…Οἱ νεοσύλλεκτοι γενίτσαροι ἦσαν ἀξιοθαύμαστοι εἰς τοὺς ἡγέτας τῶν «ὀρτάδων» των διὰ τὴν μαχητικότητά των, ἀλλ᾿ ἀντιπαθέστατοι εἰς τοὺς βετεράνους συναδέλφους των, λόγῳ τοῦ κτηνώδους φανατισμοῦ των, ὁ ὁποῖος ἐξέθετε συχνάκις τὸν σχηματισμὸν εἰς περιττοὺς κινδύνους. Συνέχεια →

Κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ 20οῦ αἰῶνος, ἡ προτίμησις ἑνὸς Ἕλληνος μεταπτυχιακοῦ φοιτητοῦ ἐν Βερολίνῳ διὰ τοὺς εὐθηνοτάτους οἴκους ἀνοχῆς, τοῦ ἐστοίχισε τὴν «παρασημοφορίαν» του διὰ τοῦ ὑπερτάτου παρασήμου τῆς ἀνδροπρεπείας.
Καὶ καλά, κάτι μὲ τα περμαγγανάτ καὶ τὰ λοιπὰ σκευάσματα ποὺ ἠκολούθησαν τὴν μεγαλειώδη πορείαν τῆς Ἀντιβιωτικῆς, ὁ νέος μας ἐστάθη ἐπὶ δεκαετίας πολλὰς ἀκμαῖος καὶ ἐμεγαλούργησε καταστὰς καὶ ἴνδαλμα ἑκατομμυρίων συμπατριωτῶν του καὶ λαβὼν σπουδαῖον προσωνύμιον, συνδυάζον τὴν σοφίαν τοῦ ἡλικιώτου πρὸς τὸ χείριστον κατ᾿ Ἀριστοτέλην πολίτευμα. Συνέχεια →

Τὸ λατινικὸν ῥῆμα tango, ἀόρ. tetigi, σουπῖνον tactum, ἀπαρ. tangere, σημαίνει ἀγγίζω.
Παρὰ ταῦτα, ὁ ὁμώνυμος χορὸς δὲν ἔχει ἐτυμολογικῶς τὴν παραμικρὰν σχέσιν πρὸς τὸ παλαίφατον τοῦτο ῥῆμα.
Μόνον μὲ τὸ πεῖσμον, τὸ κατακτητικόν, τὸ σχεδὸν ἀσελγές ἄγγιγμα…

Tango λοιπόν, σημαίνει Ἀγγίζω. Ὁμόρριζον τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ ῥήματος Θίγω. Συνέχεια →

Ὑπῆρχε πάντοτε κάτι ἀπροσδιορίστως ἐνοχλητικὸν εἰς τὸν «Νόστον» τοῦ Ὁδυσσέως, ὡς οὗτος παρουσιάζεται ἐν τῇ Ὁδυσσείᾳ.
Κάτι τὸ ὁποῖον ἔχει περάσει σχηματοποιημένον διὰ τοῦ περιληπτικοῦ ὅρου «Ἰθάκη».
Ἐνῷ ὁ τοποτηρητὴς τοῦ νοσταλγοῦ βασιλέως εἰς τὴν Ἰθάκην του, εἶναι μιὰ γυναίκα, ἡ Πηνελόπη, μαχομένη κατὰ πάσης ἐπιβουλῆς, ὁ Ὁδυσσεὺς δείχνει νὰ νοσταλγῇ κυρίως τὴν περιληπτικὴν Ἰθάκην του. Συνέχεια →