Βαρέθηκα… Βαρέθηκα νὰ ὑποτιμᾷς, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους, τὸν συμπατριώτη σου καὶ τὸν συμπατριώτη μου.
Βαρέθηκα νὰ φτύνῃς δίπλα σου καὶ νὰ ἐξιδανικεύῃς αὐτὸν ποὺ ἀπὸ τὴν …Κούλουρη κουνᾶ μαντήλια. Βαρέθηκα νὰ μοῦ λὲς γιὰ τὸ πόσο καλλίτεροι εἶναι ὅλοι οἱ ἄλλοι καὶ πόσο γραικῦλοι εἶναι οἱ Ἕλληνες.
Βαρέθηκα… Ὄχι διότι πράγματι δὲν ὑπάρχουν ἀμέτρητοι γραικῦλοι, ἀλλὰ διότι πράγματι ὑπάρχουν πάρα πολλοὶ περισσότεροι ἄνθρωποι, μὲ ἦθος, ἀξιοπρέπεια καὶ αὐτοσεβασμό.
Αὐτούς γιατί δέν τούς βλέπεις;
Ἐγὼ πάντως ἐπιλέγω νὰ ἑστιάζω ἐπάνω στὰ θετικὰ τῶν συμπατριωτῶν μου καὶ νὰ ἀγωνίζομαι γιὰ νὰ τὰ ἀναδείξω, πρὸ κειμένου ὅλοι μας νὰ ὀφεληθοῦμε.
Ποιόν βοηθᾶ τό νά γκρινιάζω διαρκῶς, νά ὑβρίζω καί νά περιγελῶ;

Βαρέθηκα νὰ θεωρῇς ὅ,τι εἰσαγώμενον καλλίτερον ἀπὸ τὰ ἐγχώρια.
Βαρέθηκα νὰ μοῦ λὲς πὼς οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι πιὸ ἀποφασιστικοί.
Βαρέθηκα νὰ ἀναζητᾷς διαρκῶς, ἔξω ἀπὸ ἐδῶ, αὐτοὺς ποὺ θὰ χρησιμοποιήσης γιὰ παραδειγματισμό σου.

Ἤθελες τὸν Ποῦτιν ὡς πρότυπο καὶ ὡς μελλοντικό μας ἐθνοσωτῆρα… Εἶπες, εἶπες, εἶπες… Ἀλήθεια, πῶς σοῦ φαίνεται τώρα πού ξερογλείφεται ἀγκαλιά μέ τόν Ἐρντογάν;
Τό ἴδιο δέν συνέβη καί μέ τόν Τρᾶμπ;
Ἤ, ἐχθὲς ἀκόμη, ἤθελες τὸν (φερόμενο ὡς) Ἰταλό, ἀκόμη καὶ γιὰ …ἡγέτη σου, ποὺ ἔσπευσε μετὰ βαΐων καὶ κλάδων νὰ προσκυνήσῃ γλείφοντας τὶς ἐπίσημες βιτρίνες τῶν τοκογλύφων…

Ἤ κι ὁποιονδήποτε ἢ ὁ,τιδήποτε ἄλλο, εἰσαγώμενον ποὺ χρειάζεσαι ὡς πρότυπον…
…μοῦ εἶναι ἀδιάφορον. Ἔχω ἕναν Λεωνίδα κι ἕναν Μιλτιάδη καὶ ἕναν Κολοκοτρώνη νὰ μὲ γεμίζουν ἐνέργεια, ὑπερηφάνεια καὶ ἀποφασιστικότητα. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι μισά, μὲ ἐκπτώσεις, μὲ χαμηλοὺς ὁρίζοντες…

Θὲς λοιπὸν τὸν Γάλλο τώρα, ὡς πρότυπό σου πού, ἔως τοὐλάχιστον καὶ τὶς πρόσφατες -ἂς ποῦμε- ἐπαναστάσεις του, ὑπηρετοῦσε μόνον τὶς ὀρέξεις τῶν τοκογλύφων…!!! Κρᾶτα τον…
…ἀλλὰ μὴν προσπαθῇς νὰ μοῦ ἀποδείξῃς πὼς εἶναι πιὸ δραστήριος ἀπὸ τὸν κάθε συμπατριώτη μας, ποὺ ἂν κι ἔφαγε χιλιάδες τόννους χημικῶν, ἀκόμη παλεύει σὲ Πισοδέρια καὶ Θεσσαλονίκες.

