Thomas Cook α’.

Ὅσοι ἐνασχολῶνται μὲ τὴν ἱστορία ἔχουμε σὲ μεγάλη ἐκτίμηση τὸ ἐν λόγῳ πρακτορεῖο.
Ξένοι περιηγητὲς ἤδη ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1840 ἐπισκέπτονται τὴν Ἑλλάδα μὲ τὸ ἐν λόγῳ γραφεῖο καὶ πραγματοποιοῦν ἀπίστευτες, γιὰ τὴν ἐποχή, ὀργανωμένες ἐκδρομές.
Πολλοὶ δὲ ἐξ αὐτῶν τὸ ἀναφέρουν στὰ βιβλία, τὰ ὁποῖα ἐξέδωσαν μὲ τὶς ἀναμνήσεις τους καὶ τὶς ἐντυπώσεις τους.

Ἔτσι μαθαίνουμε λόγου χάριν, ὅτι ἀφικνυόμενοι στὸν Πειραιᾶ ἀπὸ τὴν Σύρα, τοὺς παραλαμβάνουν ἅμαξες καὶ τοὺς πηγαίνουν στὰ ξενοδοχεῖα τῶν Ἀθηνῶν.
Στὴν συνέχεια, μὲ ἀπίστευτη ὀργάνωση, «μουλαράδες» τοὺς μεταφέρουν στοὺς Δελφοὺς ἢ στὴν Ὀλυμπία, ἀφοῦ διανυκτερεύουν σὲ διάφορα χάνια στὴν διαδρομὴ pre booked and paid, ἐνῶ εἶναι ἀκόμη, σὲ πολλὲς περιπτώσεις, ἔως καὶ τὸ φαγητὸ προκαθορισμένο καὶ πληρωμένο.

Πραγματικὰ ἐντυπωσιακὴ ὀργάνωσις, ἀπὸ ἕνα πρωτοπόρο ταξειδιωτικὸ γραφεῖο.
Ὅταν πρὶν χρόνια τὰ διάβαζα ἀπὸ ἀναμνήσεις αὐτῶν τῶν περιηγητῶν εἶχα μείνη, στὴν κυριολεξία, ἄναυδος.

Thomas Cook β’.

Προσωπικὰ κατοικῶ στὸν Βόλο τοῦ νόμου Μαγνησίας, γνώριζα δὲ ἀπὸ ἔτους τοὐλάχιστον τὰ προβλήματα τοῦ πρακτορείου Thomas Cook.
Θεωρῶ δὲ ἐξόχως πιθανὸν νὰ τὸ γνώριζαν στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο οἱ 600 χιλιάδες ταξειδιῶτες ποὺ εὑρίσκονται ἀνὰ τὸν κόσμο χωρὶς τρόπο ἐπιστροφῆς.

Ἐπιπροσθέτως συναλλάσσομαι συχνὰ πυκνὰ μὲ προϊόντα στὸ διαδίκτυο, τὰ ὁποία ἀγοράζω (κυρίως τὰ παιδιά μου γιὰ νὰ εἶμαι εἰλικρινής, μὲ τὴν δίκη μου κάρτα συνήθως) σὲ μία ἔνδειξη ἐμπιστοσύνης ἡ ὁποία δὲν πηγάζει ἀπὸ κάποιο πραγματικὸ στοιχεῖο.
Τὸ αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὴν πώληση προϊόντων καὶ ὑπηρεσιῶν στὴν Ἑλλάδα, γιὰ τὴν ὁποία εἶμαι ἰδιαιτέρως προσεκτικὸς καὶ γιὰ τὴν συζήτηση πρέπει νὰ ὁμολογήσω ὅτι τὰ «φέσια» ποὺ ἔχω φάη εἶναι ἐλάχιστα, μιᾶς καὶ προτιμῶ νὰ μὴν πουλήσω παρὰ νὰ φάω μαλαστοῦφα.

Ἔτσι γίνεται στὶς ἐλεύθερες ἀγορὲς καὶ ἔτσι πρέπει νὰ γίνεται. Εἶναι οἰκειοθελὴς συναλλαγὴ μεταξὺ ἐλευθέρων ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι παίρνουν τὰ ῥίσκα καὶ τὴν εὐθύνη.
Ἑπομένως οἱ 600 χιλιάδες ποὺ ταξείδεψαν μὲ τὸ Thomas Cook καὶ ἔμειναν στοὺς τόπους προορισμοῦ τοὺς πῆραν τὸ ῥίσκο καὶ ἔφαγαν τὴν πτώχευση.
Δὲν χρειάζεται λοιπὸν ὁποιανδήποτε ἀπολύτως ῥύθμιση αὐτὴ ἡ ἀγορὰ καί, ὅσον μὲ ἀφορᾶ, οὐδὲ μία ἀγορά.
Ὀρθῶς ἡ ἀγγλικὴ κυβέρνησις δὲν «διέσωσε» τὴν ἑταιρεία. Ἔχει ὅμως ὑποχρέωση νὰ ἐπαναπατρίσῃ τὰ 600 χιλιάδες ἄτομα καὶ νὰ χρεώσῆ τὸν λογαριασμὸ στοὺς φορολογικούς τους λογαριασμούς.
Διότι ὁ Ἐγγλέζος ἀπὸ τὸ Σάρεϊ ποὺ δουλεύει στὰ Μὰκ Ντόναλντς δὲν χρωστᾶ κάτι στὸ μιλφάκι ποὺ πῆγε διακοπὲς στὴν Σομαλία γιὰ νὰ γευθῇ τὰ Σομαλικὰ φροῦτα.
Τὰ φροῦτα ἐξάλλου εἶναι γνωστὸ ὅτι πληρώνονται….
Αὐτό…

Κατὰ τὴν πτήση του πρὸς τὴν Νέα Ὑόρκη, ὁ Βρεταννὸς πρωθυπουργός, ποὺ ἀγαπᾶ νὰ ὑβρίζῃ τὸ ἑλληνικὸ κοπριτολελεδαριό, ἐτόνισε ὅτι ἡ Thomas Cook ἐζήτησε βοήθεια 150 ἑκατομμυρίων λιρῶν γιὰ νὰ μὴ πτωχεύσῃ καὶ ὁ Μπότζο τοὺς εἶπε νὰ πᾷν νὰ φακευθοῦν, γιατί αὐτὸ δὲν εἶναι ἠθικὸ καὶ θὰ φέρη στὴν αὐλὴ τοῦ κράτους δεκάδες ἑταιρεῖες μὲ ἀνάλογα προβλήματα.

Ἀντιθέτως ὄμως ἡ κυβέρνησις τῶν «ἀρίστων» μέχρι πρὶν δύο μῆνες ἀπεκοίμιζε τὴν ἑλληνικὴ ἀγορὰ μὲ παπαριὲς γιὰ πράγματα ποὺ ἔπρεπε νὰ γνωρίζῃ ὁ κάθε ὑπάλληλος τραπέζης.
Αὐτὸν τὸν «ἄριστο» φορομπήχτη τῆς κυβερνήσεως τοῦ «σωτῆρος τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν» (ἀμὴν) δὲν θὰ τὸν προσελάμβανα οὔτε γιὰ νὰ μοῦ φέρνῃ τὴν ἀλληλογραφία.

Θαυμάστε τὸν.

«Ἕνας»