Μὲ τὴν πέννα τῆς ψυχῆς.

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

 
Είναι κάποιες στιγμές που κοιτάς μπροστά σου και είναι όλα μια λευκή κόλα χαρτί.
Έχεις χάσει την πίστη σου στην ζωή και θέλεις να δραπετεύσεις, να φύγεις τρέχοντας από το κορμί που κουβαλάς, να μην βλέπεις τίποτα από αυτά που σου χαρίζουν καθημερινός τα μάτια σου, θέλεις να μείνεις διψασμένος αρνούμενος όλο το νέκταρ των θεών που έχεις μέσα στο ποτήρι της ζωής σου.
Δεν θέλεις άλλο την σοφία που έχεις αποκτήσει, δεν θέλεις την γνώση που έχεις για προίκα από την εμπειρία σου μέσα στο πέρασμα των χρόνων και απλά θέλεις να κρυφτής και δεν μπορείς. Συνέχεια