Κάποιες φορὲς στὴν ζωή μας χρειάζεται νὰ ἀφήσουμε κάτι πίσω μας.
Κάτι σημαντικὸ καὶ σπουδαῖο… Κάτι ἀγαπημένο… Κάτι ποὺ εἴχαμε μάθει γιὰ χρόνια νὰ διαβιοῦμε μαζύ του…
Ἴσως κάποιο ἀγαπημένο πρόσωπο… Ἤ κάποιο ἀγαπημένο ζωάκι… Ἤ ἀκόμη καὶ μία κατοικία…
Καὶ τότε, συνήθως, ἡ κατάθλιψις μᾶς περιτριγυρίζει…

Ἡ ἐπομένη ἡμέρα εἶναι μία δύσκολος ἡμέρα. Εἶναι μία ἡμέρα ποὺ μᾶς κρατᾶ φυλακισμένους στὰ συναισθήματα καὶ κάποιες φορὲς στὸν φόβο.
Μία ἡμέρα, ποὺ κανονικά, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι …μαγική!!!

Σαφῶς καὶ δὲν γίνεται νὰ πανηγυρίσουμε γιὰ κάποιαν ἀπώλεια.
Οὔτε γίνεται νὰ χαροῦμε μὲ τὴν ὅποια μοναξιά, ποὺ ἴσως νὰ αἰσθανόμεθα…
Ὅμως ΠΑΝΤΑ, σὲ κάθε περίπτωσιν, ἀπὸ ὅποια πλευρὰ κι ἐὰν τὸ δοῦμε, ἡ ἐπομένη ἡμέρα εἶναι μία νέα ἀρχή.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς Νέας μας ζωῆς, δίχως ὅμως αὐτὸ ἤ αὐτὸν ποὺ χάσαμε.

Γνωρίζω τὴν βαρύτητα αὐτοῦ ποὺ σᾶς γράφω σήμερα.
Ὅμως ἔχω μάθει πὼς κάθε τέτοια ἡμέρα εἶναι μία μοναδικὴ εὐκαιρία γιὰ ἀλλαγή.
Κι ἐπεὶ δὴ ὁ λαός μας λέει πὼς κάθε  ἐμπόδιον εἶναι γιὰ καλό, θὰ τὸ …χρησιμοποιήσω γιὰ νὰ μπορέσῳ νὰ δῷ μὲ ἄλλα μάτια αὐτὸ τὸ νέο, δύσκολο ἀπὸ μίαν ὀπτική, ξημέρωμα.

Ἀξίζει ὅμως νὰ δοκιμάσουμε…
Ἡ ἐπομένη ἡμέρα εἶναι ΠΑΝΤΑ μία Νέα Ἡμέρα τῆς Νέας μας Ζωῆς.

Φθᾶσε ὅπου δὲν μπορεῖς!

Φιλονόη

φωτογραφία