Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις, στὴν προσπάθεια δημιουργίας μιᾶς διεθνοῦς ὀντότητος, μέσα ἀπὸ κράτη μὲ διαφορετικὲς οἰκονομίες καὶ κοινωνίες, ἐστηρίχθη στὴν ὑπόσχεση γιὰ εἰρήνη καὶ οἰκονομικὴ  εὐημερία στοὺς λαοὺς τῆς Εὐρώπης.

Ἀλλὰ ἀντὶ γιὰ αὐτό, οἱ ἐμμονικὲς πολιτικὲς καὶ οἱ ἀπολυταρχικὲς πρακτικές της, ἔχουν ὁδηγήσει στὴν συνεχὴ παράταση τῆς λιτότητος, πτωχοποιήσεως κοινωνικῶν στρωμάτων καὶ τὴν ἐπικράτηση ἀκραίων στοιχείων στὴν Εὐρώπη. Καὶ αὐτὴν τὴν φορὰ ὑπαίτιος δὲν εἶναι μόνον ὁ «κακὸς ἑαυτός» καὶ τὰ «πάθη» τῶν λαῶν, στὸν ὁποῖον θέλουν νὰ ῥίξουν τὴν εὐθύνη τῶν νέων «κακοτυχιῶν». 
Ἀλλὰ τὰ «πάθη καὶ ὁ κακὸς ἑαυτός» τῶν μεγάλων, τῶν ἰσχυρῶν οἰκονομιῶν καὶ τῆς λεγομένης «εὐρωατλαντικῆς ἐλίτ».
Ἡ παγκοσμιοποίησίς τους καὶ οἱ ἀνελεύθερες ἰδέες, οἱ ἀδιαφανεῖς καὶ κρυφὲς συμφωνίες,  καθὼς καὶ ὁ τρόπος ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ τὶς ἐφαρμόσουν, καθίσταται πλέον ἐφιαλτικὸς γιὰ ὅλο καὶ περισσοτέρους λαούς. Φοβᾶται ὁ μέσος Εὐρωπαῖος τὰ ἀποτελέσματα ποὺ θὰ ἔχη στὴν καθημερινότητά του ἡ ἐφαρμογὴ συμφωνιῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως πίσω ἀπὸ κλειστὲς πόρτες καὶ πού, σύμφωνα μὲ τὰ ἀπόῤῥητα ἔγγραφα ποὺ ἔχουν διαῤῥεύσει, γίνεται ξεκάθαρο ὅτι οἱ πολυεθνικὲς ἐπιχειρήσεις ἀποκτοῦν ὑπερεξουσίες ἀπέναντι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ τὶς ἐθνικὲς κυβερνήσεις.
Ἑκατομμύρια Εὐρωπαῖοι πολῖτες ἐκφράζουν τὴν ἀντίθεσή τοὺς στὴν Διατλαντικὴ Συμφωνία Ἐμπορίου καὶ Ἐπενδύσεων (TTIP) μὲ τὶς ΗΠΑ καὶ τὴν Συνολικὴ Οἰκονομικὴ καὶ Ἐμπορικὴ Συμφωνία (CETA) μὲ τὸν Καναδᾶ.

Ὅπως φοβοῦνται καὶ τὴν ἀναγέννηση τῶν ἀνταγωνισμῶν καὶ τὴν νέα κούρσα ἐξοπλισμῶν ποὺ ἐπιχειρεῖται στὴν ἀνατολικὴ Εὐρώπη, μὲ πρόσχημα τὴν «ἐπιθετικότητα» τῆς Ῥωσσίας καὶ βασισμένη στὶς φοβίες τῶν χωρῶν τῆς κεντρικ[[ης καὶ ἀνατολικῆς Εὐρώπης.

Καθιστώντας ἔτσι τὶς χῶρες αὐτὲς σὲ πυριτιδαποθήκη τῆς Εὐρώπης. Αὐτὸ ἦταν τὸ μήνυμα τῶν Ὁλλανδῶν στὸ δημοψήφισμα πρὶν λίγο καιρό, ὅπου 61% ψήφισαν κατὰ τῆς συμφωνίας συνδέσεως  Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως – Οὐκρανίας.

Ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα «Ὄχι» στὴν γνωστὴ συμφωνία, ποὺ ἀπετέλεσε τὸν πυροκροτητὴ τοῦ «εὐρω-Μείντᾶν» στὸ Κίεβο καὶ τοῦ ἐμφυλίου πολέμου στὴν Οὐκρανία. Οἱ Ὁλλανδοὶ ἀπέῤῤιψαν τὴν ψυχροπολεμικὴ ὑστερία τῶν κυριάρχων κύκλων, ποὺ προσπαθοῦν νὰ ῥίξουν στὴν Ῥωσσία τὶς εὐθῦνες γιὰ τὴν νέα ὄξυνση.

Καθὼς καὶ τὸ μοίρασμα τῆς γεωπολιτικῆς «πίττας» καὶ τῶν σφαιρῶν ἐπηροῆς ἀπὸ τὶς δύο ὑπερδυνάμεις καὶ πάλι ἐν ἀγνοίᾳ τῶν λαῶν.

Γνωρίζουν πιὰ οἱ λαοὶ αὐτὸ ποὺ καλὰ ἔμαθαν ἀπὸ τὴν Ἱστορία. Πὼς δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ εἰρήνη στὴν Εὐρώπη μὲ τὴν συνεχὴ δαιμονοποίηση τῆς Ῥωσσίας καὶ τοῦ Ῥωσσικοῦ λαοῦ.. Οὔτε μὲ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ Νεοφιλελευθερισμοῦ στὴν Εὐρώπη καὶ τὴν ἐγκαθίδρυση καθεστῶτος φεουδαρχίας μὲ λίγους βαρώνους ληστὲς τοῦ 1% τῶν ἐχόντων καὶ τὸ 99% τῶν ἀποκλήρων τοῦ εὐρωπαικοῦ λαοῦ.

Θεοφανάκης Στέφανος
Ἄμστερνταμ
14 Ἰουνίου 2016