Ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀνέχθηκε τὴν μπότα τοῦ δυνάστου…
Ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὴν θυσία του ἄναψε τὸ φυτίλι τῆς ἀπελευθερώσεως…
Ἐκεῖνος ποὺ μὲ τὸ παράδειγμά μου μᾶς κάνει νὰ αἰσθανόμεθα μικροί, ἀσήμαντοι ἐμπρός του…

Εἶμαι τυχερὸς ἄνθρωπος… Γνωρίστηκα, μίλησα, διδάχθηκα ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ τὸν γνώρισαν καὶ τὸν τίμησαν.
Ἀνθρώπους ποὺ ἀγωνίσθηκαν νὰ φέρουν στὸ φῶς τὴν ἱστορία του, ποὺ τόσο ἐπισταμένως προσπάθησαν νὰ τὴν …θάψουν οἱ «συμπατριῶτες» μας…
Βλέπετε, σὲ κάποιους αὐτὲς οἱ πράξεις φαντάζουν ὡς …ἄτοπες!!!

https://www.youtube.com/watch?v=7MWSr-fU97c

Τί νά σκεπτόταν ἄρα γέ αὐτό τό ἄγουρο παλληκαράκι;
Τί νά αἰσθάνθηκε ὅταν εἶδε τόν Γερμανό νά τόν πλησιάζῃ καί νά τοῦ ζητᾷ νά ἀφήσῃ τήν θέσιν του;
Τί ἀστραπές νά ἄναψαν μέσα στό μυαλό του;

Ποτὲ δὲν θὰ μάθουμε…
Ἄς εἶναι μόνον αἰωνία του ἡ μνήμη…

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἡ αἴσθησις τοῦ χρέους… Αὐτὸ ποὺ χάσαμε…