Κι ἔχω τοὺς λόγους μου νὰ τὰ λέω αὐτά.

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Πόσες προδοσίες ἔφαγαν οἱ Γάλλοι; Πόσες φορές, τὰ τελευταία χρόνια, ἐξῆλθαν στούς δρόμους καί τούς ἐπανεμάντρωσαν τά δικά τους κομματόσκυλα; Μίαν; Δύο; Πέντε;
Ὅταν οἱ Γάλλοι ἀπελάμβαναν τὴν μακαριότητά τους, μὴ ἀντιδρώντας ἐμεῖς τί κάναμε;
Ἤ μήπως ἔπαυσε νά ἰσχύῃ τό λογικόν συμπέρασμα: «ὅταν καίγεται τό σπίτι τοῦ γείτονος σέ λίγο θά καῆ καί τό δικό σου;»;
Κατάλαβαν κάτι τότε οἱ Γάλλοι; Μήπως οἱ Ἰταλοί; Οἱ Γερμανοί;

Μπορεῖς νὰ θαυμάζῃς, νὰ χειροκροτῇς καὶ νὰ χαίρεσαι ἀλλὰ οὐδέποτε νὰ ὑποτιμᾷς τὸν γείτονά σου, τὸν συμπατριώτη σου καί, τελικῶς, τὸν συμπολεμιστή σου. Εἶναι γελοῖον νὰ συγκρίνῃς μά, περισσότερο ἀπὸ ὅλα εἶναι γελοῖον νὰ χαρακτηρίζῃς.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς αὐτὸ ἔχουμε καὶ μὲ αὐτὸ θὰ πορευθοῦμε. Ἐὰν δὲν σοῦ ἀρέσῃ βγὲς ἔξω κι ἄλλαξέ το, δίχως νὰ ζητᾷς εὐθῦνες ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Κῦττα τὸν καθρέπτη κι ἀποφάσισε τελικῶς γιὰ τὸ ποιὸς φταίει.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Κάθε φορὰ ποὺ χαρακτηρίζεις τὸν Ἕλληνα φρεπεδιάρη, γιατί ἐγώ ἀντιλαμβάνομαι πώς μᾶς λές: «ἐγὼ εἶμαι σωστός, ἀλλὰ ὅλοι οἱ ἄλλοι λάθος». Μά, ἐάν πράγματι μᾶς λές κάτι τέτοιο, μήπως ἐκκολάπτεσαι καί γιά ἐπίδοξος …προβατάρης μας;
Τσοπανᾶκο… δὲν θὰ φᾷς ἀπὸ αὐτὸ τὸ φροῦτο… Ἐκεῖνο τὸ «ξυπνῆστε» σου, ποὺ διαρκῶς πετᾶς ἔτσι, ἀκόμη καὶ ξεκάρφωτα, ἀποδεικνύει πὼς ὁ μόνος ποὺ κοιμᾶται εἶσαι ἐσύ. Συντρόφους δὲν ἀνακαλύπτεις μὲ τὸ νὰ κτυπᾷς πισώπλατα κι ἀδιακρίτως. Συντρόφους ἀνακαλύπτεις μόνον ὅταν σέβεσαι, τιμᾷς κι ἐκτιμᾷς…

Ὅταν οἱ Γάλλοι, πρὸ ἐτῶν μᾶς κορόιδευαν καὶ ἔλεγαν πὼς «δὲν θὰ γίνουμε σὰν τοὺς Ἕλληνες», ξεκίνησα νὰ γράψω ἕνα κείμενον μὲ τίτλο: «Εὐτυχῶς. Οὔτε ἐμεῖς εἴμαστε Γάλλοι, μὰ οὔτε ἐσεῖς Ἕλληνες…»… Ξεκίνησα ἀλλὰ οὐδέποτε τὸ ὁλοκλήρωσα, διότι πολλά, ἐπὶ μέρους, στοιχεία ἄλλαξαν τότε.
Σήμερα ἐπανέρχομαι καὶ σᾶς τὸ παρουσιάζω…
Ἐννοεῖται πὼς δὲν ἔχω κάτι προσωπικὸ μὲ τοὺς Γάλλους…
Ἐννοεῖται ἀκόμη πὼς δουλειά μας εἶναι νὰ λαμβάνουμε ὅλα τὰ θετικὰ πρότυπα καὶ νὰ πορευόμεθα…
Ἐννοεῖται ὅμως, πρῶτα κι ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα, πὼς πρέπει νὰ γνωρίζουμε ἄριστα τὸ τὶ εἶναι καὶ οἱ Γάλλοι…

Χάρηκα πολὺ ἀπὸ τὴν διαπίστωσιν τῶν Γάλλων.
Ἐπίσης χάρηκα καὶ διεσκέδασα μὲ τὶς πολύπλευρες ἀντιδράσεις τῶν συμπατριωτῶν μας, ποὺ ἄλλοτε θαυμάζοντας τοὺς Γάλλους κι ἄλλοτε ἐξοργισμένοι μαζύ τους, ἔγραφαν, ἔλεγαν καὶ ὑπόσχοντο διάφορα.
Τὸ καλὸ τῆς ὑποθέσεως ὅμως εἶναι ἕνα: ἕνας ἕνας ἀρχίζουμε νὰ ἀντιλαμβανόμεθα πὼς εἴμαστε αὐτὸ ποὺ εἴμαστε καὶ πρέπει νὰ τὸ ὑπερασπισθοῦμε, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις καὶ ὄχι εἰς βάρος ἄλλων.

Ἂς ἀσχοληθοῦμε ὅμως μὲ τοὺς ἀγαπημένους μας αὐτοὺς ἑταίρους καλλίτερα.

Οἱ Γάλλοι λοιπόν. Οἱ Γάλλοι τῆς «Ἡνωμένης Εὐρώπης» μας…
Οἱ πυρῆνες της. Οἱ πεπολιτισμένοι. Οἱ κληρονόμοι, μαζὺ μὲ τὰ ἀμερικανά, τὰ ἀγγλόπαιδα, τὰ γερμανόπαιδα, τὰ ῥωσσόπαιδα, τὰ ἰσπανόπαιδα, τὰ εὐρωπΕόπαιδα γενικῶς, καθὼς καὶ ὅλα ἐκεῖνα τὰ λοιπὰ καλόπαιδα, τῆς μοναδικῆς πανανθρωπίνου ἑλληνικῆς κληρονομιᾶς, τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, τῆς ἑλληνικῆς σκέψεως καὶ τῶν ἑλληνικῶν ἐπιτευγμάτων.
Αὐτοὶ πού, σὰν ἀνθρωπότης, ἐκληρονόμησαν ἐπιτεύγματα γνώσεις καὶ ἀνακαλύψεις ἀρχαίων πολιτισμῶν, ὄχι γιὰ νὰ κάνουν καλλίτερο τὸν κόσμο μας, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸν ἐξουσιάζουν μὲ τὴν μεγίστη δυνατὴ παραπληροφόρησιν.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια οἱ πλιατσικολόγοι εἶναι, ἀλλὰ ἂς τὸ ἀναλύσουμε, γιὰ νὰ μὴν εἴμαστε δογματικοί.

Αὐτοὶ οἱ Γάλλοι λοιπόν, οἱ πεπολιτισμέννοι, ποῦ συμμετεῖχαν σὲ ἀμέτρητες σφαγές, καταστροφές, γενοκτονίες γιὰ χάριν ἑνὸς βασιλέως, ἑνὸς πάπα ἢ ἔτσι, γιὰ νὰ ἀποδείξουν μόνον τὴν ἰσχύ τους, προστατεύοντας στὴν πραγματικότητα κάποιον τραπεζίτη.

«…Οἱ ἄλλοτε ἄχρωμες καὶ σκοτεινὲς πόλεις τῶν σταυροφόρων ξαφνικὰ ἀπέκτησαν χρῶμα καὶ ὕφος ἑλληνικό, ἐφ΄ ὅσον οἱ περισσότεροι θησαυροὶ ποὺ λεηλατήθησαν, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὰ ἄλογα ποὺ κοσμοῦν ἀκόμη καὶ σήμερα, τὴν Βασιλικὴ τοῦ Ἁγίου Μάρκου στὴν Βενετία, ἦσαν ἑλληνικῆς τεχνοτροπίας καὶ παλαιότερα κοσμοῦσαν λεηλατημένες ἑλληνικὲς πόλεις….

…Ὡς προϊόντα λεηλασίας ἔχουν οἱ Δυτικοὶ νὰ ἐπιδείξουν πολλά. Τὰ πάντα.
Ὡς προϊόντα δημιουργίας ἤ πραγματικῆς κληρονομίας τίποτα.
Διότι ἡ τεχνολογία τους, ποὺ μᾶς παρουσιάζουν ὡς ὑποκατάστατον πολιτισμό, πολιτισμὸς δὲν εἶναι. Κλουβὶ χρυσὸ εἶναι.
Ὁ πολιτισμὸς κάνει τὸν ἄνθρωπο αὐτόνομο, μὲ αὐτοσεβασμό, μὲ αὐτογνωσία κι ὄχι ἐξαρτώμενον ἀπὸ κομβία ἤ ἐλεγχόμενον ἀπὸ «μεγάλους ἀδελφούς»….»

Τὰ ἄλογα τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Αὐτοὶ λοιπὸν οἱ πεπολιτισμένοι Γάλλοι, ἢ Φράγκοι ἄλλως, κατέλαβαν πρὸς …«ἐκπολιτισμόν» μόλις 53 χῶρες, τὶς ἐξέσκισαν, ἐλεηλάτησαν καὶ ἐγενοκτόνησαν τοὺς λαούς τους καὶ μετά, ὅταν δὲν εἶχε ἄλλο, τοὺς ἐπέταξαν ἔτσι… Σὰν σκουπίδια…
…πάντα ὅμως μὲ τοὺς καταλλήλους ἐπιτηρητές, γιὰ νὰ μποροῦν τὰ κοινὰ ἀφεντικὰ ὅλων (μας) νὰ ξεζουμίζουν τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα αὐτῶν τῶν λαῶν, τὶς πηγὲς διατροφῆς κι αὐτονομίας μας, ἀκόμη καὶ τὸ νερό τους, διατηρώντας τους μὲ τὴν βία ἐν μονίμῳ δουλείᾳ.

«…Γαλλικά στρατεύματα στο Μάλι. – Μετά από έξι ημέρες αεροπορικών επιθέσεων, στις 16 Ιαν 2013, τα γαλλικά στρατεύματα άρχισαν να εμπλέκονται με τους ισλαμιστές αντάρτες των οποίων οι προωθήσεις προς τα νότια απειλούν να ανατρέψουν το μη εκλεγμένο στρατιωτικό καθεστώς – και τα του Ρότσιλντ-ιδιόκτητα ορυχεία χρυσού….

…Ο πραγματικός σκοπός της γαλλικής παρεμβάσεως, ωστόσο, είναι η προστασία των ιδιοκτήτων ορυχείων χρυσού ιδιοκτησίας Rothschild από την κατάληψή τους. Το Μάλι είναι η τρίτη μεγαλύτερη χώρα παραγωγός χρυσού στην Αφρική μετά την Νότια Αφρική και την Γκάνα και τα μεγαλύτερα ορυχεία στο Μάλι ανήκουν σε επιχειρήσεις ελεγχόμενες από τους Rothschild….»

