Γνωρίζουμε πὼς ἐδῶ καὶ χρόνια, πολλὰ πολλὰ χρόνια, ἡ τροφή μας, μὰ κυρίως ἡ διατροφικὴ αὐτάρκειά μας ἔχει παύση. Τὰ συσκευασμένα τρόφιμα πού, ἐνίοτε, γιὰ νὰ μὴν …μαμουνιάζουν (λέει!!!) συνήθως, ἀκτινοβολῶνται, ἔχουν καταντήση πλέον ὄχι κάτι ποὺ μᾶς διατρέφει ἀλλὰ κάτι ποὺ μᾶς χορταίνει μόνον. Κι ἔτσι τὰ συμπληρώματα διατροφῆς βασιλεύουν, ἐνᾦ ἡ ἀβιταμίνωσίς μας εἶναι μία μόνιμος κατάστασις.
Στὴν Ἀμερική, γιὰ παράδειγμα, πρὸ ἐτῶν, ἀπηγορεύθησαν ἀκόμη καὶ τὰ …ἀμύγδαλα, ἀπὸ τὴν ἐλευθέρα ἀγορά, καθὼς ἐπίσης κι ὁ Ζαμποῦκος, τὸ κατσικίσιο γάλα ἀλλὰ κι ὅλοι οἱ ξηροὶ καρποί, τὰ πρωτογενῆ προϊόντα καὶ ὅλα αὐτὰ ποὺ βοηθοῦν στὸ νὰ ἔχουμε μία καλὴ ὑγεία.
