Μελετώντας κάποιες ἀπὸ τὶς ἔρευνες τοῦ νομισματολόγου Ἀστερίου Τσιντσίφου ἐκ τῶν πραγμάτων ἀνακαλύπτουμε, δυστυχῶς μας, πὼς ἡ ἱστορία καὶ πάλι ἀποκρύπτεται συστηματικῶς ἀπὸ τοὺς (φερομένους ὡς) θεματοφύλακές της, ποὺ στὴν πρὸ κειμένη περίπτωσιν εἶναι τὸ Ὑπουργεῖον (χὰ χὰ χά…!!!) (ἀ)πολιτισμοῦ.

Ἀκούγοντας τὸν Ἀστέριο Τσίντσιφο νὰ μιλᾷ γιὰ κάποια ἀπὸ τὰ συμπεράσματά του, στὴν πρόσφατο ἐκδήλωσιν στὶς Σέῤῥες, ὁ ἐκνευρισμός μας κορυφώνεται, διότι πλέον δὲν ἔχουμε μόνον νὰ κάνουμε μὲ ἀποσιωπήσεις καὶ ἔμμεσες ἀλλοιώσεις τῆς Ἱστορίας, ἀλλὰ πλέον μὲ συστηματικὲς ἐπιχειρήσεις καταστροφῆς στοιχείων καὶ τεκμηρίων.

Βουκεφάλας λοιπὸν σήμερα, Ἀμφίπολις, Φίλιππος καὶ ἕνα μνημεῖον ποὺ τὸ ἀπεκάλεσαν τάφο, τὸ ἄνοιξαν, τὸ ἔκλεισαν καὶ ὅλα τὰ εὑρήματα τὰ ἐξηφάνισαν.

 

Ὅταν τὸν Αὔγουστο τοῦ 2014 ἐδημοσιεύθη ἀπὸ τὴν σελίδα μας κείμενον μὲ τίτλο: «ὁ Τάφος εἶναι ἀσύλητος;», τοποθετούσαμε τὸ ὑποθετικὸ στὸ πραγματικό, βασιζόμενοι κυρίως σὲ ἐκτιμήσεις καὶ σὲ …ἐνστικτον, μὰ κυρίως σὲ πολυετεῖς ἔρευνες τοῦ Ἀστερίου.

Σήμερα ἐπανατοποθετοῦμαι πλέον καὶ δηλώνω πὼς βάσει τῶν ὅσων μᾶς ἀπέκρυψαν συνειδητοποιῶ πὼς οἱ μόνοι συλητὲς τοῦ τάφου εἶναι οἱ ἐγχώριοι ἑλληνόφωνοι γραικύλοι, ποὺ ἐπὶ πλέον τὸ παίζουν καὶ θεματοφύλακες τῆς Ἱστορίας μας.

Τὸ μνημεῖον λοιπόν, ὄχι τάφος, πολλάκις ἐβανδαλίσθη ἐξωτερικῶς.
Οἱ κυριότεροι ὅμως καὶ χειρότεροι καὶ καταστροφικότεροι βανδαλισμοὶ συνέβησαν ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖον καὶ τοὺς ἐκπροσώπους του στὶς ἡμέρες μας.

Φιλονόη

Σημείωσις

Ὅλη ἡ διάλεξις περὶ Ἀμφιπόλεως: