Ο Βενιζέλος έσπευσε να αναγνωρίσει τους δολοφόνους του Κιέβου μετά την ανατροπή του Γιανουκόβιτς.  Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στα κάγκελα για το ατόπημα της τότε κυβερνήσεως. 

 

Μετά ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και άλλαξαν όλα …«ριζικά».

Ο Κοτζιάς υπόσχεται ανθρωπιστική βοήθεια στους δολοφόνους.
Λίγο μετά πληρώνουμε εμείς για την νοσηλεία Ουκρανών στρατιωτών.
Μετά ο Κοτζιάς χόρευε όλο χαρά σε Σύνοδο του ΝΑΤΟ και μετά ο Τσίπρας συναντήθηκε κι αυτός κανονικά με τον Ποροσένκο, αναγνωρίζοντας τους πραξικοπηματίες δολοφόνους της Victoria Nuland ως νόμιμη κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Σημειώστε ότι ο Κοτζιάς ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ… Όχι κάποιος τυχαίος.
Τσίπρας και Κοτζιάς προέρχονται από τα φυτώρια του ΚΚΕ κι όποιος ξέρει ποιοι ίδρυσαν τα διάφορα ΚΚ στις περισσότερες χώρες, δεν απορεί καθόλου ούτε με την υποκρισία, ούτε με αυτά που βλέπουμε να κάνουν.

Τι νόημα λοιπόν θα είχε η ζωή μας χωρίς τόσους δισεκατομμυριούχους «αντικαπιταλιστές αριστερούς» στις Τέχνες, στα ΜΜΕ και στην Πολιτική;

Σίγμα