Ὁ πόλεμος στὸ Μάλι καὶ ὁ χρυσὸς τῶν Rothschild.

«…Ὅλοι οἱ παραπάνω, ἀπομύζησαν ἀπό τις ἀποικίες, ὅ,τι χρήσιμο, καὶ μετά, στὸ ὄνομα τῆς «δημοκρατίας», τὶς ἄφησαν στὴν μοῖρα τους, κάπως, σὰν ἀσύμφορες πλέον ἐπιχειρήσεις ἢ σὰν κάτι σκυλάκια ποὺ τὸ καλοκαῖρι τὰ ἀμολοῦν στὰ θέρετρα.

Μετά, οἱ ξεζουμισθέντες ἰθαγενεῖς, φυσιολογικά, ἀνεζήτησαν τοὺς καρποὺς τῆς σκλαβιᾶς τους, τῶν μόχθων τους….»

Εὐρωπαϊκὴ ἀποικιοκρατία

Ἂς πᾶμε καὶ λίγο πιὸ πίσω ὅμως, ἐφ ὅσον φραγκοκρατία καὶ Εὐρώπη, ἐκτὸς ἀπὸ κατακτήσεις, γενοκτονίες καὶ ἰσοπεδώσεις, ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν ἐπὶ πλέον καὶ πράκτορες καὶ δολιοφθορεῖς καὶ κατασκόπους.
Ποιός ξεχνᾶ τόν Πουκεβίλ πού ἐπροστάτευσε τούς Ἕλληνες τῶν Πατρῶν, ἀπὸ τὴν ὀργὴ τοῦ Γιουσοῦφ πασσᾶ, ἀλλά καί ἀπό τό μένος τοῦ Ἀλῆ πασσᾶ; Ὅμως αὐτὸς ἦταν ἕνας καὶ μοναδικός. Ὅλοι οἱ λοιποὶ συμπατριῶτες του εἶχαν νὰ ἐπιδείξουν τοὐλάχιστον …μῖσος γιὰ τοὺς ῥαγιάδες, μιμούμενοι, μὲ σθένος, τὸν πρῶτο διδάξαντα συμπατριώτη τους, τὸν ἀβᾶ Φουρμῶντ (ἢ Φουρμόντ).

Ὁ ἀββᾶς Φουρμῶντ (ἢ Φουρμόντ), λοιπόν, ποὺ λέγαμε, θεωρεῖται Γάλλος, γιὰ τοὺς πολλούς, ἂν καὶ στὴν πραγματικότητα ἦταν ἀπὸ τὴν …ἐκλεκτὴ φυλὴ τῶν …«περιουσίων», ἔφθασε ἔως ἐδῶ κι ἐξεπάτωσε ὅλην τὴν ἀρχαία Σπάρτη – κι ὄχι μόνον- γιὰ νὰ μὴν εὑρεθοῦν ἄλλοι νὰ μελετήσουν ἢ νὰ καρπωθοῦν τὰ εὑρήματα. Μεγάλη μορφὴ στὴν …σκιζοφρένεια!!!

«…ἡ Σπάρτη εἶναι ἡ πέμπτη πόλις ποὺ κατέσκαψα… Δὲν θέλω νὰ ἀφήσω λῖθον ἐπὶ λίθου.
Δὲν ξέρω ἐὰν ὑπάρχῃ εἰς τὸν κόσμο πρᾶγμα ἱκανὸ νὰ δοξάσῃ μίαν ἀποστολὴ περισσότερο ἀπὸ τοῦ νὰ σκορπίσῃς στοὺς ἀνέμους τὴν στάκτη τοῦ Ἀγησιλάου, ἀπὸ τὸ νὰ ἀνακαλύψῃς τὰ ὀνόματα τῶν ἐφόρων, τῶν γυμνασιαρῶν, τῶν ἀγορανόμων, τῶν φιλοσόφων, τῶν ἰατρῶν, τῶν ποιητῶν, τῶν ῥητόρων, τῶν διασήμων γυναικῶν, τὰ ψηφίσματα τῆς Γερουσίας, τοὺς νόμους τοῦ Λυκούργου…
Ἀσχολοῦμαι τώρα μὲ τὴν καταστροφὴ τῶν βαθυτέρων θεμελίων τοῦ ναοῦ τοῦ Ἀμυκλαίου Ἀπόλλωνος. Θὰ κατέστρεφα κι ἄλλους ἀρχαίους τόπους, τὸ ἴδιο εὔκολα, ἐὰν μὲ ἄφηναν. Τὸν πύργο τὸν ἐγκρέμισα ὁλοκληρωτικῶς…»

