Τὸ παρακάτω ἄρθρο εἶναι δημοσιευμένο στὸ ΤΑΧΑΛΙΑ καὶ τὸ ἔλαβα μόλις μὲ μήνυμα ἀπὸ φίλο. Τὸ ἀναρτῶ γιατὶ γράφει ἕνας διδάσκαλος, ποὺ ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, κατέχει τὴν ἱστορία καλλίτερα ἀπὸ ἐμένα.
Βέβαια, κάποιων τὸ αὐτὶ δὲν ἱδρώνει καὶ δὲν ἀκούει…
Ἔχουν λάβει τὶς ἀποφάσεις τους καὶ ἐργάζονται συστηματικῶς, διαφορετικῶς δὲν θὰ ὑπάρξῃ “ἀνταμοιβὴ” γιὰ τοὺς κόπους τους….
Υ.Γ. Ὅσο γιὰ τὴν ἐθνικὴ τράπεζα (πρώην καὶ Ἑλλάδος) καὶ τὴν πραγματικὴ σχέσι μὲ ὅλα αὐτὰ… ἡ ἱστορία ἔχει μίαν παραξενιὰ…. Ὅλα, ὅσο σκοτεινὰ κι ἐὰν εἶναι, κάποια στιγμὴ τὰ φωτίζει… Καὶ τότε….