Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια….

Απεργεί, λέει, σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κλάδος, για να προστατεύσει τα κεκτημένα του από την λαίλαπα που φέρνει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Καμμία αντίρρηση, να απεργήσουν από τον δημοσιογραφικό κλάδο εκείνοι που έχουν ακόμη δουλειά καθόσον, όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, εφημερίδες έκλεισαν και δεν ακούσθηκε «κιχ»  από τους συνταξιούχους συνδικαλισταράδες της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, εκτός από κάτι δεκάρικους σε ανακοινώσεις διαμαρτυρίας του κώλου.

Δεκάδες συνεπείς δημοσιογράφοι, που έλειωναν στην …λάντζα, βρέθηκαν στον δρόμο απολυμένοι ή αναγκάσθηκαν να βγούν στην μειωμένη σύνταξη, χωρίς καμμία αρωγή από την πλευρά των συνδικαλιστικών τους Ενώσεων.
Καθόσον, όπως απεδείχθη, όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, τα προεδρεία της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ, εκλέγονταν από «δημοσιογράφους» (σε εισαγωγικά παρακαλώ)-κομματόσκυλα των εκάστοτε εξουσιών, που ψήφιζαν με γνώμονα την διατήρηση και υπεράσπιση των ΔΙΚΩΝ τους κεκτημένων, στα Γραφεία Τύπου Τραπεζών και Υπουργείων, στις αρπαχτές από τα «πέι ρόλς», στις κονόμες από την μεταφορά νον πέϊπερς και ειδήσεων που κατασκευάζονταν στα υπόγεια του εκάστοτε γκοβέρνου.

«Δημοσιογράφοι» (σε εισαγωγικά παρακαλώ) που έγιναν …εκδότες με κλεμμένα ερωτικά βίντεο (όπως ο Θέμος Αναστασιάδης), που έγιναν εκδότες χωρίς να ξέρουμε το πόθεν και το έσχες τους ( όπως ο Νικολάκης ο Χατζηνικολάου και ο Αντώνης Δελατόλλας, ακόμη και ο Γιώργος Τράγκας που δεν έχει καν φορολογηθεί, λέει, για κάποιο δις που είχε κερδίσει, χάρη στην αντικειμενική ενημέρωση που προσέφερε).

«Δημοσιογράφοι» (σε εισαγωγικά παρακαλώ) που εκμεταλεύθηκαν την κομματική τους προσήλωση και έγιναν βουλευτές (όπως ο ανεκδιήγητος ο Γιώργος ο Βαρεμένος και η Σοφία Βούλτεψη) ή ευρωβουλευτές ( όπως παλαιότερα ο Γιάννης Ρουμπάτης και πρόσφατα η Μαρία Σπυράκη).

Ατελείωτος ο κατάλογος των δημοσιογραφικών λαμογιών που, όπως η γριά η Τρέμη, ο νεανίας Πρετεντέρης, ο νεκροθάφτης της «ΠΡΩΤΗΣ» ο Παύλος Τσίμας, έκτισαν καριέρες και κονόμησαν χοντρά παίζοντας, επ αμοιβή, το παιχνίδι της εκάστοτε εξουσίας και εξακολούθησαν – αν δεν εξακολουθούν ακόμη- να είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ, στην προμετωπίδα του κτιρίου της οποίας υπάρχει μία ταμπέλλα για να ειρωνεύεται τον κόσμο, με τίτλο «Η δημοσίευσις ψυχή της Δικαιοσύνης»!

Αυτοί είναι που έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό και αυτοί είναι η αιτία που χάθηκε η όποια επαφή των δημοσιογράφων με την κοινωνία, την οποία ανάγκασαν, όλο και πιο συχνά τελευταία, να κραυγάζει «Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι», χωρίς κἀποιος να σπεύσει, ως όφειλε, να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι σ’ αυτό το πάλαι ποτέ ένδοξο σωματείο.

Κάποιοι από δαύτους, πρόσφατα, όπως ο πρόεδρος του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων Μιχάλης Ψύλος, εξαργύρωσαν με παχυλά αμοιβόμενες θεσούλες, τους καταρράκτες από τα σάλια που είχαν ξοδέψει γλείφοντας τον Τσίπρα, τον Σακελλαρίδη και τον Σύριζα.

Κάποιοι άλλοι, όπως αυτός ο Γρηγόρης Ρουμπάνης, που παραιτήθηκε από σύμβουλος του ΑΠΕ, επειδή τον «χαλάει», λέει το ασφαλιστικό, προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εκλεγούν βουλευτές με τον Σύριζα, βολεύθηκαν σε κάποιες θεσούλες και τώρα πηδούν σαν τα ποντίκια από το καράβι που βλέπουν να βουλιάζει.

Ναι ρε μ@λάκες, έχω φάει πάνω από σαράντα χρόνια στο δημοσιογραφικό κουρμπέτι, προσφέροντας όσο μπόρεσα και όσο ακόμη μπορώ, σ αυτό που λέμε δημοσιογραφία και ακηδεμόνευτο ρεπορτάζ και έρευνα και δεν θα…πάρω.

Δεν θα πάρω διότι και οι περισσότεροι «δημοσιογράφοι» (σε εισαγωγικά παρακαλώ), είναι κομμάτι αυτού του χυλού της ελληνικής πραγματικότητας, που ρέει κατά πώς τον προστάζουν τα κομματικά και ιδιωτικά του συμφέροντα.

Ακόμη και σήμερα, που βλέπετε το τέλος των ασφαλιστικών μας ταμείων, με δρασκελιές να πλησιάζει, εσείς καλέσατε βουλευτές-δημοσιογράφους, για να συνομιλήσετε μαζί τους, με στόχο την εξαίρεση των ΔΙΚΩΝ μας ταμείων από την λαίλαπα του Ασφαλιστικού.
Στ’ αρχίδι@ σας, δηλαδή, τι θα γίνει γενικότερα με την σφαγή που ετοιμάζεται στο Ασφαλιστικό για τον κοσμάκη και τρέχετε να προστατεύσετε τα δικά σας κεκτημένα.

Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια, όμως, ρε κωλομπ@ράδες της ενημερώσεως και ήλθε η ώρα να πλερώσετε και να ξεράσετε αυτά που, τόσα χρόνια, φάγατε.
Το κακό είναι ότι θα πληρώσουν και άλλοι που, δεκαετίες τώρα, έμειναν έξω από τις υπόγειες συναλλαγές πολιτικής και δημοσιογραφίας και πήραν από τα τρία το μακρύτερο.
Όπως εγώ, παραδείγματος χάριν.

Όσο ζώ, όμως, κι όσο έχω δυνάμεις (για καμμιά εικοσαριά χρόνια δηλαδή ακόμη), εγώ θα γράφω αφτιασίδωτη την αλήθεια και βάλτε την στον κώλο σας.

Άντε, γιατί σας βαρέθηκα κουφάλες….

Ῥούσσης Νῖκος