Ὁ λόγος σήμερα περί τοῦ ὑπουργοῦ Ὑποδομῶν, Μεταφορῶν καί Δικτύων, Δημητρίου Ῥέππα.

Πολλές συζητήσεις τίς τελευταῖες ἡμέρες γιά τόν κύριο Ῥέππα καὶ τὰ ἔργα του!!!

Μάλιστα ἔχουμε πλέον καί νομοσχέδιο τό ὁποῖον νομιμοποιεῖ τήν αὐθαιρεσία τῶν ἐργολάβων (ποὺ ἐκμεταλλεύονται ἐθνικές ὁδούς κι ὄχι μόνον) νά λαμβάνουν ὑψηλότατα διόδια, ἄνευ ἐλέγχου καί συχνά θέτοντας αὐθαίρετα τιμολόγια, τά ὁποῖα στόχο ἔχουν (ἄς μήν κρυβόμαστε πίσω ἀπό τό μικρό  μας δακτυλάκι) τήν ὅσο τό δυνατόν μεγαλυτέρα οἰκονομική ἀφαίμαξι τῶν πολιτῶν-ὁδηγῶν.

Στόχος τοῦ νομοσχεδίου (κατά κύριον λόγο) καὶ τοῦ κυρίου Ῥέππα ἦταν νὰ κτυπήσῃ τὴν «αὐθαιρεσία» τῶν διαφόρων κινημάτων πού ἔχουν στηθεῖ μὲ στόχο τήν κατάργησι τῶν διοδίων ἤ ἔςτω τὴν δραστική τους μείωσι.

Ὁ κύριος Ῥέππας ἰσχυρίσθηκε μάλιστα (ἀπό e-go.gr) :

«Η γενικευμένη ενθάρρυνση κάποιων στο να μην πληρώνουν οι πολίτες δεν ευνοεί τελικά τους πολλούς. Αν αφήσουμε η τάση αυτή να γίνει μόδα, τότε δεν θα πληρώνουμε ούτε ΦΠΑ, ούτε ενοίκιο», τόνισε ο κ. Ρέππας και πρόσθεσε ότι «αν η Ελλάδα αποκτήσει ταυτότητα ανομίας, τότε θα είναι μια χώρα εντελώς ανυπόληπτη».

Πρό μερικῶν ἑβδομάδων, σὲ σημείωμα ποὺ εἶχα γράψει μέ τίτλο Ὄχι κύριε Μαγκρίωτη μας, στὸ ὁποῖο ἔτυχα καὶ ἀπαντήσεως ἐκ τοῦ ὐπουργοῦ (Ἀπάντησις Γιάννη Μαγκρίωτη στὸ προηγούμενο ἄρθρο μου μὲἀνταπάντησι στό παρολίγον ἀνταπάντησις κλπ κλπ κλπ καὶ ἀνταπάντησις κλπ κλπ κλπ) ξεκαθάρισα τὸ ἄκυρον τῶν διοδίων καί ἰδιαιτέρως τόἄκυρον τοῦ κυβερνητικοῦ ἰσχυρισμοῦ ὅτι τό νομοσχέδιο γιὰ τὴν παραχώρησι τῶν ἐθνικῶν ὁδῶν ἦταν ἔργο Ν.Δ. (Ὁ Σουφλιᾶς ἀπαντᾶ στὸν Μαγκριώτη.)

Ἔχουμε οὐσιαστικῶς νὰ ἀντιμετωπίσουμε μίαν συστράτευσι τριῶν κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ καί ΛΑΟΣ) στήν ΚΟΙΝΗ ἀπόφασι παραχωρήσεως τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν ἐθνικῶν ὁδῶν σέ ἐργολάβους.

Θά μπορούσα νά πῶ, ὡς παρατηρητής, ὅτι διαφαίνεται μία καταφανής προσπάθεια τῆς κυβερνήσεως νὰ στηρίξῃ τά ἐργολαβικά συμφέροντα κι ὄχι τόν πολίτη. Ἄς μήν ξεχνᾶμε ἄλλως τε τὴν μεγάλη ἀνησυχία τῶν διαχειριστῶν ποὺ ἐξεφράσθη τὶς προηγούμενες ἡμέρες μέ δημόσιες συζητήσεις καί συνεντεύξεις τύπου.

