Ὅταν εἶσαι κάπου καὶ νοιώθεις χαρὰ φαίνεται ὅτι αὐτὴ ἡ χαρὰ ἔρχεται ἀπ΄ ἔξω.
Στὴν πραγματικότητα δὲν συμβαίνει αὐτό…
Ἡ χαρὰ εὑρίσκετο μέσα σου καὶ τὸ ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀφορμὴ ποὺ βοήθησε τὴν χαρὰ νὰ ἐξωτερικευθῇ.
Οἱ καταστάσεις καὶ τὰ γεγονότα εἶναι ἁπλῶς οἱ ἀφορμὲς μὲ τὶς ὁποῖες ἐκφράζουμε τὰ πράγματα ποὺ εἶναι κρυμμένα μέσα μας.
Δὲν εἶναι οἱ αἰτίες ποὺ προκαλοῦν κάτι μέσα μας παρὰ μόνον οἱ ἀντανακλάσεις.
Ὅ,τι δήποτε συμβαίνει, συμβαίνει πρῶτα μέσα σὲ ἐμᾶς, καὶ ὁ ἐξωτερικὸς κόσμος εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀφορμὴ μὲ τὴν ὁποία βγαίνουν ἔξω καὶ ἐκδηλώνονται τὰ συναισθήματά μας. Συνέχεια →

Τὶς περισσότερες φορὲς φορτώνουμε τὴν ζωή μας μὲ τόσες προσδοκίες, ποὺ χάνουμε τὸ ἀληθινό της νόημα καὶ σπεύδουμε νὰ ποδοπατήσουμε ἤ νὰ καταστρέψουμε τὴν εὐτυχία, ἐὰν δὲν εἶναι ἀκριβῶς στὸ νούμερό μας. Συνέχεια →

Ἴσως γιατὶ ὁ Ἀπρίλιος εἶναι γεμάτος φῶς, ἴσως γιατὶ ἡ γῆ γίνεται πράσινη, ἴσως γιατὶ φέρνει μαζύ του τὴν Ἀνάσταση……
Εἶναι γι’ αὐτό ἄραγε πού τό πνεῦμα μας ἀνυψώνεται; Συνέχεια →

Ἔφθασε ὁ Μάρτιος…
Ὁ πρῶτος ἦχος τῆς Ἀνοίξεως…
Ὁ μῆνας ποὺ ξυπνᾶ τὴν Φύση καὶ μαζὺ μὲ αὐτὴν καὶ τὶς αἰσθήσεις μας. 

Συνέχεια →

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει πόσων χρονῶν εἶσαι.
Θέλω νὰ ξέρω ἂν ῥισκάρῃς νὰ φανῇς κουτὸς γιὰ χάρη τῆς ἀγάπης καὶ τῶν ὀνείρων σου.

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ποιοὶ πλανῆτες εἶναι γύρω ἀπὸ τὸ φεγγάρι σου.
Θέλω νὰ ξέρω ἂν ἔχῃς ἀγγίξη τὸ βάθος τῆς δικῆς σου λύπης, ἂν εἶσαι ἀνοικτὸς στὶς προδοσίες ἢ ἐὰν ἔχῃς ζαρώση ἀπὸ τὸ φόβο.

Θέλω νὰ ξέρω ἂν μπορῇς νὰ μείνῃς μὲ τὸν πόνο τὸν δικό σου καὶ τὸν δικό μου, χωρὶς να τρέξῃς νὰ κρυφθῇς. Συνέχεια →

Δὲν ξέρω γιατὶ ὁ λαός μας ταὐτίζη ὄλες τὶς μεγάλες ἑορτὲς μὲ ἐπιδόσεις καταναλωτικές, κυρίως φαγητοῦ καὶ ποτοῦ.
Γιατί ὄλες τίς ἅγιες ἡμέρες πρέπει κάποιος νά φάῃ καί νά πιῇ μέχρι σκασμοῦ;;

Αὐτὴ ἡ φράσις τῆς μαμᾶς μου, ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τὰ παιδικά μου χρόνια καὶ συνεχίσθηκε ὅσο ζοῦσε, εἶναι μιὰ προτροπὴ ποὺ ἀρχίζει γλυκά: θά φᾶς λίγο ἀπό αὐτό; καὶ μετὰ τὴν ἄρνησή μου γινόταν πιὸ ἐπίμονη, μὲ ἕνα αὐταρχικὸ γιατί; καὶ κατόπιν γινόταν ἀπειλή, θὰ τὸ φᾶς!!!! Συνέχεια →