Θά …«φᾶμε καλά»;

Τὸ θέμα τῶν ἡμερῶν παραμένει τὸ τί θὰ κάνη (ἢ δὲν θὰ κάνη) ὁ Ἐρντογὰν στὴν Συρία. Ὄχι φυσικὰ διότι ἐξ αἴφνης ξημερώσαμε «Je suis Κourd» ἢ «Je suis Syrian», παρὰ μόνον διότι ἀφ΄ ἧς στιγμῆς ἄρχισε ἡ Τουρκία νὰ δείχνῃ τὰ …«νυχάκια» της κάτι μᾶς ἐνοχλεῖ στὰ …πισινά μας.

Ὥρα τῶν Κούρδων;

Ναί, τώρα ποὺ ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ξεκίνησε μία ἄγρια …«φαγούρα», τόπο δὲν ἔχουμε νὰ σταθοῦμε, ἐνᾦ παραλλήλως ὅ,τι …κατάρες καὶ ὕβρεις καὶ ἀνάθεμα εἴχαμε, στὸν Τρᾶμπ-(άκουλα) καὶ στὸν Ποῦτιν τὰ ἐκτοξεύουμε.
Ἡ δὲ (φερομένη ὡς) κυβέρνησις ἐξακολουθεῖ νὰ …τρίβεται ὅπου μπορεῖ, πρὸ κειμένου ἀφ’ ἐνὸς νὰ κερδίσῃ χρόνο, γιὰ νὰ ἐντοπίσῃ κάποιον, ὁποιονδήποτε, σύμμαχο/ὑποστηρικτὴ καί, ἀφ΄ ἑτέρου ἐξακολουθεῖ νὰ ἐπεκτείνῃ «νομοτύπως» τὸν ἐποικισμὸ τῆς χώρας, μήπως καὶ ὁλοκληρώσῃ τὸ δικό της πλιατσικολόγημα.

Κοινῶς; Στὴν χώρα συμβαίνει τῆς ἀποσαθρώσεως, τὰ κουδουνισμένα ὑβρίδια ποὺ τὸ παίζουν κυβερνῶντες διαβιοῦν ὅσο οὐδέποτε στὸ παρελθόν, στὴν κοσμάρα τους κι ἐμεῖς, οἱ γνωστοὶ χαχόλοι, γνωρίζουμε πὼς ἡ …«φαγούρω τῶν πισινῶν μας» σὲ λίγο, πολὺ λίγο, θὰ παύση νὰ εἶναι …φαγούρα καὶ θὰ μετατραπῆ σὲ ἀπέραντο πόνο.

Κυττᾶμε βέβαια ἐναγωνίως καὶ  στὰ «κέντρα ἀποφάσεων τοῦ πλανήτου», ἀλλὰ οἱ ἐλπίδες μας διαρκῶς διαψεύδονται, ἐφ’ ὅσον διαπιστώνουμε πὼς ναὶ μὲν θὰ τὸν σκίσουν τὸν Ἐρντογὰν (καὶ τὴν Τουρκία, βεβαίως-βεβαίως!!!) ὅλοι αὐτοί, ἀλλὰ πρῶτα ὁ Ἐρντογὰν θὰ ξεσκίση ἐμᾶς. 

Λοιπὸν λοιπόν… Κάποιοι ἰσχυρίζονται πὼς ἐὰν θέλῃς νὰ ἐξαφανίσῃς ἕναν ἐχθρό, τότε δῶσε του ἐξουσία. (Ὅπου «ἐξουσιαστὴς» μπορεῖτε νὰ βάλετε ὅ,τι καὶ ὅποιον θέλετε…!!!)
Κατ’ ἐμὲ αὐτὸ ποὺ ξεκίνησε ὁ Ἐρντογὰν (ποὺ δὲν ἔχει σημασία ἐὰν τὸ κάνῃ εἰς γνῶσιν του ἢ ἐν ἀγνοίᾳ του πλέον) εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους. Κυριολεκτικῶς εἶναι ἡ ταφόπλακα γιὰ τὴν πάλαι ποτὲ κρατούσα Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία.

This slideshow requires JavaScript.

