Ὅλοι ἔχουν τὴν δική τους φωνή.
Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ὅμως ἐπιτρέπουν στὶς γνῶμες τῶν ἄλλων νὰ σκεπάζουν αὐτὴν τὴν φωνή.

Ἀκουσε αὐτὴν τὴν φωνή, ποὺ βγαίνει ἀπὸ μέσα σου.
Κι ὅταν αὐτὴ ἡ φωνὴ σωπαίνῃ νὰ εἶσαι σίγουρος ὅτι κάτι δὲν πάει καλά…
Κάτι ἔχει χαλάσει καὶ εὑρίσκεσαι σὲ λάθος δρόμο. Συνέχεια →

Δεν ὑπάρχει καθῆκον ποὺ νὰ ἔχουμε ὑποτιμήσει τόσο πολύ ὄσο τὸ καθῆκον μας νὰ εἴμαστε εὐτυχισμένοι. Συνέχεια →

 Στὴν ζωὴ ὅλων μας ἔρχεται ἡ στιγμὴ ποὺ καταλαβαίνουμε ὅτι τὸ φωτοστέφανο τῆς ἀποδοχῆς, ποὺ οἱ ἄνθρωποι τοποθετοῦν ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας, εὔκολα μπορεῖ νὰ μεταστραφῇ σὲ θηλιὰ τῆς ἐπικρίσεως καὶ τότε, αὐτὸ Συνέχεια →

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν μέσα στὸν νοῦ τους μιὰ εἰκόνα μὲ αὐτό ποὺ θεωροῦν ἰδανικό.

Ἐρωτεύονται ὅταν ἰκανοποιεῖται αὐτὴ ἡ εἰκόνα ποὺ ἔχουν φτιάξει μέσα τους. Συνέχεια →

Ἀπρίλιος φωτεινὸς καὶ αἰσιόδοξος!

Μῆνας ποὺ ἀνταμείβει μῆνας ποὺ ἀνταμείβει ὅλες τὶς προσπάθειες ποὺ ἔγιναν, ὅλο τὸν κόπο τῶν σπόρων νὰ βγοῦν στὴν ἐπιφάνεια καὶ νὰ βλαστήσουν ξεπερνώντας τὶς δυσκολίες. Συνέχεια →

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι περπατοῦν γρήγορα καὶ ἔχουν τὰ μάτια τους στραμμένα στὸ πεζοδρόμιο ἤ τὸ πολὺ πολὺ στὰ ῥοῦχα καὶ στὰ πρόσωπα τῶν περαστικῶν.
 Ἂς κυττάξουμε ὑψηλὰ ἀγαπημένοι μου φίλοι. Συνέχεια →