Αὐτήν τήν συστράτευσι σήμερα τό ὑπουργεῖο καὶ ἡ κυβέρνησις, ἔρχεται νὰ ὑπερασπιστῇ μέσῳ τοῦ ψηφισθέντος νομοσχεδίου, ποὺ οὐσιαστικῶς καταδεικνύει ὡς παράνομη τὴν ἄρνησι πληρωμῆς κομίστρου!!! Στό θέμα τοῦ παρανόμου τῆς ἀρνήσεως πληρωμῆς, θά μὲ βρῇ σύμφωνη ἡ κάθε κυβέρνησις, ὑπό τούς ἐξῇς ὅρους:

1. νὰ πληροῦνται ὅλες οἱ προϋποθέσεις ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν ἐλευθέρα διακίνησι πολιτῶν (παράπλευροι ὁδοί, δευτερεύον ὁδικό δίκτυο)

2. νὰ τηροῦνται οἱ συνταγματικές διατάξεις ποὺ ἐπιβάλλουν τὴν ἐλευθέρα διακίνησι τῶν πολιτῶν (ἄρθρον 5 παράγραφος 4 τοῦ Συντάγματος)

3. νὰ πληροῦνται οἱ προϋποθέσεις ἐκεῖνες ποὺ δὲν ὑπερασπίζονται τὴν μονάδα (ἐργολάβοι) ἀλλά τὸ σύνολον σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. (Οἰκονομικά, ἠθικά, κοινωνικά.)

Ἐὰν κάτι ἀπό τὰ παραπάνω ἀπουσιάζῃ, τότε αὐτομάτως στὰ μάτια τῶν πολιτῶν, τὸ κρᾶτος ποὺ ὀφείλει νὰ ὑπερασπιστῇ τόν πολίτη (καί δέν τό κάνει) ἀκυρώνεται καί παρανομεῖ. Ἐάν λοιπόν στὰ μάτια τῶν πολιτῶν τό κρᾶτος παρανομεῖ, ὅσα νομοσχέδια κι ἐὰν ψηφίσετε, στήν συνείδησι τῶν πολλῶν (καί ψηφοφόρων σας) εἶστε παράνομοι καὶ ἀνήθικοι!!!

Ἔχουμε λοιπόν πλέον νομοσχέδιο ποὺ στοχοποιεῖ οὐσιαστικῶς κινήματα πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν στό παράνομον καί ἀπαιτοῦν ἀπό τήν κυβέρνησι νὰ τό ἀναγνωρίσῃ καί νὰ τούς ὑπερασπιστῇ! Ἀντ΄ αὐτοῦ ὅμως ἡ κυβέρνησις (διὰ μέσου νομοθετημάτων Ῥέππα) «ἐπιτίθεται» στὰ κινήματα ποὺ συστρατεύουν πολίτες!!!

Πρό ὁλίγου ἔλαβα μίαν ἐπιστολή ἀπό ἕναν φίλο ποὺ θὰ πρότεινα σὲ κάποιους νὰ τὴν διαβάσουν γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦν τό γελοῖον τῆς ὑποθέσεως!!!

Ὁ κύριος Ῥέππας, ποὺ νομοθετεῖ, ὅπως προανέφερα, γιὰ νὰ καταστρατηγήσῃ τήν συστράτευσι πολιτῶν, πρό ἀρκετῶν ἐτῶν ἔγραφε, ἀπευθυνόμενος σὲ διάφορα φοιτητικά κινήματα καὶ δράσεις  (ἀπό nonews-Νews τό δημοσίευμα):

Μια άγνωστη επιστολή…
Το αιώνιο κομματικό στέλεχος, ο αιώνιος βουλευτής και πολλάκις υπουργός του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Ρέππας σαν τριτοετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών τον Νοέμβριο 1972, δηλ, την εποχή που το φοιτητικό κίνημα είχε απλωθεί στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα έγραφε σε…

