Κ. Π. Καβάφης «27 Ἰουνίου 1906, 2 μ.μ.»

Σὰν τὸ ’φεραν οἱ Χριστιανοὶ νὰ τὸ κρεμάσουν
τὸ δεκαεπτὰ χρονῶν ἀθῶο παιδί,
ἡ μάννα του ποὺ στὴν κρεμάλα ἐκεῖ κοντὰ
σερνόταν καὶ κτυπιόταν μὲς στὰ χώματα
κάτω ἀπ’ τὸν μεσημεριανό, τὸν ἄγριον ἤλιο,
πότε οὐρλιαζε, καὶ κραύγαζε σὰν λύκος, σὰν θηρίο
καὶ πότε ἐξαντλημένη ἡ μάρτυσσα μοιρολογοῦσε:

«Δεκαπτὰ χρόνια μοναχὰ μὲ τὰ ’ζησες, παιδί μου».

Κι ὅταν τὸ ἀνέβασαν τὴν σκάλα τῆς κρεμάλας
κι ἐπέρασαν τὸ σκοινὶ καὶ τὸ ’πνῖξαν
τὸ δεκαεπτὰ χρονῶ ἀθῶο παιδί,
κ’ ἐλεεινὰ κρεμᾶτο στὸ κενὸν
μὲ τοὺς σπασμοὺς τῆς μαύρης του ἀγωνίας
τὸ ἐφηβικὸν ὡραία καμωμένο σῶμα,
ἡ μάννα ἡ μάρτυσσα κυλιόταν στὰ χώματα
καὶ δὲν μοιρολογοῦσε πιὰ γιὰ χρόνια τώρα·

«Δεκαπτὰ ἡμέρες μοναχά», μοιρολογοῦσε,
«δεκαπτὰ ἡμέρες μοναχὰ σὲ χάρηκα, παιδί μου».

Κωνσταντῖνος Καβάφης
(Ἀλεξάνδρεια, 29 Ἀπριλίου 1863
(17 Ἀπριλίου μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο.)
Ἀλεξάνδρεια, 29 Ἀπριλίου 1933)

Ἀπὸ τὰ Κρυμμένα Ποιήματα 1877-1923, Ἴκαρος 1993

~*~*~*~*~*~*~

Στὴν φωτογραφία Κύπριοι Ἀγωνιστὲς ποὺ ἔχουν ἀπαγχονισθῆ.

ἀπὸ τὸν Πανορμίτη Σπανὸ