Θέλουμε νά μάθουμε τό …μέλλον;

Τὸ «the economist» καὶ ἡ «Liberation» τῶν Rothschild μᾶς τὸ …σιγο-ψιθυρίζουν αὐτὸ τὸ μέλλον…

Ὥρα τῶν Κούρδων;

Πατριῶτες εἶναι ὥρα νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ὄχι μόνον εἴμαστε ἐν τελῶς μόνοι μας ἀλλὰ καὶ σὲ λίγο θὰ κληθοῦμε νὰ πολεμήσουμε ὑπερασπιζόμενοι τὶς ζωές μας, τὶς οἰκογένειές μας καί, ναί, μᾶς ἀρέσει – δὲν μᾶς ἀρέσει, τὴν μία κοινή μας Πατρίδα. (Ναί, θὰ τὸ …«πάθουμε» κι αὐτό!!!)
Ἐὰν δὲν τὸ πράξουμε, τὸ …«ἀγγούρι» τοῦ (κάθε) Ἐρντογᾶν θὰ μᾶς φθάση στὸν λαιμό. Καί, κατ’ ἐμέ, πολὺ καλὰ θὰ μᾶς κάνη, ἐφ΄ ὅσον, ἀκόμη καὶ τώρα, ποὺ βλέπουμε τὴν ἐπίπλαστο πραγματικότητά μας νὰ καταῤῥέῃ, ἐμεῖς ἂν τί νὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μας, ὅπως ὅπως καὶ ἀπολύτως μόνοι μας, ἀκόμη ἀναζητοῦμε στηρίγματα, σωτῆρες καὶ προστάτες-νταβατζῆδες. Ἂν τί νὰ πιέσουμε τὰ (φερόμενα ὡς) κυβερνητικὰ στελέχη νὰ μεριμνήσουν ἄμεσα γιὰ τόν, ὅσο τὸ δυνατόν, καλλίτερο ἐξοπλισμὸ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, ἐνασχολούμεθα μὲ τὸ ἐὰν ὁ ΕΝΦΙΑ ἐμειώθη ἢ μὲ τὸ ἐὰν οἱ «120 δόσεις» εἶναι συμφέρουσες. Ἂν τί νὰ πάρουμε στὸ κατόπιν τὰ κουδουνισμένα τοῦ τόπου μας, ἀπαιτῶντας (ναὶ ῤὲ φίλε, ἀπαιτῶντας!!!) νὰ περικοποῦν τὰ ἐπιδόματα πρὸς πάσαν κατεύθυνσιν, πρὸ κειμένου νὰ ἀνευρεθοῦν χρήματα γιὰ νὰ διασφαλισθῇ μία στοιχειώδης δυναμικὴ ἀμύνης γιὰ τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις, σὲ ἀναλώσιμα καὶ σὲ πολεμοφόδια, ἐμεῖς ἀρκούμεθα στὸ νὰ λάβουμε τὰ ὅσα ψίχουλα θὰ μᾶς πετάξουν, γιὰ νὰ ἀγοράσουμε τὸ νέο μοντέλο τάδε τοῦ δείνα κινητοῦ (ἤ, γιὰ ὅ,τι ἄλλο, ἀκόμη καί, κατ’ ἐμᾶς, ζωτικῆς σημασίας!!!).

Ἀλήθεια; Τί στά κομμάτια προέχει γιά ἐμᾶς αὐτές εἰδικῶς τίς ὧρες; Τό νά φᾶμε σήμερα κι αὔριο καλά ἤ τό νά προστατεύσουμε τόν μηχανισμό (βλέπε κράτος, χώρα, σύνορα) πού ἐντός του ἔως σήμερα μποροῦμε καί τρῶμε καλά (ἢ μέτρια ἤ καί καθόλου, ἀλλά τοὐλάχιστον ὑπάρχουμε);

Ξέρω… Μᾶς ἔχουν ξεσκίση στοὺς φόρους, μᾶς ἔχουν ἁρπάξη τὰ σπίτια μας, τὴν γῆ μας, μᾶς ἔχουν ἐξαθλιώση, μᾶς γενοκτονοῦν, μᾶς ἁλυσοδένουν, μᾶς ἐκβιάζουν… Γνωστὰ αὐτά. Ὅμως τὸ κράτος, ἡ χώρα, ἡ Πατρὶς δὲν εἶναι τὰ κουδουνισμένα. Δὲν ἀνήκει στὰ κουδουνισμένα σαπρόφυτα τοῦ κόσμου μας, ἀλλὰ σὲ ἐμᾶς. Τὸ ἐὰν τοὺς ἐπιτρέπουμε, λόγῳ ἀνοχῶν ἢ φοβιῶν ἢ περερμηνειῶν, ἀκόμη νὰ τὸ παίζουν κάτι σὰν κυβερνῶντες, εἶναι ἄλλο θέμα, ποὺ ἀνατρέπεται, ἀναλόγως τῆς ὀπτικῆς καὶ τῆς θέσεως, μὰ καὶ  τῆς στιγμῆς. Ἐὰν ὅμως αὐτὴ ἡ ὀμπρέλα (κράτος, χώρα, Πατρίς… ὅπως θέλεις σκέψου το!!!) καταῤῥεύσῃ, τότε δέν χάνουμε αὐτομάτως καί τίς Ἑστίες μας, μὰ χάνουμε καὶ ὅλους ἐκείνους τοὺς μηχανισμοὺς πού, ἔως τώρα, μᾶς παρεῖχαν μίαν ὑποτυπώδη μορφὴ ἀσφαλείας καὶ ταὐτότητος. Ἴσως νὰ μὴν μᾶς ἀρέσῆ (ποὺ σίγουρα δὲν μᾶς ἀρέσει) αὐτὸ τὸ μόρφωμα ποὺ κατήντησε, ἀλλὰ ἐπαναλαμβάνω: δὲν ἀνήκει σὲ κάποιον ἄλλον. Δικό μας εἶναι. Ἐμεῖς ἔχουμε χρέος νὰ «περιφρουρήσουμε τὸ χωράφι μας» καὶ νὰ ξαναστήσουμε τὸ «σπίτι μας» σὲ γερὰ θεμέλια. Τὰ κουδουνισμένα σήμερα εἶναι κι αὔριο δὲν εἶναι.
Ἐμεῖς ὅμως, ὅσο παραμένουμε ἀδρανεῖς, χάνουμε αὐτομάτως, κάθε στιγμὴ ποὺ περνᾶ, κάθε πιθανότητα ἐπιβιώσεώς μας, ἐφ΄ ὅσον ἀπαρνούμεθα τὰ δικαιώματα καὶ τὶς ὑποχρεώσεις μας.