Γιατί στήν Σπάρτη δέν εὑρέθησαν ναοί;

Κάτι χειρότερο ἀπὸ τοὺς ἄγγλους συγγενεῖς του ποὺ ξεπάτωσαν τὸν Παρθενῶνα διὰ χειρὸς Ἔλγιν δῆλα δή, ἐφ΄ ὅσον, ἀπὸ μίαν ἄποψιν, ὁ Ἔλγιν ξεπάτωσε μέν, δὲν ἐξηφάνισε δέ. Τὰ μετέφερε σὰν λάφυρά του, ῥημάδια, γιὰ νὰ τὰ καμαρώνουν οἱ συγγενεῖς του, πίνοντας τὸ ποτάκι τους ἐντὸς τῶν μουσείων τους καὶ χαϊδεύοντας τὰ ἀγάλματα μὲ τὰ λαδωμένα τους χέρια, ἀπὸ τὰ «καναπεδάκια» ποὺ κατεβάζουν λαίμαργα:

«…Εἶμαι ὁ Τόμας Μπροὺς, ἕβδομος κόμης τοῦἜλγιν. Γεννήθηκα εἰς τὴν Σκωτίαν τὸ 1776 μέσα εἰς τὴν ἐποχὴν τοῦ σκότους καὶ ὀρκίσθηκα ἐχθρὸς τοῦ Φωτὸς. Πέθανα εἰς τὸ Παρίσι τὸ 1841, μὴ μπορῶντας ν’ ἀντέξω τὸν ἐφιάλτην ποὺ καθημερινῶς βίαζε τὸ μυαλὸ μου !!! Θὲλησα νὰ γράψω Ἱστορία,ἀλλὰ δὲν ἤμουν Ἥρως ποτὲ, καὶ τὸ χειρότερον, δὲν ἤμουν Ἕλλην…δὲν ἤμουν κἄν Φιλέλλην…ἤμουν βάρβαρον γέννημα…»

Ἐν οὐρανοῖς τῇ ξανθῇ ἡμέρα.

(Καὶ ὦ… Τί σύμπτωσις; Λίγο πρὸ τῆς ἐπαναστάσεώς μας… Σὰν νὰ τὸ …ἤξερε!!!)

