Διάβασα τὸ παρακάτω κείμενον καὶ μὲ ξανάπιασε τὸ «περίεργο» μου… Πρὶν φθάσουμε στὶς δικές μου σκέψεις, πᾶρτε μίαν ἰδέα γιὰ ὅσα σκέπτονται οἱ συνάνθρωποί μας. (Τὰ ὁποῖα θεωρῶ ἰδιαιτέρως σημαντικά!)
Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για το πολίτευμά μας, την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ακούμε να σχολιάζεται άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο καυστικά η αποτυχία της, να αμφισβητείται ο χαρακτηρισμός της ως δημοκρατία, ενώ παράλληλα εκφράζεται και από πολλούς το αίτημα για άμεση δημοκρατία. Τί είναι όμως η άμεση δημοκρατία; Είναι το να συναποφασίζουμε όλοι μαζί για όλα. Ας δούμε τώρα για ποιό λόγο αυτό ούτε γίνεται, ούτε χρειάζεται να γίνει.
Η συνθετότητα των σύγχρονων κοινωνιών, μεταξύ των οποίων και η ελληνική, από καμμία άποψη δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη της Αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου αιώνα. Άλλη είναι η περιπλοκότητα της κρατική δομής σήμερα και άλλος ο αριθμός των πολιτών. Δεν είμαστε μια μικρή πόλη του τότε γνωστού κόσμου, αλλά 11 εκατομμύρια λαός. Το βασικό ιδεώδες της δημοκρατίας, με την έννοια όλοι να συναποφασίζουμε για το κοινό καλό, δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην εποχή των spreads. Σίγουρα το να αναθέτεις όλες τις αποφάσεις στην κοινή γνώμη, προστατεύει από την αυθαιρεσία του ενός ή των ολίγων. Ο μέσος πολίτης όμως δεν μπορεί να παρακολουθεί τα πάντα. Ίσως και να μην θέλει. Εκ των πραγμάτων άρα η καθιέρωση άμεσης δημοκρατίας είναι μη εφαρμόσιμη. Ίσως κανένα δημοψήφισμα που και που για σοβαρά θέματα που αφορούν όλους, αλλά μέχρι εκεί.
Τί μπορεί τότε να γίνει; Για να δούμε τί μπορεί να γίνει πρέπει να εντοπίσουμε τι ρίζα του κακού και να δούμε μήπως τελικά ο ακριβής χαρακτηρισμός του ως τώρα πολιτεύματός μας δεν είναι άλλος παρά η δημοκρατία του homo idiot, του άνθρωπου ιδιώτη, είτε πολίτη, είτε πολιτικού. Αν όχι απόλυτα, σίγουρα ως επί τω πλείστω. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρεί το ύψος του εθνικού χρέους. Ο ιδιώτης πολίτης ψήφισε αυτόν που τον έβαλε στο δημόσιο και ο ιδιώτης πολιτικός κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα μεταξύ άλλων και για να δημιουργήσει «θέσεις εργασίας». Ο ιδιώτης πολίτης φοροδιεύφευγε επί δεκαετίες και ο ιδιώτης πολιτικός, συχνά κάνοντας το ίδιο, αρνούνταν επίμονα να «χτίσει το γεφύρι της Άρτας», κάνοντας κάποια γενναία αλλαγή και αναλαμβάνοντας το πολιτικό για αυτήν κόστος. Άρα η ιδιωτεία, με την έννοια της πολιτικής συμπεριφοράς που βασίζεται στο άμεσο ατομικό όφελος είναι η μία παράμετρος της εθνικής κατάντειας. Ίσως είναι και η ίδια η εθνική κατάντεια κι ας μην βιαστεί κανένας μας να εξαιρέσει τον εαυτό του από αυτήν.
Υπάρχει όμως και δεύτερη καθοριστική παράμετρος στην αντιμετώπιση της οποίας ίσως βρίσκεται μια λύση, μια βελτίωση ή μερική εξυγίανση της δημοκρατίας μας. Γιατί το να βρεθεί μια πρακτική λύση είναι πάντα πιο χρήσιμο και ρεαλιστικό από το να θες να αλλάξεις την νοοτροπία ενός λαού. Στην παρούσα πολυσύνθετη κοινωνικοπολιτική δομή της Ελλάδας και ενώ για όλα τα σοβαρά επαγγέλματα απαιτείται εξειδίκευση, για την ιδιότητα του πολιτικού δεν απαιτείται καμία εξειδίκευση, καμία ειδική επιμόρφωση και αρκετά συχνά καμία ουσιαστική ικανότητα. Οποιοσδήποτε μπορεί να εκλεγεί και να καταλάβει κάποιο δημόσιο αξίωμα. Εκεί βρίσκεται η αρετή της δημοκρατίας μας, αλλά και το τρωτό της. Πρόκειται για την καθολικότητα του δικαιώματος του «εκλέγεσθαι», το οποίο βέβαια λίγο χρησιμεύει στο 90% των πολιτών, αλλά επιτρέπει να αναρριχηθούν σε θέσεις εξουσίας άνθρωποι χωρίς ειδική εκπαίδευση, μόνο και μόνο επειδή κατόρθωσαν να πείσουν. Όμως ακόμη και καλές προθέσεις να έχεις και διάθεση να αγωνιστείς και να προσφέρεις, εύκολα μπορείς να κάνεις τραγικά λάθη με υψηλό κόστος, επειδή δεν είχες την ανάλογη εκπαίδευση, επειδή η τελευταία ούτε απαιτείται, αλλά ούτε και υπάρχει.
