Μετά την Κύπρο που με συνοπτικές διαδικασίες προχωρά στη σύναψη δανείου 2,5 δισ. ευρώ από την Ρωσία για να αποφύγει την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης και το ΔΝΤ, ήρθε και η Ιταλία η οποία ζήτησε από την Κίνα να προχωρήσει σε «σημαντικές» αγορές ιταλικού χρέους, γράφει σήμερα στην ιστοσελίδα της η εφημερίδα Financial Times.

Και βλέποντας όλα αυτά και τα όσα συνέβησαν στην Ελλάδα από τον χειμώνα του 2010, δεν μπορούμε να μην συγκρίνουμε τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης των πρώην χίπις με τις μεσσιανιστικές-ευαγγελικού τύπου αντιλήψεις, που απέρριψε όλες τις ανάλογες προτάσεις και από την Ρωσία και από την Κίνα, με τις ανάλογες ενέργειες της Ιταλίας και της Κύπρου.

Ιταλοί αξιωματούχοι δήλωσαν στην εφημερίδα ότι ο Λου Τζιουέι, πρόεδρος του κινεζικού επενδυτικού ομίλου China Investment Corp (CIC), ηγήθηκε αντιπροσωπείας που μετέβη στη Ρώμη την περασμένη εβδομάδα για να συναντηθεί με τον Τζούλιο Τρεμόντι, τον υπουργό Οικονομικών, και στελέχη του ιταλικού Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (Cassa Depositi e Prestiti).

Πριν από δύο εβδομάδες Ιταλοί αξιωματούχοι μετέβησαν στο Πεκίνο για να συναντήσουν αξιωματούχους του CIC και στελέχη της κινεζικής Κρατικής Υπηρεσίας Ξένου Συναλλάγματος (SAFE), η οποία χειρίζεται τα αποθέματα της Κίνας σε ξένο συνάλλαγμα, προσθέτει η Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Και θα την κλείσουν σίγουρα την δουλειά, δίνοντας στους Κινέζους αυτά που θέλουν: Λιμάνια, εμπορευματικούς σταθμούς και ίσως αεροδρόμια και παίρνοντας “ζεστό μετρητό” μακριά από τον Μηχανισμό Στήριξης.

Τις ώρες του πόνου και της οδύνης για την κατάντια του τόπου και της αέναης αναμονής για τα χειρότερα δεν μπορούμε παρά να σκεφθούμε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η κυβέρνηση Παπανδρέου τον χειμώνα του 2010 είχε αποφασίσει διαφορετικά και αντί να αλυσοδέσει τη χώρα στο άρμα της τρόικας και του ΔΝΤ προχωρούσε σε τίμιες εμπορικές συμφωνίες με την Ρωσία ή την Κίνα και διέσωζε την παρτίδα και την πατρίδα.

Αν αρνείτο να πειθαρχήσει στα κελεύσματα των παραδοσιακών ηγεμόνων της Ελλάδας και προχωρούσε στην μεγάλη ιστορική γεωστρατηγική στροφή. Αλλά πως; Με τον πολιτικά “μακαρίτη” Ντομινίκ Στρος Καν είχαν συμφωνήσει πριν έρθει στην εξουσία για τις αλυσίδες που θα έδεναν τη χώρα. Όλα ήταν προαποφασισμένα.

Ενώ η χώρα αναζητούε μια ηγεσία που θα μπορούσε να απορρίψει τον εξευτελισμό, τον οποίο η κυβέρνηση σύμφωνα με τις ευαγγελικές ρήσεις θεωρεί ότι πρέπει να υποστεί κάποιος για να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του.

Θα μπορούσε εύκολα αν είχε ελληνική ψυχή η κυβέρνηση, να απορρίψει την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και να προχωρούσε υπερήφανα και ισότιμα να διαπραγματευθεί εμπορικές συμφωνίες που θα απομάκρυναν το φάσμα της ύφεσης, της κατάρρευσης και του εξανδραποδισμού του Έθνους που τώρα τρέχει σαν ζητιάνος πίσω από κάθε απίθανο υπουργό Οικονομικών, απίθανων ευρωπαϊκών κρατών, όπως η Σλοβενία, η Φινλανδία, η Σλοβακία, επαιτώντας και εκλιπαρώντας.

Ο Β. Πούτιν είχε εγκρίνει χαμηλότοκο δάνειο 25 δισ. ευρώ για την Ελλάδα και ετοιμαζόταν να δώσει τα χέρια με τον Γ. Παπανδρέου. Απλά ο τελευταίος να το ζητούσε. Στην συνάντησή τους στην Μόσχα εκείνο τον Φεβρουάριο του 2010, ο Έλληνας πρωθυπουργός ανάλωσε το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης στις προσπάθειες που κάνει για να περιορίσει το κάπνισμα στην Ελλάδα και πόσο «αθεράπευτα» καπνιστές ήταν οι Έλληνες!

Η συζήτηση έκλεισε με μια επιπλέον αναφορά στην μόλυνση του περιβάλλοντος. Και η οργή του Β. Πούτιν μετά την συνάντηση ήταν τέτοια, που ήθελε να «αποκεφαλίσει» όλους όσοι του είχαν εισηγηθεί να βοηθήσει την Ελλάδα.

Τα ίδια και με την Κίνα. Μπορούσε να αγοράσει άμεσα το ένα τρίτο του τότε δημόσιου χρέους, δηλαδή 100 δισ. ευρώ. Απλά ζητούσε προσβάσεις σε λιμάνια και την εμπορική εκμετάλλευση συγκεκριμένων περιοχών. Συζητούσαν για το αεροδρόμιο των Σπάτων, για αγορά των ΕΑΣ, για ορυχεία, κλπ.

Στην κυβέρνηση έκαναν πως δεν άκουγαν. Με συνεχείς δηλώσεις έστειλαν το spread «στον ουρανό» και μετά είπαν ότι «Αναγκαστικά έπρεπε να υπογράψουμε το Μνημόνιο». Με την στήριξη της οικονομικής ελίτ και των παραδοσιακών ΜΜΕ που έκρυβαν και εξακολουθουν να κρύβουν την αλήθεια, δημιούργησαν μια συνθήκη σύμφωνα με την οποία μοναδική σωτηρία της χώρας ήταν ο Μηχανισμός Στήριξης στον οποίο έρπεπε να καταφύγουμε.

Και για να είναι και σίγουροι ότι δεν θα υπάρξει μελλοντικά κάποιος ηγέτης που θα επιχειρήσει να σπάσει τα συμπεφωνημένα, έβαλαν και τον εκτρωματικό όρο ότι “Απαγορεύεται να δανειστεί από τον οποιονδήποτε η Ελλάδα χωρίς την έγκριση της τρόικας”! Για να εξουδετερώσουν μελλοντικές κινήσεις Κίνας, Ρωσίας κλπ.

Αλλά αυτά πιάνουν μόνο στην Ελλάδα. Στην Ιταλία και την Κύπρο, χρεωμένοι είναι, προδότες δεν είναι…

Ούτε οι κυβερνώντες τους νιώθουν ότι “αίρουν τις αμαρτίες” των λαών τους και πρέπει να καθαρθούν από μια μακρά επώδυνη διαδικασία…

Έλεος, πια!

(Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr)  (εἰκόνα)