Ἔχουν λοιπὸν νὰ ἐπιδείξουν καὶ …«πολιτισμό» καὶ ἐγκλήματα καὶ λεηλασίες καὶ καταστροφὲς καὶ ἀλλοιώσεις ἱστορίας καὶ βανδαλισμοὺς καὶ βιασμοὺς κάὶ γενοκτονίες οἱ ἀγαπημένοι μας αὐτοὶ ἑταῖροι.
Κι εὐτυχῶς γιὰ ἐμᾶς, ἂν καὶ μᾶλλον παραμένουμε ὁλίγον …μπουνταλᾶδες (κατὰ τὸ τουρκικόν), ἐν τούτοις δὲν φιλοδοξήσαμε νὰ καταστρέψουμε ἄλλους. Κι ὅσες φορὲς μᾶς ἔσυραν, ὡς ἐλεγχομένους ὑπηκόους ἀποικίας, σὲ ἐκτὸς τῶν συνόρων μας ἀποστολές, (Οὐκρανία, Συρία, ἀποστολὲς ΝΑΤΟ, Κορέα, Μικρασιατικὴ ἐστρατεία) συνήθως ἢ ἔγινε μυστικά, ἤ, ἐπαρουσιάσθη ἀπὸ τοὺς (φερομένους ὡς) οἱ ἡγέτες (τὶς γνωστὲς τῶν τοκογλύφων μαριονέτες) μας ὡς «ἀναγκαστικὴ στήριξις πρὸς τοὺς συμμάχους μας μὲ πολλαπλὰ ὀφέλη». Μὰ σὰν λαός, ἀκόμη καὶ σήμερα, δὲν ἔχουμε νὰ δόσουμε δείγματα κτηνωδίας καὶ μίσους καὶ βαρβαρότητος. (Ἐκτὸς ἴσως ἀπὸ μεμονωμένες περιπτώσεις, ποὺ δὲν χαρακτηρίζουν ὅμως τοὺς Ἕλληνες γενικότερα!)
Κι ἔτσι ὅταν ξεκίνησαν, γιὰ παράδειγμα, οἱ ἐκκαθαρίσεις τῶν λευκῶν στὴν Νότιο Ἀφρική, οἱ μόνοι λευκοὶ ποὺ δὲν ἐπειράχθηκαν ἦσαν οἱ Ἕλληνες.
Ἀντιθέτως μὲ τοὺς Γάλλους, τοὺς Ἄγγλους, τοὺς Γερμανούς, τοὺς Ὁλλανδούς, τοὺς Ἰσπανούς…
Τί τό διαφορετικό ἔκαναν οἱ Ἕλληνες ἀπό ὅλους αὐτούς;
Ἁπλῶς παρέμεναν ἄνθρωποι…;;;

Τέλος, γιὰ νὰ μὴν λησμονοῦμε καὶ τὴν πρόσφατό μας ἱστορία, μερικὲς ἀπὸ τὶς χείριστες μορφὲς κατοχῆς ποὺ ὑπέστημεν, ἦσαν οἱ γαλλικὲς κατοχές. Καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς …ἀπελευθερώσεώς μας, ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν ἀστείρευτο μῖσος γιὰ τοὺς Ἕλληνες, ἀλλὰ κι ἀργότερα, κατὰ τοῦ Ὄθωνος καὶ ὑπὲρ τοῦ Βενιζέλου.
Ἤ μήπως αὐτοί διέπραξαν λιγώτερα ἐγκλήματα κατά τῶν ἐπιστράτων ἤ κατέχοντας τὴν Μακεδονία…
Καλλίτερα ποὺ τὰ …λησμονήσαμε ὅμως, γιὰ νὰ μποροῦν, ἐὰν ἀπαιτηθῇ, νὰ μᾶς τὰ ἐπαναλάβουν.
Ἤ ὄχι;

Γαλλικὴ Κατοχὴ (πρὸς …ὄφελος τοῦ «Ἐθνικοῦ Διχασμοῦ»)!

29 Αὐγούστου 1828. Ἡ γαλλικὴ κατοχή.

Κατὰ τὰ ἄλλα κι ἐσεῖς στὰ παιχνίδια τῶν Rothschild παίζετε, ἀλλὰ κι ἐμεῖς.
Κι ἐσεῖς κατὰ τὰ ἄλλα ὅμως προδότες κι ἐξαγορασμένους πολιτικοὺς καὶ ἡγέτες ἔχετε, ἀλλὰ κι ἐμεῖς.
Κι ἐσεῖς νερὸ στὸν μῦλο τους κουβαλᾶτε, ἀλλὰ κι ἐμεῖς.
Ἁπλῶς ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει διαφορετικοὺς λόγους, ἱστορία καὶ κίνητρα γιὰ νὰ ἐλευθερωθῇ.
Ἐσεῖς τοὺς δικούς σας κι ἐμεῖς τοὺς δικούς μας.
Μόνον ποὺ εἰλικρινῶς κι ἀπὸ καρδιᾶς… Οὔτε θέλω νὰ σᾶς ὁμοιάσω, οὔτε νὰ μᾶς ὁμοιάσετε…