Ὡς πρὸς τὸ Ἐπέκεινα ὑπάρχουν δύο κύριοι ῥυθμοί ἢ κινήσεις. Ὅταν εἴμαστε στὴν Χρυσὴ Ἐποχή τότε ἡ κίνηση εἶναι ἀπὸ πάνω πρὸς τὰ κάτω καὶ ἀπὸ μέσα πρὸς τὰ ἔξω. Κυριαρχεῖ ἡ Παράδοση καὶ ἡ ἀπευθείας ὑψηλὴ κι ἐσωτερικὴ σύνδεση μὲ τὸ Κέντρο, ὁπότε ὁ σπόρος φύεται καὶ ἀπλώνει δομῶντας τὴν ἐξωτερικὴ φόρμα, τὸ περίβλημα δηλαδὴ ποὺ καλεῖται θρησκεία. Ἡ ἐξωτερικὴ φόρμα εἶναι ζεστὴ καὶ εὔκαμπτη καὶ ἐπιδέχεται δόμηση δηλαδὴ σκελετό καὶ αὔξηση πάνω σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο. Ἐκεῖ δημιουργοῦνται -καὶ διαφοροποιοῦνται- πολλά καὶ ὠφέλιμα κλαδιά. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς μελέτες
Ὑπῆρχαν κάποτε γίγαντες;
Ὑπῆρχαν γίγαντες ἀλλὰ μᾶς τὸ κρύβουν.
Μᾶς θεωροῦν βλᾶκες.
Παντοῦ βρίσκουν γιγαντιαία ὀστᾶ, ὅπως π.χ. στὴνν Κρήτη, τοὺς σαραντάπηχους, ἀλλὰ τὸ ἐπίσημο κατεστημένο τὰ σκεπάζει καὶ δὲν βγάζει μιλιά.
Τώρα τοὺς πήραμε καὶ ἐμεῖς εἴδηση καὶ ὅ,τι νὰ μᾶς ποῦν, τοὺς ἀμφισβητοῦμε. Συνέχεια
Πολιτική καί… κερκίδες
Ἔγραφε Βυζαντινός χρονογράφος ὅτι ὁ πολιτικός βίος τῆς ἐποχῆς του «περί τόν ἱππόδρομον κατηντήκει».
Καί ὅτι ἕνας αὐτοκράτορας, ὁ Κωνσταντίνος Θ΄ ὁ Μονομάχος (1042-1055), ἄνθρωπος τῶν ἀπολαύσεων, ἐνδιαφερόταν «περί τάς ἱπποδρομίας ὑπέρ τίς ἄλλος».
Δηλαδή ἐνδιαφερόταν γιά τίς ἱπποδρομίες περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο. Συνέχεια
Τὸ κάστρο τοῦ Γκράαλ.
Τὸ Κάστρο τοῦ Γκράαλ εἶναι τὸ μαγικὸ σπίτι τοῦ φύλακα τοῦ σκεύους. Κάποιες φορὲς ἀποκαλεῖται Κάστρο τῶν Ψυχῶν καὶ συσχετίζεται μὲ τὸν Κάτω κόσμο. Σὲ αὐτὸ ζεῖ ἕνας βασιλιὰς ποὺ εἶναι πληγωμένος καὶ δὲν μπορεῖ νὰ περπατήσῃ ἢ εἶναι ἄρρωστος ἀπὸ κάποια μυστηριώδη πληγὴ ἢ κοιμᾶται. Γύρω ἡ γῆ ἔχει περιπέσει σὲ μία παρηκμασμένη κατάσταση, εἶναι ἄγονη καὶ ἠμικατεστραμμένη.
Ὁ ἱππότης ποὺ θὰ βρεῖ τὸ Γκράαλ, θεραπεύει ἐπίσης καὶ τὸν πληγωμένο ἢ ἀκίνητο βασιλιά, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀναζωογονεῖται αὐτὸς καὶ ὅλη ἡ γῆ τοῦ βασιλείου του ἐπανέρχεται σὲ γόνιμη κατάσταση ἐνῶ τὸ βασίλειο ἀποκαθίσταται. Συνέχεια
Οἱ Ἑλληνικὲς ῥίζες τῶν Ἰρλανδῶν.
« … Φησί δε και Βοϊους τον Ερκύνιον δρυμόν οικείν πρότερον τους δε Κίμβρους ορμήσαντες επι του τόπου τούτου αποκρουσθέντων υπό των Βοϊων επι τον Ίστρον…
…Του μεν ουν αρχαίον ώσπερ έφην ειπώ των Κελτών περιωκείτο το πλείστον ο ποταμός, μάλιστα δ’ ην των Κελτών Έθνη Βόϊοι…» ( Στράβων «Γεωγραφικά» τομ. VII ρ. 293, τομ. ΙΙ, Ε, Ι, G, 212-213, και 6. 312, 20- 25 ).
«…Λοιπή δε εστι της Ευρώπης η εντός Ίστρου και κύκλω θαλάττης, αρξαμένης από του μυχού του Αδριατικού μέχρι του Ιερού στόματος του Ίστρου, εν η εστιν ήτε Ελλάς και τα των Μακεδόνων και των Ηπειρωτών Έθνη…».
Στα γραφόμενα του μεγάλου ιστορικού Στράβωνα ανακαλύπτουμε την κυριαρχία των Ελλήνων. Και δεν είναι καθόλου λόγια ενός τυχαίου, αλλά ενός εκ των μεγαλύτερων ίσως ο κορυφαίος,αρχαίους γεωγράφους και μέσα από αυτές τις γραμμές που αποτελούν ατράνταχτες αποδείξεις και σαφώς ιστορικές πηγές που δεν επιδέχονται καμιά αντίρρηση! Συνέχεια
Ποιός μᾶς μισεῖ τόσο πολύ;
Μόλις διάβασα ἕναν τίτλο βιβλίου «Περὶ τῆς ἐποικήσεως σλαυϊκῶν τινῶν φυλῶν εὶς τὴν Πελοπόννησον»· τόσον καιρὸ κατηγοροῦμε τοὺς Ἐβραίους καὶ τὸ Ἰσραῆλ γιὰ τὰ δεινὰ ποὺ είχαμε ὑποστεῖ κατὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς νέας θρησκείας…
Τὸ ὅ,τι οἱ Ἐβραίοι μισοῦν τοὺς Ἕλληνες, διότι ἡ λογικὴ καταῤῤίπτει κάθε θρησκεῖα, εἶναι πασίγνωστο, ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτοὶ ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς πράξεις τῶν Σλαύων δολοφόνων…!!! Οἱ ἴδιοι δὲν κάνουν κατὰ μέτωπο ἐπίθεσι (ὅπως συνέβη μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ) εἶναι «ἀόρατοι» ἐχθροὶ… Συνέχεια