Ἄθλιος:
«Ὁ ταλαίπωρος, παρὰ τὸ ἄθλειν, τὸ ἀγωνίζεσθαι, ὃ ἐστι κακοπαθεῖν».
Αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ ἔχει ὑποστῆ κακουχίες, ποὺ ἔχει διαπράξη ἄθλους.
Ἡ λέξις «ἄθλιος» στὰ ἀρχαία δὲν ἔχει τὴν ἐννοίαν ποὺ τῆς δίδουμε σήμερα, δηλαδὴ τοῦ κακοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τοῦ ταλαιπώρου, τοῦ ὄντος ποὺ διαπράττει ἄθλους, πρὸ κειμένου νὰ ἐπιβιώσῃ.
Ἐπειδὴ ἀναπαράγεται ὁ στίχος τοῦ Ὁμήρου:
«Δὲν ὑπάρχει κάποιο ζωντανὸ πλάσμα ποὺ ἀναπνέει ἢ ἕρπει στὴν γῆ, ποὺ νὰ εἶναι πιὸ ἄθλιο ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο»…
…καλὸ εἶναι νὰ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ὅμηρος δὲν περιγράφει τὸν ἄνθρωπο ὡς «κακό», ἀλλὰ ὡς ταλαιπωρημένο, ἐκφράζοντας τὴν λύπη καὶ τὴν συμπόνια του γιὰ τὴν ἀνθρώπινο ὕπαρξι καὶ ὄχι βεβαίως τὴν περιφρόνησί του.
Ἄθλος: ἐκ τοῦ ῥήματος τλάω, τλῶ, ποὺ σημαίνει ἀντέχω, ἐξ οὗ καὶ «ἀθλητισμός».
Ὁ «Ἄ-τλας» εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀντέχει νὰ κρατᾷ στοὺς ὥμους του τὴν Γαία-Γῆ (μὲ ἐπιτακτικὸν τὸ Ἄλφα), καθὼς καὶ ἄλλα πολλά.
Σημείωσις
Ὁμοίως καὶ ὁ κόπος.
Κόπος: παρὰ τὸ ῥῆμα «κόπτω»…
«Ὁ γὰρ κόπος κόπτει τὴν δύναμιν»!!!