Λονδίνο 
Μια νέα και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεωρία για τη διαστημική μας γειτονιά ανέπτυξαν ερευνητές στην Ελβετία. Όπως υποστηρίζουν, κάποτε η Γη διέθετε όχι έναν αλλά δύοδορυφόρους – τη Σελήνη και έναν μικρότερο. Κάποια στιγμή η «μικρή» Σελήνη προσέκρουσε στη μεγαλύτερη «αδελφή» της δημιουργώντας τον φυσικό μας δορυφόρο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Σιγά και «μαλακά»

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης αναφέρουν  ότι αυτός ο μικρότερος δορυφόρος έπεσε επάνω στη Σελήνη σιγά και «μαλακά» και έτσι δεν προκάλεσε κάποιο κατακλυσμιαίο κοσμικό γεγονός, όπως για παράδειγμα τη μεταβολή της τροχιάς της. Εκτιμούν για την ακρίβεια ότι ο μικρός δορυφόρος συγκρούστηκε με τη Σελήνη με χαμηλή ταχύτητα (2,4 χλμ/δευτερόλεπτο). Το πιθανότερο είναι ότι η πρόσκρουση είχε ως αποτέλεσμα  να μεταβληθεί η σύνθεση του φλοιού της Σελήνης. 

Η εξήγηση της «διχοτόμησης»

Η νέα θεωρία έρχεται να δώσει απάντηση σε  ένα ζήτημα  που απασχολεί εδώ και χρόνια την επιστημονική κοινότητα. Η  ορατή πλευρά της Σελήνης είναι επίπεδη και γεμάτη κρατήρες ενώ η αθέατη διαθέτει ορεινούς όγκους ορισμένοι εκ των οποίων έχουν ύψος τριών χιλιομέτρων. Κατά  καιρούς είχαν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες που όλες έκαναν λόγο για σύνθετες  γεωλογικές διεργασίες οι οποίες «διχοτόμησαν» γεωλογικά την Σελήνη. Η νέα θεωρία του δεύτερου δορυφόρου της Γης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» δίνει νέα τροπή στην υπόθεση. (Τὸ βῆμα)

Γιὰ νὰ συμπληρώσω καὶ μίαν ἀκόμη σκέψι μου… Ἀπὸ θεωρίες γεμίσαμε.. Παρακάτω; Πῶς πᾶνε; Διότι καλὲς οἱ θεωρίες ἀλλὰ ἀκόμη καλλίτερες οἱ ἀπαντήσεις. Καὶ σίγουρα ἡ νέα θεωρία δὲν μὲ καλύπτει στὸ κομμάτι τῆς ἀθεάτους πλευρᾶς τῆς Σελήνης. 

Φιλονόη.