Εἶναι εὔκολο νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὸ πῶς θὰ φτιάξουμε τὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς ἄλλους, πρὸ κειμένου νὰ φτιάξουμε τὴν ζωή μας καὶ τοὺς ἑαυτούς μας.
Κι ὁ βαθμὸς εὐκολίας, στὸν ὁποῖον ἀναφέρομαι, ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὸ ὅ,τι κάποιαν στιγμή, ὅταν στοιχειωδῶς σκέπτεσαι, ἡ ΑΝΑΓΚΗ σοῦ ὑποδεικνύει τὸν δρόμο γιὰ νὰ ἐπιτύχῃς πράγματι τὸ ἐπιθυμητό.
Καὶ μόνον βάσει ἐμπειρίας καταλήγω στὸ συμπέρασμα πὼς οἱ σχέσεις βασίζονται στὴν εἰλικρίνεια, ποὺ ξεκινᾶ καὶ τελειώνει στὴν εἰλικρίνεια πρὸς ἐμᾶς.

Κι ἐδῶ πρέπει νὰ σταθῶ.
Διότι ἄλλο ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τοὺς ἄλλους, ἄλλο ὁ βαθμὸς ἐντιμότητος, ἄλλο ἡ εἰλικρίνεια κι ἄλλο ἡ ἐπίγνωσις.
Ἡ ἐπίγνωσις εἶναι μία κατάστασις ποὺ ὅταν ἀρχίζῃς νὰ τὴν «μυρίζεσαι» αὐτομάτως ἀρχίζεις κι ἀποκόβεσαι ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ σὲ βαραίνουν. Κι αὐτὰ ποὺ βαραίνουν τὴν ζωή μας εἶναι τὰ ψεύδη, τὰ πλαστά, τὰ δῆθεν, τὰ πρόχειρα, τὰ ἐφήμερα…
Ἀρχίζεις πλέον νὰ ἀναζητᾷς τὶς πραγματικὲς συγκινήσεις τῆς ζωῆς, ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸν ἀτομικό σου δρόμο. Διότι ἡ ἐπίγνωσις σὲ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ νὰ ἀκολουθήσῃς ΜΟΝΟΝ τὸν δικό σου, τὸν ἀτομικὸ δρόμο, ὅσο ἐπίπονος κι ἐὰν εἶναι.

Ἐκεῖ λοιπὸν μᾶς θέλω.
Μποροῦμε; Ἀντέχουμε;

Φιλονόη

φωτογραφία