Μά, διότι, εἶναι ὤρα νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ πολλοὺς ἐνοχλητικούς. Εἶναι δῆλα δὴ ὥρα, μὲ πρόσχημα, τάχα μου-τάχα μου, ἔναν ἐμφύλιο, νὰ ξεκινήσουν ἐκτεταμένες ἐκκαθαρίσεις, μὲ πρόσχημα (λέει) τὰ …μίση καὶ τὰ πάθη. Μίση καὶ πάθη ὅμως ποὺ στὴν πραγματικότητα δὲν ὑπάρχουν, ἀλλὰ ποὺ προβάλλονται μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ εἶναι, στὴν ὤρα, του, ἕτοιμο τὸ ἀναγκαῖον σκηνικόν.
Χρήσιμοι ἠλίθιοι, σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἰδιαιτέρως φανατικοί, συμπληρώνουν τὸ σκηνικό.
Κόκκινοι, γαλάζιοι, πράσινοι, πορτοκαλί, ῥοζουλί, μαῦροι ἢ πολύχρωμοι τραμποῦκοι, μὰ πάντα τραμποῦκοι.
Ὅμως, στὴν πραγματικότητα, δὲν μιλᾶμε γιὰ στρατὸ κανονικό, ἀλλὰ γιὰ στρατὸ τραμπούκων, μὲ ἰδεοληψίες καὶ οὐδέποτε διαυγεῖς συνειδήσεις.
Παραβατικοὶ ποὺ …ἔτυχε νὰ πέσουν στὴν ὁποιανδήποτε πλευρά, ἀλλὰ ποὺ εὔκολα μποροῦν νὰ μεταπηδήσουν ἐὰν ἀνακαλύψουν πὼς κάποιοι πληρώνονται καλλίτερα ἀπὸ αὐτούς.
Ξεχωρίζοντας τοὺς χρυσαυγῆτες …τραμπούκους!!!
Στὴν πραγματικότητα δὲν μᾶς φέρνουν ἐμφύλιο.
Στὴν πραγματικότητα προετοιμάζουν, γιὰ καθαρὰ ἐπικοινωνιακοὺς λόγους, ἐκεῖνο τὸ ἀπαραίτητον κλίμα, ποὺ θὰ δικαιολογήση νέες ἀτελείωτες φρικαλεότητες καὶ σφαγές.
Στὴν πραγματικότητα προετοιμάζουν μίαν νέα γενοκτονία εἰς βάρος μας.
Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι προσχηματικά.
Καὶ οἱ ἐξαγγελίες (κάποιων γραφικῶν, ἀπὸ τοὺς πολὺ γραφικοὺς ὅμως) περὶ …ἐπιθέσεων εἰς βάρος του προσχηματικὲς εἶναι. (Ἰδίως αὐτές, ἐφ΄ ὅσον σὲ ἕνα κουδουνισμένο τὸ πολὺ νὰ τοῦ σπάσουν τὴν μυτούλα…) Κι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο εἶναι καὶ οἱ κακο-σκηνοθετημένες παραστάσεις ποὺ ἐστήθησαν μὲ ἀφορμὴ τὸν θάνατο ἑνὸς …«παρατύπου πελάτου*» (κι ὄχι ληστοῦ παρακαλῶ…!!!).
Ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα, τῶν τελευταίων ἐτῶν, ποὺ σιγὰ σιγὰ κορυφώνονται, δὲν δηλώνουν μόνον τήν, ἐκ πρώτης ὄψεως, σαπίλα τοῦ κόσμου μας, καθὼς καὶ τὴν κατάῤῤευσιν τῆς πολιτείας μας, ἀλλὰ πολλὰ περισσότερα. Τὰ ὅσα φαίνονται εἶναι γιὰ νὰ γελᾶμε ἢ γιὰ νὰ κλαῖμε, μὰ τὰ ὅσα σχεδιάζονται εἶναι καιρὸς νὰ τὰ διακρίνουμε, πρὸ κειμένου νὰ προλάβουμε τὰ χειρότερα. Καί, τὰ χειρότερα, μὲ τὸν τίτλο: …«παράπλευρες ἀπώλειες» ἀκόμη δὲν μποροῦμε νὰ διανοηθοῦμε τὸ πόση φρίκη θὰ κουβαλοῦν.
Ἂς ἀπαλλαγοῦμε λοιπὸν ἀπὸ τὶς δικαιολογίες καὶ τὰ προσχήματα καὶ ἂς δοῦμε τὴν ἀλήθεια: δὲν ἔρχεται ἐμφύλιος. Στοχευμένες ἐκκαθαρίσεις ἔρχονται.
Κι ἐπεὶ δὴ θὰ εἶναι πολὺ στοχευμένες, τὸν νοῦ μας.
Τὸν νοῦ μας!!!
* Σύμφωνα μὲ τὶς διαπιστώσεις τοῦ Νίκου Θ.:
«Δὲν ἦταν ληστής, παράτυπος πελάτης ἦταν».
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Πολὺ καλὴ τοποθέτηση. Ἐὰν ὅμως εἶναι, μαζὶ μὲ μᾶς, νὰ χαθοῦνε καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνθρωπόσχημα σκουπίδια, ἐντάξει… νὰ χαθοῦμε κι ἐμεῖς.
Ἔτσι κι ἀλλιῶς, τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι τὰ ἀνθρωπόσχημα ὑπάρχουν. Καὶ ὅσο ὑπάρχουνε, ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε.
Μήπως εἶναι καλλίτερα νὰ τιναχτοῦνε ὅλα/ὅλοι/ὅλοι μας στὸν ἀέρα; Ἐπαναλαμβάνω: μὲ τὰ ἐν λόγῳ ἀνθρωπόσχημα, ὁ δικός μας βίος εἶναι ἀβίωτος.
Συμφωνῶ.
(Καί, μεταξύ μας… Γουστάρω πολὺ νεά …«Σέλτσα»!!!)