Τὸ βλέπουμε στοὺς μὴ ἔχοντες… Μὰ κυρίως τὸ βλέπουμε στοὺς ἔχοντες.
Τὸ βλέπουμε ὁπουδήποτε στρέψουμε τὸ βλέμμα μας…
Τὸ βλέπουμε στὴν γειτονιά μας, στοὺς φίλους μας, στοὺς περαστικούς…
Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἰσχύει γιὰ ὅλους. Ἰσχύει γιὰ κάποιους…
Διότι ἀκόμη γεμίζουν τὰ σκυλάδικα, ἀκόμη μπαίνουν στὸ ταξὶ κάποιοι γιὰ τὴν πλάκα τους, ἀκόμη ἡ σαχλαμάρα κυριαρχεῖ…
Ναί, ἔχουμε προχωρήσει… Ἔχουμε κάνει κάποια σοβαρὰ βήματα….
Ἀλλὰ ἔχουμε δρόμο…. Κι ὄχι ὅποιον κι ὅποιον δρόμο… Κανονικὸ …Γολγοθᾶ!

Ἕνα πρᾶγμα ποὺ διδάσκει μιὰ «Κρίσις» σὲ μιὰ κοινωνία, εἶναι ὁ διαχωρισμὸς τοῦ ἀναγκαίου ἀπὸ τὸ περιττό.
Πόσο μᾶλλον σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ θεωροῦσε ἀναγκαῖα τὰ cds μὲ τὰ καψουροτράγουδα καὶ περιττὰ τὰ βιβλία …
Διασκέδασις (καὶ ὄχι Ψυχαγωγία) σὲ βάρος τῆς Παιδείας (καὶ ὄχι Μορφώσεως).

Ἂν ἔχετε προσέξῃ, ἔχουν μειωθεῖ αἰσθητὰ οἱ ἄνθρωποι ποὺ ψάχνουν στὰ σκουπίδια τῶν δρόμων τῶν Ἀθηνῶν, γιὰ λίγο φαγητό.
Ὄχι γιατί ἔχουν μειωθεῖ αὐτοὶ ποὺ πεινοῦν … ἀντιθέτως ἔχουν αὐξηθεῖ αἰσθητά.
Ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔχουν μειωθεῖ τὰ τρόφιμα ποὺ πετιοῦνται στὰ σκουπίδια ἀπὸ τὰ νοικοκυριά.
Σὲ λίγο θὰ ξεχάσουμε τί πάει νὰ πεῖ «κρέας».
Ποιός θὰ θυμᾶται τήν μουστάρδα;

Σίγουρα ὅμως θὰ ἔχῃ πάρει ἕνα καλὸ μάθημα γιὰ τὸ τί ἀληθινὰ χρειάζεται ὄχι γιὰ νὰ ἐπιβιώσῃ …
ἀλλὰ γιὰ νὰ ζήσῃ…

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

Συμφωνῶ μὲ τὸν Νικόλα, ὅσον ἀφορᾷ στοὺς ἀντιλαμβάνοντες. Συμφωνῶ καὶ ὡς πρὸς τὸ σκέλος τῆς Ζωῆς…
Ἀλλὰ ὄχι ἀκόμη…
Διότι ἀκόμη ὑπάρχουν, καὶ εἶναι ἀρκετοὶ δυστυχῶς, οἱ μὴ ἀντιλαμβάνοντες.
Εἶναι αὐτοὶ ποὺ θεωροῦν ἀκόμη, ἀδίκως πλέον, πὼς ὁ κόσμος προσκυνᾶ στὰ πόδια τους.
Ἀλλὰ ἄς τοὺς ἀφήσουμε καλλίτερα…
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐτοῦτος ὁ κόσμος μας, γιὰ λίγο ἀκόμη, ὄχι γιὰ πολύ, εἶναι φτιαγμένος γιὰ νὰ συντηρῇ τὸν βίο.
Ἡ ζωὴ ἔπεται καὶ θέλει ἀγῶνες γιὰ νὰ κερδηθῇ…
Ἀλλὰ θὰ κερδηθῇ…
Χαλυβωνόμεθα πρὸς ὥρας….

Φιλονόη.

φωτογραφία