Διαφορετικὲς ἀρχὲς κι ἀξίες…

Μὲ ἀφορμὴ τὴν σημερινὴ «Παγκόσμια Ἡμέρα Ποιήσεως»….

Ἂν ἀκούγαμε τοὺς ποιητές μας, θὰ ἤμασταν άραγε σήμερα ὡς χώρα σέ καλλίτερο δρόμο;

Ἂς δοῦμε, λοιπόν, τὶ μᾶς ἔλεγε ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης ἀπὸ τὸ 1980, σὲ συνέντευξή του στὴν ΕΡΤ γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Εὐρώπη:

Τοῦ ποιητοῦ ἐκείνου, ποὺ θὰ ξανὰ ἔφτιαχνες τὴν Ἑλλάδα, μὲ ἕνα ἀμπέλι, μίαν ἐλιὰ κι ἕνα καράβι…!!!

  «…Κάποτε θὰ ἐρχόταν ἡ στιγμὴ γιὰ τὴν Εὐρώπη νὰ συνειδητοποιήσῃ τὶς ῥίζες της, ἀφοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρκῃ σὰν αὐτόνομος μονάδα, χωρὶς κάποιο θεωρητικὸ ὑπόβαθρο, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἡ στιγμὴ νὰ ἀποφασίσῃ ἐὰν θὰ μείνῃ ἀπομονωμένη στὶς δικές της ἀξίες ἢ θὰ ἐνταχθῆ σὲ ἕνα εὑρύτερο σύνολο μὲ ὀφέλη πρακτικῆς φύσεως ἀναμφισβήτητα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν κίνδυνο νὰ ἀλλοιωθῇ ἡ φυσιογνωμία της.

(…) Οἱ Εὐρωπαὶοι ἄντλησαν ἀπὸ τὶς ἑλληνικὲς ἀξίες γιὰ νὰ φθάσουν στὴν Ἀναγέννηση…
Ἀλλὰ ἡ Ἀναγέννησις, ἡ δική τους εἶναι κάτι πολὺ διαφορετικὸ ἀπ’ αὐτὸ ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ εἴχαμε κάνει ἐμεῖς, ἐὰν δὲν μᾶς σταματοῦσε ἡ Τουρκοκρατία.
Τὸ βλέπουμε αὐτὸ στὴν ταπεινὴ κλίμακα, τὴν μόνη ἄλλωστε ὅπου μπορούσαμε ἀκόμη νὰ ἐκδηλωνόμαστε. Ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι μία ἐσωτερικὴ αὐλὴ νησιωτικοῦ σπιτιοῦ, κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη, ἢ ἕνας περίβολος μοναστηρίου εἶναι, σὰν ἀντίληψη ἐννοῶ, πολὺ πιὸ κοντὰ στὸ πνεῦμα ποὺ ἔκανε τοὺς Παρθενῶνες καὶ τὶς Θεομήτορες, παρὰ ὄλες οἱ κολῶνες κι οἱ μετῶπες τῶν εὐρωπαϊκῶν ἀνακτόρων. Ποὺ σημαίνει ὅτι, ἐὰν συνέχισε κάποιος τὴν αἰσθαντικότητα τὴν ἑλληνικὴ καὶ τὴν διετήρησε, εἶναι ἀποκλειστικὰ ὁ λαϊκός μας πολιτισμός.»…

Θεοφανάκης Στέφανος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

6 thoughts on “Διαφορετικὲς ἀρχὲς κι ἀξίες…

  1. Δυστυχῶς -καὶ κατὰ τὴ γνώμη μου- ἡ ἐν λόγῳ ἀπάντηση εἶναι: Ἀπὸ τὴν πόλη ἔρχομαι καὶ στὴν κορφὴ κανέλλα.

      • Παιδιά, ἡ Ἑλλάδα εἶναι κρυπτοϊουδαϊκὸ κράτος (ἐὰν ὄχι καὶ ἔθνος). Γιὰ σκεφτῆτε λίγο: α) Ἡ Παρασκευὴ (=προετοιμασία, ἡ ἡμέρα πρὶν ἀπὸ τὸ Σάββατο). β) Τὰ χρώματα τῆς σημαίας. γ) Ἡ ἀναγωγὴ τοῦ Πάσχα σὲ κύρια ἐθνικοθρησκευτικὴ ἑορτὴ τῶν ἀπανταχοῦ τῆς ὑφηλίου εὐσεβῶν καὶ φιλακόλουθων ἑλληνοορθοδόξων Χριστιανῶν. δ) Τὸ ἀρνὶ τοῦ Πάσχα. ε) Ἡ λειτουργία τῆς Ἀνάστασης ἀπὸ τὰ μεσάνυχτα καὶ μετά. (Ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός).
        Κατὰ τὰ ἄλλα, τὰ μόνα ποὺ μᾶς μένουνε εἶναι οἱ κληματαριές, οἱ ἐλαιῶνες (ὅσοι μείνανε), τὰ δαντελλωτὰ ἀκρογιάλια καὶ ὁ γαλανός μας οὐρανός.

      • …ὅσο γιὰ τὰ δαντελλωτὰ ἀκρογιάλια καὶ τὸν γαλανὸ οὐρανό…
        …εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις!

  2. Παιδιά, ἡ Ἑλλάδα εἶναι κρυπτοϊουδαϊκὸ κράτος. Δεῖτε π.χ. α) Τα χρώματα τῆς σημαίας. β) Τὴ λέξη “Παρασκευή” (5η ἡμέρα τῆς βδομάδας, πρὶν ἀπὸ τὸ Σάββατο [τὸ πιάσατε τὸ ὑπονοούμενο]). γ) Τὸ ἀρνὶ τοῦ Πάσχα. δ) Τὴ λειτουργία τῆς Ἀνάστασης κατὰ τὰ μεσάνυχτα (πρβλ. ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός). ε) Τὰ αὐγὰ τοῦ Πάσχα κ.ο.κ.
    Τὰ ἀμπέλια, οἱ ἐλιὲς καὶ τὰ δαντελλωτὰ ἀκρογιάλια μᾶς μαράνανε…

Leave a Reply