Αυτό που θέλει ο μέσος άνθρωπος είναι ο πολιτικός να κάνει τη δουλειά του. Και για να την κάνει σωστά πρέπει πρώτα να την μάθει. Αυτό προτείνει το παρόν άρθρο. Θέλεις να γίνεις πρωθυπουργός; Πρέπει να λάβεις τη συγκεκριμένη εκπαίδευση. Θέλω να δω περγαμηνές, όχι να σε ψηφίσω. Πτυχίο «Πρωθυπουργός» και μάλιστα «Πρωθυπουργός Ελλάδος» όχι αστεία. Μπορούμε να ξέρουμε το χαρακτήρα ενός αγνώστου που βλέπουμε στην τηλεόραση, πότε να απαγγέλει λόγους που άλλοι του γράψανε και πότε να δυσφημείται από εκπροσώπους αντίπαλων κομμάτων με προφανές ίδιον όφελος, να τον ρίξουν για να ανεβούν αυτοί; Θέλεις να κυβερνήσεις; Θέλω να δω τις εξειδικευμένες γνώσεις σου για τη θέση που ζητάς. «Υπουργός Oικονομικών Ελλάδος», ας μαζευτούν όλοι οι πρώην υπουργοί οικονομικών και ας αποφασίσουν τί πρέπει να περιλαμβάνει αυτός ο κύκλος σπουδών. Τί πρέπει να ξέρει για την οικονομία και την οικονομία της Ελλάδας συγκεκριμένα όποιος επιθυμεί να αναλάβει τη θέση. Και υπάρχουν και ψυχολογικά τέστ που μπορούν να μας δείξουν κάτι σαν «δείκτη συλλογικότητας», πως αντιδράς ως μέλος ομάδας μπροστά στον κίνδυνο ή το ενδεχόμενο προσωπικού κέρδους σε βάρος της ομάδας. Την θέση θα την παίρνει όποιος ολοκληρώσει τον κύκλο σπουδών με τη μεγαλύτερη διακριση ΚΑΙ έχει τα υψηλότερα ποσοστά στον «Δείκτη του Αδιάφθορου».
Η πρόταση για ειδική εκπαίδευση Πρωθυπουργού (με ένα «Καλώς» έστω) είναι τόσο ρεαλιστικη όσο και η άμεση δημοκρατία. Βασικά νομίζω είναι και πιο ρεαλιστική και πιο χρήσιμη. Σήμερα τα ζητήματά μας δεν είναι, αν θα κάνουμε ή δεν θα κάνουμε πόλεμο με τους Σπαρτιάτες, ούτε το που να κάνουμε τη ναυμαχία. Η συνθετότητα της κρατικής δομής επιβάλει εξειδικευμένη γνώση. Τί να κάνουνε κι αυτοί οι άνθρωποι; Εντάξει, είχανε και λίγο από Νταβέλη μέσα τους μερικοί. Ίσως όλοι έχουμε ως ένα βαθμό. Το θέμα είναι να εξασφαλίσουμε, όποιοι είναι σε θέσεις εξουσίας, να έχουν μεσα τους όσο γίνεται λιγότερο Νταβέλη. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά ένα από τα είδη του δημοτικού μας τραγουδιού είναι και το «Ληστρικό Τραγούδι». Είναι είδος της παραδοσιακής μας ποίησης ανεξάρτητο από το «Κλέφτικο». Οι πρόγονοί μας μέχρι και μετά τους Βαλκανικούς και πιο μετά εξυμνούσαν κατά κάποιο τρόπο πράξεις ληστών. Τότε που ο χαρακτρισμός του «κατσικοκλέφτη» ήταν υποτιμητικός όχι λόγω του δεύτερου συνθετικού, αλλά λόγω του πρώτου. Ιδου τα πρότυπα των παππούδων μας…
«Μας πήρε η μέρα κι αυγή – Γεια σου Νταβέλη αρχιληστή!» (Κατερίνα Χατζοπούλου ἀπὸ Ἀντίβαρον)
Κι ἀκολουθοῦν τὰ κάτωθι σχόλια:
Καὶ γιατί νὰ μὴ μεριμνήσουμε
Καὶ γιατί νὰ μὴ μεριμνήσουμε νὰ ἐκπαιδεύσουμε πρῶτα τοὺς πολίτες ; Ὅσοι δὲν περνοῦν τὴν ἐξέταση διανοητικῆς ἐπαρκείας καὶ αὐταπαρνήσεως, νὰ χάνουν τό δικαίωμα ψήφου …Αρκεί οι πολίτες να λαμβάνουν
Αρκεί οι πολίτες να λαμβάνουν μέρος στην διακυβέρνηση της χώρας (με κλήρωση η με άλλους τρόπους). Το γεγονός και μόνο της συνεχούς συμμετοχής τους στα κοινα (καθημερινές και εβδομαδιαίες συγκεντρώσεις) θα λειτουργήσει ώς Πανεπιστήμιο προετομασίας τους για την διακυβέρνηση (έτσι όπως γινόταν και στην Αθήνα του πεμπτου αι). Αυτή η συμμετοχή στην διακυβέρνηση προυποθέτει βέβαια κάποια ωριμότητα. Αρα η υπηρεσία στίς ένοπλες δυνάμεις, η συμπλήρωση του 33ου έτους της ηλικίας και η κατοχή ΜΙΑΣ μόνο υπηκοότητας (της Ελληνικής) πρέπει να είναι τα βασικά κριτήρια που πρέπει πρωτίστως να ικανοποιηθούν για την ανάληψη οποιαςδήποτε εξουσίας.Αυτή τη στιγμή όμως είμαστε ολοκληρωτικά αποκομένοι από την διαδίκασία λήψης αποφάσεων, εκτός και εάν αντιπροσωπεύουμε την ιδεολογία των ελίτ. Σε αυτή την περίπτωση ώς δια μαγείας όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές και η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τις θέσεις μας για την ανέλιξη μας στην “ιεραρχία” είναι εφικτή (με ένα “μικρό” αντάλλαγμα βέβαια).
Ὄχι καὶ ὁλοκληρωτικῶς
Ὄχι καὶ ὁλοκληρωτικῶς ἀποκεκομμένοι ! Ποιός τοὺς ψηφίζει τόσους καὶ τόσους ἀνεπαρκεστάτους τόσα χρόνια; Ποιός βλέπει τὰ προγράμματα στὴν σκουπιδοτηλεόραση ;Την έκανα κι αυτή τη σκέψη
Την έκανα κι αυτή τη σκέψη ομολογώ, αλλά θεωρώ πως το καθολικό δικαίωμα του “εκλέγειν” δεν πρέπει να πειραχτεί. Έχει αποκτηθεί με αίμα και καθιερώνεται ήδη από τα συντάγματα της Επαναστάσεως (έστω για τους άνδρες). Όποιοι κυβερνούν πρέπει να εκπροσωπούν τη λαϊκή βάση για να είναι και η μέριμνα και η δραση τους προσανατολισμένη προς όλους. Αν μπει όμως περιορισμός όσον αφορά το “εκλέγεσθαι” -και κακά τα ψέμματα, οι εκλεγμένοι είναι που κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά, όλοι οι εκλεγμένοι- με τη μορφή εξετάσεων, ψυχομετρικών τεστ κτλ, νομίζω είμαστε αρκετά εξασφαλισμένοι. Πως δίνει κανείς ΑΣΕΠ, θέση στο δημόσιο δεν είναι κι αυτή; Δεν χρειάζεται να είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο, απλά διάφορα τεστ καταλληλότητας για δημόσια αξιώματα. Άσε που αν ο πολιτικός είναι “ελεγμένος”, “πολιτικός και με τη βούλα”, όποιας παράταξης και να είναι, σίγουρα λιγότερη ζημιά θα κάνει (έχουμε ρίξει τα στάνταρντ: πλέον ζητούμενο είναι η λιγότερη ζημιά..). Ό,τι και να ψηφίσει άρα ο πολίτης κατά την προτίμησή του, θα είναι κάτι ας πούμε αξιόπιστο.
Κατερίνα Δ. Χ.
Προτείνετε, λοιπόν, κάτι σὰν
Προτείνετε, λοιπόν, κάτι σὰν τὴν Ἐθνικὴ Σχολὴ Διοικήσεως (Ecole Nationale d’ Administration) τῆς Γαλλίας, μόνον ποὺ ἡ πρόσβαση στὰ ἐκλόγιμα ἀξιώματα θὰ εἶναι ἀποκλειστικὸ δικαίωμα τῶν ἀποφοίτων καὶ κανενὸς ἄλλου. Κατανοεῖτε, βέβαια, ὅτι ἡ δύναμη καὶ ἡ εὐθύνη τῶν ἐξεταστῶν σὲ ἕνα τέτοιο σύστημα θὰ εἶναι τεράστια. Ὁπότε, τὸ ζήτημα τῆς ἐπιλογῆς μετατίθεται στὸ πῶς ἐπιλέγουμε τοὺς ἐξεταστές. Διερωτῶμαι μήπως τὸ σύστημα θὰ ἔπρεπε πρῶτα νὰ ἐφαρμοσθεῖ στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ κάθε κόμματος ἤ, ἔστω, ἑνὸς κόμματος καὶ μετὰ νὰ δοκιμασθεῖ εὐρύτερα. Ἀλλὰ μήπως τὸ προβλημα εἶναι ὅτι, ἐνῶ τὸ σύνταγμα ὑποθέτει ὅτι τὰ πολιτικὰ κόμματα εἶναι δημοκρατικῶς ὀργανωμένα, στὴν πράξη εἶναι στροῦγκες αὐλοκολάκων ; Κατὰ τὴν γνώμη μου, αὐτὸ εἶναι τὸ κύριο πρόβλημά μας. Ἑκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στάθηκαν στὴν οὐρὰ γιὰ νὰ ψηφίσουν τὸν Παπανδρέου καὶ τὸν Σαμαρᾶ ὥστε νὰ ἡγηθοῦν τῶν ἀντιστοίχων κομμάτων τους. Οἱ ἴδιοι πολίτες δὲν φαίνεται καθόλου νὰ δυσανασχετοῦν ποὺ οἱ ἐν λόγῳ ἡγέτες δὲν ἐνδιαφέρθηκαν ξανὰ νὰ τοὺς συμβουλευθοῦν. Ὁπότε, τὸ πρόβλημα ποὺ ἔχουμε εἶναι ὅτι οἱ πολίτες δὲν θέλουν νὰ άναλάβουν τὴν ἐξουσία καὶ τὴν εὐθύνη ποὺ τοὺς ἀναθετει τὸ Σύνταγμα.
Επιτρεψτε μου να προσθεσω την
Επιτρεψτε μου να προσθεσω την δικια μου “ιδιωτεια” στον παρον αρθρο. Υποσχομαι να κανω ο,τι μπορω να περιοριστω στον “κοινο νου”. Δεν ειμαι “ειδικος” αλλα απλος “σκεπτομενος”.
Μιλαμε για “επιλογη” εθνικων ηγετων (πρωθ- και υπουργων), αναζητώντας τα αναγκαια και ικανα προσοντα του “προσωπου”, αξιου οχι μονον να εχει το “δικαιωμα εκλεγεσθαι” αλλα και να καταλαβει “υπατα αξιωματα”.θεωρω 1ο και κυριο προσον την “Ελληνικη Παιδεια”, εκεινη την προ-μεταπολιτεύσεως, η οποια παρεχει γνωση :
1. Αρχαιας γλωσσας και ετυμολογιας λεξεων
2. Βασικων αξωνων της Αρχαιας Φιλοσοφιας, ητοι (μερικες)
— Λογικης Αναλυσης και Αξιολογησης
— Φυση και Ανθρωπινη φυση
— Αντιπαραθεση Υλης και Αρετης
— Πολιτικα ρευματα (προσοντα και μειονεκτηματα) κ.ά.
3. Ανωτατη σταθμη “γραμματικων γνωσεων”, γενικως.θεωρω 2ο να εχει εκπληρωσει τις υποχρεωσεις του προς την Πατριδα (θητεια), το Κρατος (φοροι, εισφορες κλπ) και την Δικαιοσυνη (λευκο μητρωο, και οχι μονον ποινικο !! ). Ενδεχομενες παρελθουσες και παρουσες εμπλοκες του υποψηφιου με την Δικαιοσυνη να τιθενται εις γνωση του εκλογικου σωματος, ασχετως σπουδαιοτητας.
θεωρω 3ον να εχει ΕΡΓΑΣΤΕΙ ευσυνειδητα σε υπευθυνη θεση στον Δημοσιο ή Ιδιωτικο τομεα (οχι εμπορος, επιχειρηματιας, Ελ. Επαγγελματιας που τους θεωρω “φυσει διαπλεκομενους”), επι τουλαχιστον 10ετια.
Ελπιζω ετσι οτι το “προσωπο”
α. γνωριζει την “κληρονομια” του, θωρακιζομενος απ’ αυτην,
β. γνωριζει το μεγεθος της ευθυνης που αναλαμβανει και τις -αποτρεπτικες- κυρωσεις εκτροπων,
γ. εχει ισχυρα ηθικα αποθεματα και αναχωματα (μετα φοβου)
δ. γνωριζει να “πραττει αποτελεσματικα και εγκυρα”.Αυτα τα ολιγα, αρκουν; Ως προς το προσωπο, αν καποιος εχει να συμπληρωση, καλοδεχουμενος ! Αλλα, αρκει το προσωπο; Αμφιβαλλω.
Το Πολιτικο περιβαλλον εχει και αυτο μειζονα σημασια. πχ :
1. Διαδικασιες “ελεγχου ελεγχοντος” (διακριση Εξουσιών, κυρωσεις).
2. Υπαρξη Συνταγματικου και Στρατηγικου Θεματοφυλακα (υπατου ελεγκτη).
3. Προσδοκιες πολιτικου προσωπου (χρημα,ασυλιες,προνομια,διαρκεια πολιτικης θητειας) κ.ά.θεωρω οτι, αν ο Κοσμος εφτασε σε αυτο το “σημειο” (και εμεις πολυ χαμηλοτερα) ειναι διοτι λιγοι απεκτησαν πλουτη που τους επιτρεπουν -ευκολα και χωρις ουσιατικο ρισκο- να χειραγωγουν και δωροδοκουν “προσωπα” (οσο ψηλα και αν ιστανται), “επιχειρησεις”, “αγορες”, “κυβερνησεις” “νομισματα” κ.ο.κ. Ειναι γνωστο, σε ολους και ες αει, οτι το “ευκολο χρημα” γεννα την ΑΠΛΗΣΤΙΑ για περισσοτερο.
Ποιος θα το σταματηση τωρα ;Νομιζω ατοπη την συζητηση περι “ειδικων γνωσεων” στο αντικειμενο ασκησης πρωθ- ή υπουργειας. Διοτι :
Οι ειδικες γνωσεις του αντικειμενου παρεχονται “ΑΥΘΟΝΕΣ” απο τους κορυφαιους των υποργειων (Γ. Γραμματεις, Γραμματεις και Διευθυντες) αναδεικνυομενοι “εκ των εσω”.
Αυτοι, καποια στιγμη “ξηλωθηκαν” με δυο σκοπους:
1. Να μην υπαρχουν αντιδρασεις “εσωθεν και κατωθεν” επι επιζημιων πολιτικων επιλογων, και
2. Για να υπαρξουν “θεσεις” τοποθετησης των “ατυχων κομματικων στελεχων”.
Νομιζω ομως, οτι αυτοι ησαν και θα ειναι ειναι η πραγματικη “δεξαμενη σκεψης” επι “τεχνοκρατικου επιπεδου”.
Ο Υπουργος ελεγχει το ΚΟΙΝΟ ΟΦΕΛΟΣ των αποφασεων του υπουργειου, συντονιζομενος με τους υπολοιπους υπουργους / υπουργεια, μεγιστοποιώντας το ΟΦΕΛΟΣ με μικρους δευτερευοντες χειρισμους.
Καθεις εφ’ ό τασσεται !!
… έλα να μάθης, στην Πλατεια Βαθης !
Ἔχουμε λοιπὸν μίαν πρότασι, ἀπὸ τὴν Κατερίνα καὶ κάποια ἐνδιαφέροντα σχόλια. Συμπληρωματικὰ τῆς προτάσεως, θὰ λέγαμε…
Σωστότατες καὶ καίριες ὅλες οἱ παρατηρήσεις….
Ὅμως βρὲ παιδιά, ἐγὼ ἔχω ἄλλα στὸ κεφάλι μου… Ἔχω ἀρχίσει καὶ μπερδεύομαι κάπως…
Ἐὰν χρειαζόμαστε σχολεῖο κυβερνητῶν ἢ σχολεῖο πολιτῶν ἢ σχολεῖο καὶ γιὰ τὰ δύο, κι ἐὰν ὑποθέσουμε πὼς τὰ βάζουμε τώρα μπροστὰ γιὰ νὰ τὰ ἀποκτήσουμε, κι ἐὰν τὰ δομήσουμε ἔτσι ποὺ πράγματι θὰ δώσουν ἀποτελέσματα, πότε μὲ τὸ καλὸ πιστεύετε πὼς θὰ καταφέρουμε νὰ τὰ δοῦμε; Σὲ δέκα χρονάκια; Σὲ εἴκοσι; Σὲ πενήντα ἢ σὲ διακόσια;
Μήπως τελικῶς πρέπει νὰ παραδεκτοῦμε πὼς ἀπέτυχε τὸ σύστημα τῆς δημοκρατίας; Μήπως πολῖτες καὶ κυβερνῆτες εἶναι ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως; Μήπως οὔτε σὲ 10.000 χρονάκια δὲν πρόκειται νὰ δοῦμε ἀποτελέσματα;
Ἐν τάξει, θὰ διαφωνήσετε… Ἀλλὰ γιὰ νὰ πᾶμε λίγο πίσω, μερικὲς χιλιάδες χρονάκια μόνον… Τότε, ἐπὶ Περικλῆ…
Θυμᾶστε μήπως τὶ ἀκριβῶς ἦταν ὁ Περικλῆς; Πόσα χρόνια ἐκυβέρνησε; Ἦταν αὐτὸ δημοκρατία ἢ μήπως ἦταν ἡ ἀνάλογος πασοκικὴ «δημοκρατία» ἐκείνης τῆς περιόδου; Κι ὁ Περικλῆς ἕνας ἀντίστοιχος Ἀνδρέας, ποὺ τόσο καλὰ τὰ ἔλεγε, ἀλλὰ ποὺ ἁπλῶς κρατοῦσε τὸν λαὸ κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία του; (Συγκρίσιμα τμήματα τῆς ἱστορίας. Δυστυχῶς! Μία ἐμφανὴς γιὰ κάποιους διαφορὰ ἴσως νὰ εἶναι-δὲν εἶναι ὅμως-ὁ εἰλικρινὴς πατριωτισμὸς τοῦ Περικλέους. Ἀλλὰ οἱ ἐκπτώσεις σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν φθορὰ τῶν αἰώνων, ἐπέφεναν ἕναν Ἀνδρέα. Λὲς καὶ ζωντάνεψε ὁ Περικλῆς, στὸ πιὸ …διεθνιστικό!)
