«…Οι εκκαθαριστές της Τραπέζης Ανατολής  απεμακρύνθησαν στις 23 Δεκεμβρίου 1936 από τον αντιπρόσωπο της Εθνικής Τραπέζης. Στις 28 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, όπως ανακοίνωσε η ίδια η ΕΤΕ, συντάχθηκε ένας ισολογισμός εκκαθαρίσεως, προφανώς χωρίς την έγκριση των εκκαθαριστών. Τον Αύγουστο του 1938, δυόμιση χρόνια αργότερα, στα λογιστικά βιβλία της εκκαθαρίσεως που βρίσκονται στα χέρια της Εθνικής Τραπέζης, κάποιος προσέθεσε εγγραφές. Πραγματοποίησε αποσβέσεις και μεταφορές. Μα δεν είχε τελειώσει η εκκαθάριση; Και πώς απομακρύνθηκαν οι εκκαθαριστές, αφού εκτός της κύριας ιδιότητάς τους, ήταν ταυτόχρονα και οι αντιπρόσωποι του συνόλου των μετόχων της Τραπέζης Ανατολής;…» Συνέχεια →

«…Μαζί, ο νόμος Σβώλου δεν επηρέασε ούτε τις αξιώσεις της Ελλάδος και των θυμάτων των γερμανικών θηριωδιών, απέναντι στις γερμανικές κυβερνήσεις. Άλλωστε, συντάκτης του ήταν ο πρωθυπουργός της Κυβερνήσεως του Βουνού Αλέξανδρος Σβώλος, και δεν υπήρχε περίπτωση να δοθεί άφεση αμαρτιών στους δολοφόνους με την σβάστικα, ειδικά την χρονική περίοδο που συντάχτηκε ο νόμος….» Συνέχεια →

 «…Λόγω της φύσεως της Ελληνικής Οικονομίας το 1929, η παγκόσμια κρίση δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα στην χώρα μας. Η αγροτική παραγωγή αυξήθηκε, όπως μειωμένες παρέμεναν και οι εισαγωγές. Η κρίση του 1930 που ακολούθησε ήταν αρχικά τεχνητή και προκλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα, ως απάντηση στην ίδρυση της Τραπέζης της Ελλάδος, με την οποία έχασε το εκδοτικό δικαίωμα και πλέον η έκδοση του εθνικού νομίσματος μεταφέρθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Η Εθνική Τράπεζα σταμάτησε όλα τα δάνεια, μάζεψε το χρήμα από την αγορά, φυγάδευσε τεράστια ποσά στο εξωτερικό σε συνάλλαγμα και ανταγωνιζόταν την Τράπεζα της Ελλάδος σε κάθε δραστηριότητά της. Αντίστοιχες κινήσεις είχαν κάνει οι μεγάλοι δανειστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, και κατάφεραν να διαλύσουν την αμερικανική οικονομία και να εκβιάσουν την δημιουργία Κεντρικής Τραπέζης. Συνέχεια →

Συνέχεια τοῦ ἀφιερώματος τοῦ Ἐλευθερίου Ῥήνου στὸ θέμα «Ἐθνικὴ Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος».
Αὐτὴν τὴν πληγὴ ποὺ ἄν καὶ θεωρεῖται, ἐδῶ καὶ δεκαετίες, «ἐθνικὸ κεφάλαιον», παραμένει οὐσιαστικῶς ὁ μεγαλύτερος δυναστης μας καὶ καταστροφέας μας.
Αὐτὴ ἡ τράπεζα ποὺ διαθέτει τὸν ἔλεγχο σὲ κάθε ἀπόφασιν γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ζήσουμε ἀξιοπρεπῶς ἤ σὲ καθεστὼς δουλείας.
Αὐτὸ τὸ παραμάγαζο τῶν …«περιουσίων» δυναστῶν τοῦ πλανήτου, ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως ὑπάρχει ὡς ἐπόπτης κι ὄχι ὡς σύμμαχος. Συνέχεια →