«Πρῶτος λοιπὸν ἂς ἐξυμνηθεὶ ἀπὸ ἐμᾶς ὁ βασιλιὰς τῶν νοερῶν(=νοητικῶν) θεῶν, δηλαδὴ ὁ ΚΡΟΝΟΣ, ὁ ὁποῖος σύμφωνα μὲ τὸν Σωκράτη τοῦ «Κρατύλου» ἀκτινοβολεὶ τὴν «καθαρῇ καὶ ἀμολύντη ἰδιότητα τοῦ Νοῦ» καὶ ἔχει ἐγκαθιδρύσει μέσα στην ἴδια τὴν κορυφὴ τῶν νοερῶν τὴν τέλεια δύναμη τοῦ, μένοντας σταθερὸς καὶ προοδεύοντας ταυτόχρονα ἀπὸ τὸν πατέρα, καὶ διαμοιράζοντας τῇ νοερὴ ἡγεσίᾳ τῆς συνδετικὴς τριάδος, καὶ θέτοντας τὴν ὑπεροχὴ του ἔναντι τῶν ἄλλων νοερῶν θεῶν σὲ ἀμέση συνέχεια μὲ τὴν συνδετική, καὶ περιέχοντας μέσα του τὸ ἴδιο τὸ νοητὸ τοῦ δημιουργικοῦ Νοῦ καὶ τὸ σύνολο τῶν ὄντων. Συνέχεια →