Θέλετε περισσότερες ἀποδείξεις ἀπὸ τὸν χρόνο ποὺ ἐκράτησε ἡ ἐξουσία τοῦ Περικλέους;
Μήπως θυμᾶστε πῶς ἀκριβῶς πέθανε ὁ Σωκράτης; Ποίου πολιτεύματος ἔργον ἦταν ὁ θάνατός του;
Τὸν Μιλτιάδη ποιό πολίτευμα τὸν «ἔφαγε»; Τὸν Θεμιστοκλῆ; Τὸν Κίμωνα;
Νὰ τοὺς πιάσουμε ὅλους ἕναν ἕναν;
Πρὸ δύο ἡμερῶν ἐδημοσίευσα τὸ κείμενον: Πόρνη, σὲ ξέρω καλά! Ποιοί τὸ ἐδιάβασαν; Ποιοί τὸ ἐσκέφθησαν; Γιατί σήμερα ἀκροθιγῶς ξεκινήσαμε νὰ τὰ βάζουμε μὲ τὴν δημοκρατία; Μήπως διότι ἔχουμε ἀρχίσει νὰ ἀντιλαμβανόμεθα; Μήπως διότι, διαισθητικῶς περισσότερο, παρὰ λογικῶς, ἀντιλαμβανόμεθα πὼς τὸ χειρότερο ὅλων τῶν κακῶν μας εἶναι ἀκριβῶς αὐτή; Μήπως δὲν μᾶς φταίει ἡ δημοκρατία τοῦ ’74 ἀλλὰ γενικῶς ἡ δημοκρατία;
Ἀφῆστε γιὰ λίγο τὴν ἑπταετία… Διάλειμμα ἦταν ἀπὸ τὴν περίφημο δημοκρατία μας…
Γιὰ νὰ κυττάξουμε λίγο πιὸ πίσω… Ὅλες αὐτὲς τὶς δημοκρατίες ποὺ χορτάσαμε…
Ἡ ἐπανάστασις τοὺ 1909 γιατί ἔγινε; Μήπως γιατί συνέβαιναν ἀκριβῶς τὰ ἴδια γεγονότα μὲ τὰ σημερινά; Μήπως γιατί κάποιοι ἄλλοι ἀνίκανοι πολιτικοί, μαζὺ μὲ ἀνεκπαιδεύτους πολῖτες, ἔπρατταν ἀναλόγως;
Κι ὄχι μόνον… Ὁπουδήποτε κι ἐὰν ῥίξουμε τὴν ματιά μας, θὰ διαπιστώσουμε πὼς κάποιοι ὁλίγιστοι (δυστυχῶς σὲ αὐτὸν τὸν τομέα ὁ πλέον ὁλίγιστος ξεπερνοῦσε τὸν λιγότερο, τὸν καπέλωνε καὶ τελικῶς τὸν …διακυβερνοῦσε) ἐπέπλεαν τῶν λοιπῶν. Ἄριστοι ποὐθενά! ΠΟΥΘΕΝΑ!!! Κι ἐὰν κατὰ λᾶθος κάποιος τοὺς ξέφευγε, συντόμως τὸν «καθάριζαν» διότι δὲν ἄφηνε χῶρο καὶ χρόνο στοὺς μικροὺς νὰ ὑπάρχουν.
Αὐτὴ εἶναι ἡ Πόρνη. Αὐτὴ μας ξεκοίλιασε. Αὐτὴ μᾶς κατέστρεψε! Σκεφθεῖτε το… Ἔτσι κι ἀλλοιῶς μέσα στὰ σκατὰ ζοῦμε. Οἱ φελοὶ ἀκόμη καὶ στὰ σκατὰ ἐπιπλέουν. Τί προτιμᾶτε; Νὰ ἐπιπλέουν οἱ φελοὶ διὰ παντὸς, ἢ νὰ καθαρίσουμε διὰ παντός;
Ἐγὼ θέλω κάθαρσι διὰ παντός! Κι αὐτὸ μὲ σχολεῖα, ἐκπαιδεύσεις καὶ παρατάσεις δὲν ἔρχεται… Ὅσο κι ἐὰν θὰ τὸ θέλαμε… Ἀπαιτεῖται πλέον τὸ ΟΛΟΝ! Τὰ πάντα! Ὄχι τὰ ἡμίμετρα… Χορτάσαμε τόσους αἰῶνες ἀπὸ αὐτά!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
I am not new to blogging and really value your blog. There is much prime subject that peaks my interest. I am going to bookmark your blog and keep checking you out. Wish you good luck.
Όλοι είσαστε άσχετοι από πολιτική.
Η δουλειά του πολιτικού είναι να επιλέγει μια από τις έτοιμες λύσεις. Δεν έχει σημασία αν έχουμε βασιλεία, δικτατορία, «ολιγαρχική» δημοκρατία ή άμεση δημοκρατία, όταν έχεις μόνο 3-4 πακέτα λύσεων(καπιταλισμό, κομουνισμό, εθνικισμό, διεθνισμό) για την οικονομία, παιδεία, εθνικά θέματα κτλ. Για αυτό υπάρχει η σοσιαλιστική δικτατορία του Καντάφι, η σοσιαλιστική βασιλεία του Μπρουνέι, η σοσιαλιστική ολιγαρχία της Κίνας και Ελλάδας.
Το πρόβλημα μας είναι να βρούμε μία λύση για την οικονομία, μια άλλη λύση για την παιδεία, μια παράλλη λύση για τους ξένους(μειονότητες, μετανάστες, λαθρομετανάστες) και να στριμώξουμε τους πολιτικούς για να τις εφαρμόσουν.
Εἴμαστε ἄσχετοι μὲ τὴν πολιτική Δημήτριε διότι τὴν θεωροῦμε Ὕβρι κι αὐτήν, ὅπως καὶ τόσα ἄλλα γύρω μας.
