Ὅταν κάποτε, στὴν ἀρχὴ τῆς κρίσεως, κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς ἔλεγαν ὅτι ὅσα κι ἐὰν γίνουν γιὰ τὴν ἀντιμετώπισι τῆς καταστροφῆς θὰ εἶναι ἀναποτελεσματικὰ καὶ μάταια, ἐὰν δὲν ἀποκατασταθῇ, σὲ ἕναν ἐλάχιστον βαθμό, ἡ αἴσθησις δικαίου τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ τὴν τιμωρία τῶν πολιτικῶν βιαστῶν τῆς χώρας, οἱ σώφρονες καὶ λογικοὶ μᾶς κουνοῦσαν τὸ δάκτυλο, μιλῶντας γιὰ τὴν ὑπερτάτη ἀνάγκη τῆς προστασίας τοῦ νομικοῦ μας πολιτισμοῦ, ποὺ προηγεῖται ἔναντι πάντων.
Ἡ ἀτομικὴ ἀνάληψις τῆς τιμωρίας, ὡς ἀναφαίρετον δικαίωμα, τί εἶναι; Θεία δίκη; Νέμεσις; Σὲ μίαν γενοκτονία, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ Νέμεσις! Οὔτε θεία δίκη! Σὲ μίαν γενοκτονία ὑπάρχει τὸ θύμα κι ὁ θύτης. Ἐὰν τιμωρεῖται ὁ ἐγκέφαλος ἀθωώνεται τὸ χέρι ποὺ διέπραξε τὴν γενοκτονία; Καὶ ποῦ εἶναι ἡ ἀτομικότητα;
Ὁ συστηματικὸς ἀφανισμὸς παναρχαίων πληθυσμῶν ἀπὸ τοὺς νεό- ἢ παλαιό- Τούρκους, δὲν εἶναι ἕνα φαινόμενον τυχαῖον. Οὔτε πρωτοεμφανίσθηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου αἰῶνος. Ἁπλῶς τότε ἔλαβε διαστάσεις χιονοστιβᾶδος.
Νά παραδειγματιζόμεθα; Ἤ ὄχι;
Νά ἀναζητοῦμε πρότυπα, ἤ ὄχι;
Νά ἀναρωτηθοῦμε γιά τό ποιοί εἴμαστε καί ποιοί πρέπει νά γίνουμε;
Μᾶλλον εἶναι ἀργά, γιὰ κάποιους ἀπὸ ἐμᾶς…
Συνέχεια
Τί νά πῇ κάποιος γιά τό ἔργο τῆς παρακάτω Τουρκάλας;
Ἐπυροβόλησε τὸν βιαστή της στὰ γεννητικὰ ὄργανα καὶ τὸν ἀπεκεφάλισε!!!
Νά ἀγιάσῃ τό χεράκι της;
Βέβαια, κάπως βάρβαρο ὅλο τὸ σκηνικό… Ἀλλὰ ἐδῶ ποὺ ἐφθάσαμε… Ἀφήσετέ τά…
Συνέχεια
Τον έγδυσαν και τον λιθοβόλησαν γιατί πήγε να κλέψει μια γριούλα
Τὸν ἔγδυσαν καὶ τὸν λιθοβόλησαν!
Καὶ λίγα τοῦ ἔκαναν τοῦ ἐγκληματία.
(Θυμήθηκα τοὺς νόμους τοῦ Δράκοντος! Πόσο μᾶς ἔλειψαν!!!)
Ἔτσι, γιὰ νὰ λαμβάνουμε τὰ μαθήματά μας…
Διότι ἀπὸ κάτι τέτοια πρέπει νὰ παραδειγματιζόμαστε πλέον.
