Δίπορτα, τρίπορτα, τετράπορτα…

Γιὰ νὰ μποροῦν τὰ πιντιὰ καὶ νὰ εἰσπράττουν ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς μά, κυρίως, νὰ μποροῦν νὰ …μεταπηδήσουν, ἐὰν ἀπαιτηθῇ, σὲ …«ἀντίθετες» παρατάξεις. Τί «ἀντίθετες» δῆλα δή; Προβατο-προβιὲς ἀλλάζουν μόνον σὲ χρώματα καὶ οὐδέποτε στὸ εἶδος τοῦ …λύκου ποὺ τὶς φορᾶ.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἶναι λίγοι καὶ σὰν τόσοι λίγοι πρέπει, ἐνίοτε, νὰ καλύπτουν ὅλα τὰ γοῦστα, μὰ καὶ ὅλες τὶς θέσεις ἐλέγχου.
Δίπορτα λοιπόν, τοὐλάχιστον, ἔχουν ἅπαντες ὅσοι εὑρίσκονται σὲ «θέσεις-κλειδιά», διαθέτοντας στοιχειώδεις βαθμοὺς εὐφυΐας καί, πρὸς τοῦτον, ἐκτὸς τοῦ ὄτι παραμένουν εἰς τὸ ἀπυρόβλητον, ἐπιτυγχάνουν παραλλήλως νὰ δροῦν σὰν …πανταχοῦ παρόντες, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐφαρμόζουν κυριολεκτικῶς τό: «καὶ μὲ τὸν ἀρχιφύλαξ καὶ μὲ τὸν χωροφύλαξ».
Συνέχεια