Οἱ Σύριοι, καθὼς καὶ οἱ Κοῦρδοι, ἔμαθαν νὰ πολεμοῦν οὔτως ἢ ἄλλως. Ἐμεῖς καὶ ξεχάσαμε νὰ πολεμοῦμε καὶ ἀρνούμεθα νὰ ξανά-μάθουμε. Οἱ Κοῦρδοι καὶ οἱ Σύριοι θὰ κερδίσουν ἢ θὰ χάσουν μὲ τὸ σπαθί τους, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν κρύβονται μεγάλα συμφέροντα πίσω ἀπὸ τὰ δεινά τους. Θὰ κάνουν τὶς δικές τους ἐκπτώσεις, τοὺς δικούς τους συμβιβασμοὺς καὶ τὶς δικές τους ὑπερβάσεις. Μὰ εἶναι κάθε στιγμὴ ἕτοιμοι καὶ δίδουν ὅλων τῶν εἰδῶν τὶς μάχες, πληρώνοντας μὲ τὸ αἷμα τους ὅλα αὐτά, ποὺ γιὰ αὐτοὺς εἶναι Ἱερὰ καὶ Ὅσια καὶ Ἀναγκαί.
Εἶναι τέλος πάντων ἀποδεδειγμένα ἀποφασισμένοι νὰ πολεμήσουν γιὰ τὶς ζωές τους καὶ γιὰ τὴν χώρα τους καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα τους.
Ἐμᾶς νὰ κλαῖμε. Ἐμεῖς εἴμαστε τὸ πρόβλημα τοῦ πλανήτου σήμερα. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ εἴμαστε τὸ πρόβλημα τοῦ πλανήτου σήμερα θὰ …«φᾶμε» καὶ τὸ μεγαλύτερο (ἂς ποῦμε εὐγενικὰ) …ἀγγούρι, μήπως καὶ ξεκολλήσουμε ἀπὸ τὴν ἀδράνειά μας.

Ὁ βούρδουλας εἶναι ἕνα πανάρχαιον «μέσον συνετισμοῦ». Ἐὰν λοιπὸν δὲν μᾶς ἀρέσῃ ἡ προοπτικὴ τοῦ ὀθωμανικοῦ …«ἀγγουριοῦ», τότε ἂς πιάσουμε τὸν …βούρδουλα πρῶτα πρῶτα γιὰ τὰ δικά μας πισινά, πρὸ κειμένου νὰ ξεκολλήσουμε ἀπὸ τὴν κατάντια μας καί, ἀμέσως μετά, γιὰ τὰ πισινὰ τῶν κουδουνισμένων, πού, οὔτως ἢ ἄλλως, μόνον ἀπὸ αὐτὸν ἀντιλαμβάνονται.

Δὲν συζητᾶμε πλέον γιὰ ἀνοχὲς καὶ ἀντοχὲς καὶ ἐκπτώσεις. Ἔχουμε φθάση στὸ …καὶ ἕνα. Ἢ θὰ πολεμήσουμε ἀποφασισμένοι ἢ ἂς σταυρώσουμε τὰ χέρια, ἂς ἀνοίξουμε ἀπὸ τώρα τοὺς τάφους καὶ ἂς ξαπλώσουμε μόνοι μας, πρὶν μᾶς ὑποχρεώσουν νὰ τὸ κάνουμε τὰ ὀθωμανὰ τοῦ κόσμου μας.

Φιλονόη

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Θά …«φᾶμε καλά»;

Leave a Reply