Γιὰ νὰ πιέσουμε κάποιον νὰ κάνῃ κάτι, πρέπει νὰ ἀκούγεται ὁ λόγος μας. Βλέπεις κάποιου ὁ λόγος νὰ ἀκούγεται; Ἢ θὰ πρέπῃ γιὰ κάθε ζήτημα νὰ κατεβαίνουν 500.000 κι 1.000.000 νοματαῖοι στὸ Σύνταγμα γιὰ νὰ πιέζουν γενικῶς;
Μεταξύ μας ὅμως, ἐὰν ἐξαιρέσῃς τὰ γεγονότα τῶν τελευταίων μηνῶν, εἶδες κάπου ἀλλοῦ κάποιαν πίεσι; Εἶδες κάτι γιὰ τὸ ΛΑΘΡΟμεταναστευτικό, γιὰ τὰ θέματα παιδείας, γιὰ τὰ θέματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς; Μόνον ὅταν πόνεσε ἡ τσεπούλα τους βγῆκαν ἀπὸ τὰ τοῦ οἴκου τους. Μὲ αὐτὴν τὴν λογική καὶ στάσι δὲν πιέζεις, σὲ σύρουν.
… νομιζω οτι η Φιλονοη το εθεσε καιραια !!
και κατι περι “πολιτικης” :
Ειναι νομοτελειακα η επιστημη του “οφελιμου”
Ισως σας αηδιαζει, σας προκαλει ναυτια ή αυπνια, πυρετο ή πιεση αιματος, οργη και ταση αυτοκτονικη… πλην ομως -δυστυχως- ειναι μερος της “ανθρωπινης φυσης”.
Δεν αποτελει εκπληξη οτι οι “περιπατητες” του παροντος ιστολογιου -εμου περιλαμβανομενου- αισθανονται τα παραπανω συμπτωματα στην “επαφη” της. Αν δεν ηταν ετσι, δεν θα ειμασταν εδω !!
Εμεις διακατεχομεθα -κυρια- απο αλλες “ανθρωπινες φυσεις”, όπως του ΔΙΚΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ, ΤΟΥ ΑΛΗΘΟΥΣ ή ακομα ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ.
Κανετε μια “συγκριτικη των ανθρωπινων φυσεων”. αμεσα θα καταλαβετε οτι ΟΛΕΣ ΣΥΝ- ΥΠΑΡΧΟΥΝ μεσα μας, με διαφορετικη δοσολογια στο καθε ατομο.
Αντιμετωπιστε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ μεσα απο την ΛΟΓΙΚΗ και οχι μεσα απο το ΔΙΚΑΙΟ ή/και ΑΓΑΘΟ.
Στην δευτερη περιπτωση θα εχετε τα παραπανω συμπτωματα σε οξεια μορφη !!
Οὔτως ἢ ἄλλως, τὸ ζήτημα παραμένει.
Θὰ ἐξακολουθήσουμε στὸν στραβὸ δρόμο ἢ θὰ τὰ γκρεμίσουμε ὅλα γιὰ νὰ δοῦμε τὸ φῶς μας;
… ευχαριστω Φιλονοη…
Θα ηθελα να συμπληρωσω κατι.
θεωρω οτι μας λειπει διαχρονικα “ΚΑΤΙ”. Νομιζω οτι το εντοπισα, αλλα δεν θα το αποκαλλυψω. Θα προτεινω αντ΄αυτου το εξης, και ο νοων νοειτω :
Οι “εκλεξιμοι” Ελληνες πολιτες πρεπει να εχουν περασει και παιδευτικο ενα σταδιο “μυησης”. Στην μεχρι τοτε Παιδεια τους θα εχουν μαθει περι Ιστοριας. Φιλοσοφιας και Ηρωισμων, περαν των αλλων “πεζοτέρων” γνωσεων.
Στην “μυητικη παιδεια” θα πρεπει να μαθουν “περι εφιαλτων”, “περι καταπτωσεων και παρακμων”, “περι συμφορων και ητττων” … στην Ελλαδα αλλα και παγκοσμιως !
ΑΙΤΙΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ !!
Τοτε η “πορνη” θα γινεται αντιληπτη μακροθεν… πριν την προδοσει η λαχταρα !!
Ἀδυνατῶ ἐπιτέλους νὰ ἀντιληφθπω ὅλα αὐτὰ εἰς τὶ ὀφελοῦν. Ἀναμόχλευσις τῶν πάντων καὶ παραμερισμὸς τοῦ κοινοῦ νοῦ’ Τελικῶς καὶ ἐγὼ ἴσως ἀνήκω εἰς τοὺς ἰδιώτας. Ἴσως
Ως έθνος έχουμε πάρει τον κατήφορο επιτρέποτας στους πολιτικούς μας να μας βουκολεύουν. Με την ψήφο μας τους δώσαμε τη βούκεντρα κι αυτοί την καταχρώνται διαλύωντας τα πάντα. Πρωτεύει η σωτηρία της Ελλάδος κι ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει στην υφήλιο.