επιστολή του σε αθηναϊκή εφημερίδα: «Εν όψει των αρχαιρεσιών εις τους φοιτητικούς συλλόγους, οι δια ζώσης αντεγκλήσεις μεταξύ των σπουδαστών και οι μέσω των εφημερίδων οξείαι ερωταπαντήσεις, δημιουργούν ατμόσφαιραν απτομένην της καταστάσεως απώλειας της φοιτητικής αξιοπρέπειας και κλίμα ασύμφορορον δια την φοιτητικήν υπόθεσιν. Αι διορισμέναι διοικήσεις, βαλλόμεναι πανταχόθεν, αντιδρούν δι’ ανακοινώσεων – καυχησιολογιών και όχι δια της αποστοματικής πράγματι απαντήσεως των συνετών πράξεων, τας οποίας τους υποδεικνύει η λογική του δικαίου και το αίσθημα συνεπείας εις την εκτέλεσιν του έργου. Οι αντιδικούντες πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν ρεαλιστικά την καθεστηκυίαν τάξιν εις τας φοιτικάς διοικήσεις όχι ανεχόμενοι συμβιβασμού αλλά προς γενικόν όφελος προσαρμοζόμενοι. Η ιδεολογία ενός εκάστου να παύση να δηλητηριάζη την συμπεριφορά του στον σπουδαστικόν χώρων, την στιγμήν που καυτά αναμένουν την λύσιν των πλείστα φοιτητικά αιτήματα. Ας σταματήσει ο θόρυβος απ’ όπου κι άν προέρχεται, ώστε οι δημιουργοί του να μη χαρακτηρισθούν αξίες που σαν τους ποταμούς κάνουν μεγάλον θόρυβον, επειδή ακριβώς στερούνται βάθου. Οι φοιτηταί μόνον ηνωμένοι θα επιτύχουν τους σκοπούς των. Η διχόνοια που κρυφολαχταρά να κατοιήση στις κάλπες της …. Συνάδελφοι, αν τώρα διχασθούμε ποτέ πια δεν θα είμαστε ισχυροί. Η φοιτητική μας ιδιότης ας μη εξυπηρετήσει σκοπούς που απέχουν, των φοιτητικών συμφερόντων και μεταβάλουν το σπουδαστικόν χώρον εις πολιτικήν κονίστρον….»
Το ψέμα κ. υπουργέ έχει κοντά ποδάρια

Σκέπτομαι λοιπόν σήμερα τό ἀσύμβατον καί ἀναρωτιέμαι….

Τί μεσολάβησε ἀπό τότε ἔως σήμερα καὶ ὁ Ῥέππας ἀντέστρεψε στάσι πολιτική καὶ κοινωνική; Γιατί τότε ὑπερασπιζόταν συστράτευσι φοιτητῶν (πολιτῶν) καὶ σήμερα τὴν πολεμᾶ;

Γιατί τόσο μεγάλη μέριμνα γιά τὰ ἐργολαβικά συμφέροντα; Γιατί ὄχι ἀνάλογος μέριμνα γιὰ τὰ ἀτομικά συμφέροντα κάθε πολίτου;

Γιατί κάποτε ἡ κίνησις φοιτητῶν (πολιτῶν) ἦταν ἠθικόν καὶ δίκαιον (κατὰ Ῥέππα πάντα) ἐν ᾦ σήμερα δὲν εἶναι; Τί ἦταν αὐτό ποὺ ἔκανε τὸν ὑπουργό (κι ὄχι μόνον) νὰ ἀλλάξῃ στρατόπεδο; Ἦταν δίκαια τά τότε φοιτητικά αἰτήματα (αἰτήματα πολιτῶν) καί σήμερα εἶναι ἄδικα;

Δυστυχῶς τίς ἀπαντήσεις οἱ περισσότεροι, ἐὰν δὲν τίς γνωρίζουμε, σίγουρα τὶς ὑποψιαζόμαστε.

Δυστυχῶς ἐπίσης, ἡ ἀνομία κάποιων νομιμοποιεῖται βάσει τῆς λογικῆς τοῦ παραλόγου.

Καί φυσικά δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νά ἀκουστοῦν κάποιοι, ὅσα δίκαια κι ἐὰν ἐκφράζουν, παρά μόνον μέσῳ δικαστικῶν ἀποφάσεων. Οἱ ὁποῖες ὅμως δικαστικὲς ἀποφάσεις γιά νά ληφθοῦν δὲν γνωρίζω σὲ ποίαν λογική θά βασιστοῦν. Στήν συνταγματική ἤ στήν (διά χειρός Ῥέππα) νομοθετική;

Ἀναμένοντας ἐξελίξεις.

Φιλονόη.