
Σήμερα τὸ πρωὶ πέρασα ἀπὸ τὴν τράπεζα γιὰ νὰ κάνω μιὰ ἐρώτηση, καὶ μετὰ ἀπὸ ἐμένα μπῆκαν δύο γλυκύτατα κοριτσάκια, μὲ γιορτινὴ διάθεση καὶ μὲ ἕνα ὑπέροχο χαμόγελο, τά ὁποῖα ῥώτησαν τὸ κλασσικὸ «νὰ τὰ ποῦμε;», γιὰ νὰ εἰσπράξουν, πρὸς μεγάλη μου ἔκπληξι καὶ ἀπογοήτευσι, τὴν πλήρη ἀπάθεια καὶ ἀδιαφορία 40 κοπροσκύλων, ποὺ δὲν γύρισαν κἂν ἀπο τὴ θέσι τους γιὰ νὰ τὰ δοῦν, σὰν νὰ μὴν ὑπῆρχαν.
Μόνο ἐγὼ κι ἕνα παλληκάρι τὰ προτρέψαμε νὰ τὰ ποῦν, τοὺς δώσαμε ἕνα ποσὸ καὶ τοὺς εὐχηθήκαμε. Συνέχεια