Είναι οδυνηρή η επιλογή, αλλά αφού οι πολιτικοί μας απεδείχθηκαν βαλτοί να γκρεμίσουν ό,τι ελληνικό, επείγει όπως τους γκρεμοτσακίσουμε εμείς πρώτοι, μαζί με το Σύστημα που τους αλλοτρίωσε κι έθρεψε στα μέτρα του. Άπαξ και καθαρίσουμε τους “Σταύλους του Αυγείου” τότε μπορούμε να μιλάμε για εκπαιδεύσεις μελλοντικών ηγετών. Διότι ο μυημένος ηγέτης γεννιέται κι αναπτύσσεται τόσο καθαρός όσο είναι το περιβάλλον του.
Οφείλουμε, λοιπόν, να πάρουμε τη σκούπα και να καθαρίσουμε πρώτα την δικιά μας αυλή, και κατόπιν αυτής, την του Συστήματος. Αν δεν υπάρχει χρόνος για λεπτομέρειες ας γίνει η κάθαρση ταυτόχρονα μετά χρήσεως μπουλτόζας. Κι ας μην περιμένουμε ριζοσπαστική αλλαγή Συστήματος αν δεν θυσιάσουμε ό,τι μας βολεύει προσωπικά και που καθυστερεί την ανέλιξή μας, προκειμένου να αναγεννηθούμε ως άνθρωποι και ως πολίτες.
Θέλουμε δεν θέλουμε είμαστε στην αιχμή του δόρατος, όχι απλά λόγω διεθνών οικονομικών συμφερόντων, αλλά πρωταρχικά λόγω αυτού που αντιπροσωπεύουμε σήμερα ως πανάρχαιο Γένος που κάποτε μεγαλούργησε. Είναι η γενετική ταυτότητά μας που εχθρεύονται και οι δυνητικές μεγαλουργείες μας που φοβούνται μερικοί “φίλοι” μας, και γιαυτό κάθε λίγο και λιγάκι ορμούν να μας αφανίσουν. Τελευταία κάνουν γενική επίθεση διότι νομίζουν πως μας εμαλάκωσαν ως στόχο. Αν υποταχτούμε στη μοίρα μας θα χαθούμε, αν την αναμετρηθούμε αποφασισμένοι θα νικήσουμε. Έτσι πάντα γίνεται. Γιαυτό επείγει να εργαστούμε στο εντόπισμα/περιόρισμα κι εν ανάγκη στο εκτόπισμα των εφιάλτων μέσα μας κι έξω μας. Θα τους βρούμε βολεμένους ή έτοιμους να βολευτούν στο ετοιμοθάνατο Καθεστώς, που όμως το θεωρούν ως αθάνατο. Όπως λέει ο φίλος ή η φίλη Από Πλατεία Βάθης: “Όλες οι ανθρώπινες φύσεις συνυπάρχουν μέσα μας, με διαφορετική δοσολογία στο κάθε άτομο”. Συνεπώς, μόνον η συνειδητή δράση μας σώζει από τα ταπεινά στοιχεία μέσα μας. Άλλωστε εμείς, συνήθως μέσω των εφιάλτων μας, προσκαλούμε και φιλοξενούμε τους ακατάλληλους επισκέπτες στο σπίτι μας που απλά βρίσκουν και κάνουν. Και τι ειρωνεία! Τους δίνουμε μόνιμα δικαιώματα, τα παίρνουν, και μας δίδουν μόνιμες …υποχρεώσεις.
Καιρός να ξεκαθαρίσουμε την ήρα από το σιτάρι.
Πολύδωρε τί νὰ πῶ; Τὰ εἶπες ὅλα!
Διεισδυτικη η παρατηρηση του Νικολάου περι “αναμοχλευσης των παντων”. Εννοω σωστα οτι διαφωνει με τα ” πανω-κατω”; Να συμπρερανω οτι θεωρει οτι μας χρειαζεται “διορθωτικη” προσεγγιση και οχι “ανατρεπτικη”;
Δεν αρνουμαι οτι το σχολιο μου ατοπισε. Ορθως ο Πολυδωρος ανεφερθει στην προτεραιοτητα του ταλεντου.
Παρ’ ολα αυτα, νομιζω οτι, στον τρεχοντα βαθμο και ρυθμο συψης που εχουμε, μονο ανατρεπτικη προσεγγιση χωρει.
Συμπαθατε με, πολλες φορες η απελπισια με οδηγει σε ατοπηματα και υπερβολες σκεψης.
Καλημερα…
Σχετικα με ενα σημειο του κυριου αρθρου,
.. εχουμε Εθνικη Σχολη Δημοσιας Διοικησης (νυν) και Αυτοδιοικησης… με διαφορα Τμηματα Εξειδικευσης
(βλ, http://www.ekdd.gr/esdd/index.php?option=com_content&task=view&id=134&Itemid=205 ).
Προ ετων εψαξα το σαιτ του, για να εκτιμησω την σκοπιμοτητα να προτεινω στον γιο μου μια τετοια επιλογη.
Σκοπος του ειναι η εκπαιδευση “ανωτερων και ανωτατων” στελεχων της ΔΔ, με εισακτεους 150 για την ΔΔ και 80 για ΤΔ.