Πρὸ μερικῶν ἐτῶν ἐδημοσιεύθη μία ἔρευνα, πανευρωπαϊκή, ποὺ οὔτε λίγο, οὔτε πολύ, τὰ ἀποτελέσματά της εἶχαν ὡς ἐξῆς:
Μόλις τὸ 5-10% (ξεκινοῦσε ἀπὸ πολὺ μικρὰ ποσοστὰ κι ἔφθανε, σὲ κάποιες χῶρες, ἔως τὸ 10%) τῶν Εὐρωπαίων πολιτῶν εἶχε διαθέσεις καὶ γνώσεις καὶ ὑπομονὴ γιὰ νὰ ἀσχοληθῇ μὲ τὴν πολιτικὴ ἤ νὰ συζητήσῃ ἤ νὰ παρακολουθήσῃ πολιτικὲς συζητήσεις.
Ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, ἀδιαφοροῦσαν ἐν τελῶς γιὰ τὴν πολιτική.
Ἡ μόνη χώρα, τῆς ὁποῖα οἱ πολῖτες, στὸ 78% τοῦ πληθυσμοῦ, εἶχαν καθημερινὴ ἐνασχόλησιν μὲ τὴν πολιτική, ἦταν ἡ Ἑλλάδα. Συνέχεια →