Τὰ ἀρχαία ἑλληνικὰ στὴν Εὐρώπη

Πρόσφατα, στὴν Ἐφημερίδα «Ἑστία» (24-5-2017) δημοσιεύθηκε ἄρθρο μὲ τίτλο «Στὴν Γαλλία ἐπενδύουν στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά». Στὸ ἄρθρο αὐτὸ ἐπισημαίνεται τὸ ἐνδιαφέρον τῶν Εὐρωπαίων γιὰ τὰ Ἀρχαία Ἑλληνικὰ ὡς παράγοντος πολιτισμοῦ.

Ἀφορμὴ γιὰ νὰ γραφῇ τὸ ἄρθρο εἶναι ὅτι ὁ νέος Ὑπουργὸς Παιδείας στὴν Γαλλία, ὕστερα ἀπὸ τὶς πρόσφατες ἐκλογές, Ζάν-Μισέλ Μπλανκὲ  ἐξέφρασε τὴν πρόθεσή του νὰ ἐπαναφέρῃ τὶς «δίγλωσσες τάξεις» καὶ κυρίως «νὰ ἀξιοποιηθοῦν περισσότερο τὰ Λατινικὰ καὶ τὰ Ἀρχαία Ἑλληνικά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα κατάγεται ὁ πολιτισμός μας», ὅπως εἶπε χαρακτηριστικά. Καὶ συνέχισε: «Πρέπει νὰ σταματήσουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι αὐτὲς οἱ σπουδὲς βαθαίνουν τὶς κοινωνικὲς διαφορές. Εἶναι ἐργαλεῖα προωθήσεως γιὰ ὅλους». Εἶναι δὲ χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας εἶναι πρώην Πρύτανις καὶ πρώην διευθυντὴς τῆς μεγαλυτέρας Σχολῆς ἐμπορίου στὸν κόσμο, τῆς ESSEC, ἔχει δὲ ἀσχοληθῆ μὲ ἐκπαιδευτικὰ ζητήματα.

Βέβαια, ὅπως γράφεται στὸ ἄρθρο αὐτό, τὸ γεγονὸς δὲν εἶναι μεμονωμένο στὴν Εὐρώπη, ἀφοῦ παρατηρεῖται μία τάσις γιὰ τὴν προώθηση τῆς διδασκαλίας τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν ὡς παράγοντος παιδείας καὶ πολιτισμοῦ. Γιὰ παράδειγμα, τὸν προηγούμενο Φεβρουάριο τρεῖς Γάλλοι διανοούμενοι (Ἐκδότης, Καθηγητὴς Κλασσικῆς Φιλολογίας καὶ Καθηγήτρια Ἀγγλικῆς) προέτειναν νὰ υἱοθετηθῇ ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ὡς ἐπίσημος γλῶσσα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, «ὡς συμβολικὴ ἀπάντησις στὴν κρίση ποὺ βιώνει τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα». Αὐτὸ τὸ αἴτημα αἰτιολογεῖται μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα «εἶναι μία γλῶσσα, οἱ λέξεις τῆς ὁποίας ἀπηχοῦν σημασιολογικά, συναισθηματικὰ καὶ μοναδικὰ βαθειὰ νοήματα, τοὐτέστιν τὴν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων, ἡ ὁποία ἐπεβίωσε καὶ δὲν ἐλησμονήθη στὴν πορεία».

Ἐπίσης, ὑπενθυμίζεται ὅτι στὴν Ρωσσία, μὲ ἀπόφαση τῆς Ὑπουργοῦ Παιδείας Ὄλγας Βασίλιεβα, ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα πρέπει νὰ διδάσκεται ὡς ξένη γλῶσσα σὲ ὅλην τὴν Ἐπικράτεια τῆς Ρωσσικῆς ὁμοσπονδίας καὶ ἤδη ἀπὸ τὴν 1η Ἰανουαρίου 2017 αὐτὴ ἡ ἀπόφασις ἐτέθη σὲ ἰσχὺ καὶ ἐφαρμόζεται στὴν Ε’ καὶ Στ’ Δημοτικοῦ, ὅπως καὶ στὶς τρεῖς τάξεις τοῦ Γυμνασίου.

Πρέπει νὰ ληφθῇ ὑπ’ ὄψιν ὅτι σὲ ὅλες τὶς Εὐρωπαϊκὲς Χῶρες ἱδρύονται ἕδρες στὰ Πανεπιστήμια τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης μὲ ἱκανὸ ἀριθμὸ φοιτητῶν.

Εἶναι γεγονὸς ὅτι μὲ τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἀνοίγεται ἕνα μεγάλο παράθυρο στὸ παρελθόν, στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλοσοφία, τὶς ἀρχαῖες τραγωδίες, ἀλλὰ καὶ στὴν χριστιανικὴ Ἑλληνικὴ γραμματεία, ὅπου συναντᾶ κάποιος ἀμύθητο θησαυρό. Ἐὰν σκεφθῇ κάποιος ὅτι, δυστυχῶς, κατὰ τὶς μεταφράσεις τῶν κειμένων ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα σὲ ἄλλες γλῶσσες γίνονται ἀκούσια ἤ ἑκούσια μεταφραστικὰ λάθη, ποὺ ἀλλοιώνουν τὸ νόημα τῶν κειμένων, τότε καταλαβαίνει ὅτι εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ κάθε ἐπιστήμονα νὰ διαβάζῃ τὰ κείμενα στὴν πρωτότυπο Ἑλληνικὴ γλῶσσα.

Αὐτὴ ἡ γλωσσικὴ ἐπανάστασις γίνεται στὴν Εὐρώπη καὶ ἐμεῖς, στὴν Ἑλλάδα, κάνουμε ἐπανάσταση γιὰ νὰ περιθωριοποιήσουμε τὴν ἀρχαία Ἑλληνικὴ Γλῶσσα.
Αὐτὸ συνιστᾶ κατεδάφιση τοῦ πολιτισμοῦ μας, ἀλλὰ καὶ ἔκφραση τῆς νοοτροπίας μας. 

Ν. Ι. ( ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ, Τεῦχος 251 – Ἰούνιος 2017 )

μέσῳ Πανορμίτου Σπανοῦ

Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ στὴν Ἀγγλία, Greeklish στὴν Ἑλλάδα…

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply