἔγινε.
Ἀργότερα μπορεῖ νὰ πῇ κανεὶς ὅτι ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμὸς συνταράχτηκε, γιατὶ παντοῦ σημειώθηκαν ἐμφύλιοι σπαραγμοί.
Οἱ δημοκρατικοὶ καλοῦσαν τοὺς Ἀθηναίους νὰ τοὺς βοηθήσουν καὶ οἱ ὀλιγαρχικοὶ τοὺς Λακεδαιμονίους.
Ὅσο διαρκοῦσε ἡ εἰρήνη δὲν εἶχαν οὔτε πρόφαση, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὴν διάθεση νὰ τοὺς καλέσουν γιὰ βοήθεια.
Μὲ τὸν πόλεμο, ὅμως καθεμιὰ ἀπὸ τὶς ἀντίπαλες πολιτικὲς παρατάξεις μποροῦσε εὔκολα νὰ βρῇ εὐκαιρία νὰ προκαλέσῃ ἐξωτερικὴ ἐπέμβαση γιὰ νὰ καταστρέψῃ τοὺς ἀντιπάλους της καὶ νὰ ἐνισχυθῇ ἡ ἴδια γιὰ ν’ ἀνατρέψῃ τὸ πολίτευμα. Συνέχεια
