Διαβάσατε, ἀκούσατε, συγκινηθήκατε μὲ τὸν Ἕλληνα ὁμογενὴ ποὺ ἐτραγούδησε τὸν Ἐθνικό μας ὕμνο, μέσα ἀπὸ μίαν ἀθλητικὴ ἐκπομπὴ στὶς ΗΠΑ.
Αὐτὸ ποὺ μοῦ ἔκανε ὅμως ἐντύπωσιν δὲν εἶναι τόσο ἡ ἀναπαραγωγὴ τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου, ὅσο ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον γίνεται…
Ἡ φωνὴ δυναμώνει, δυναμώνει, δυναμώνει γιὰ νὰ …σπάσῃ….
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=XX9RvdYWUQI]
Οὔτε ἔχει σημασία τὸ κίνητρο, βάσει τοῦ ὁποίου ὁ ὁμογενής μας ἐξεφράσθῃ…
Οὔτε ἔχει σημασία τὸ ἐὰν ἡ φωνή του ἦταν γιὰ τὴν ὄπερα ἤ σὰν …καραμοῦζα…
Σημασία ἔχει πὼς ἔσπασε… Ἐκεῖ, στὴν στροφή, ἐκεῖ ποὺ σπάει πάντα…
Γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ αἰσθάνονται Ἕλληνες, ἀνεξαρτήτως τοῦ ποῦ διαβιοῦν, ἐκεῖ στὴν στροφή, στὴν ἀλλαγή, ἡ φωνὴ πάντα σπάει…
Μέσα κι ἔξω ἀπὸ τὸ πλῆθος…
Μέσα κι ἔξω ἀπὸ τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητος…