Νὰ τὰ πάρουμε ὅμως ἕνα ἕνα τὰ θεματάκια, γιατί κάποιοι ἔχετε μπερδευθῆ.
Ἱστορία δὲν γνωρίζετε βεβαίως (οὔτε τὴν μικρᾶ λεγομένη) καὶ ὡς μάρτυρες (ὄχι τοῦ Ἰεχωβᾶ) ἀλλὰ τοῦ εὐρωπαϊσμοῦ ποὺ εἶσθε ἀγνοεῖτε βασικὲς παραμέτρους.

Ἔτσι μειράκιον Τζημερικόν, κατοικοεδρεύον εἰς Λόνδρα (σαφῶς ἀντιμπεεξιτικὸ), μεταξὺ ἄλλων εἶπε καὶ τὸ περίφημο καὶ ἀνιστόρητο, «εἶμαι εὐγνώμων στὴν μαμὰ Εὐρώπη γιατί μὲ σπούδασε δωρεάν».

Αὐτὰ συμβαίνουν ὅταν ὁ ἀρχιερεὺς προβαίνῃ σὲ δηλώσεις τοῦ τύπου «μία Εὐρώπη, ἕνας πρωθυπουργός, ἕνας ὑπουργὸς στρατιωτικῶν καὶ ἐξωτερικῶν καὶ ἐκλογὲς ταὐτοχρόνως» καὶ ἀφοῦ ὁ ἀρχιερεὺς ἔτσι εἶπε ὅλοι μαζὺ κι ἀντάμα καὶ καλὰ θὰ ἦταν νὰ μὴν γίνονται κι ἐκλογὲς καὶ μπαίνουμε σὲ ἔξοδα (αὐτὸ βέβαια νὰ τὸ δοῦμε πιὸ σοβαρά).

Σᾶς ἔχω νέα λοιπόν.
Κατ’ ἀρχὴν τοῦ συγκεκριμένου μειρακίου οἱ σπουδὲς δὲν ἦσαν δωρεάν, μιᾶς καὶ φαντάζομαι ὅτι οἱ γονεῖς του ἐπλήρωναν ὕπνο καὶ φαΐ (ἤ ὁ ἴδιος ἐργαζόμενος ἐν πάσει περιπτώσει) καὶ τὶς σπουδὲς τοῦ τὶς ἐπλήρωναν οἱ κατὰ τόπους φορολογούμενοι πολῖτες.

Κατὰ δεύτερον ὁ συγκεκριμένος εὐρωϊεραπόστολος ἀγνοεῖ βασικὲς παραμέτρους τοῦ θέματος: σπουδὲς εἰς τὴν ἀλλοδαπὴ καὶ δὴ στὴν Εὐρώπη.
Ἤδη ἀπὸ τὸν 19ο αἰώνα ἡ ἄρχουσα τάξις ἐσπούδαζε στὴν Εὐρώπη καὶ μάλιστα μὲ δίδακτρα, ὅπως ἐξ ἄλλου καὶ οἱ ἡμεδαποὶ Εὐρωπαῖοι, μίᾶς καὶ θεωρεῖτο ἀπολύτως λογικὸ νὰ μὴν πληρώνῃ ὁ Ἄγγλος ἢ ὁ Γερμανὸς ἀνθρακωρύχος τὶς σπουδὲς τοῦ Ἄγγλου ἡ τοῦ Γερμανοῦ καὶ στὴν περίπτωση μας, τοῦ Ἕλληνος ἀριστοκράτους. 

Στὴν μετὰ τὸ 1900 ἐποχὴ καὶ ἐνῶ δὲν ὑπῆρχε ἀκόμη Ἡνωμένη Εὐρώπη, ἡ τάσις ἐξηκολούθησε καὶ ἀπὸ κάπως πιὸ ταπεινά, ἀλλὰ σὲ ὁποῖα περίπτωση ἀνθηρὰ βαλάντια καὶ ἔτσι ἑκατοντάδες τριτοκοσμικοὶ Ἕλληνες (Κανελλόπουλος, Τσάτσος, Παπανδρέας γέρος ὁ τῆς δημοκρατίας ἀποκαλούμενος φαῦλος) ἀπήλαυσαν σπουδὲς στὰ πανεπιστήμια τῆς Εὐρώπης.

Παρενθετικά, ἡ μέσος ἑλληνικὴ οἰκογένεια δὲν εἶχε τὴν δυνατότητα νὰ στείλῃ τὸν Κανακάρη της οὔτε στὸ ἑλληνικὸ πανεπιστήμιο καὶ γὶ αὐτὸ στὰ χωριὰ καὶ στὶς μεσαῖες πόλεις ἀκούγετο τὸ περίφημο …«ὁ κὺρ Τάκης εἶναι προκομμένος ἄνθρωπος σπουδάζει υἱὸ στὴν Ἀθήνα» καὶ ἀλλὰ ἀνάλογα.

Μὲ τὴν ἄνοδο τοῦ ἐπιπέδου μεταπολεμικῶς καὶ τὴν ἔμφυτο ῥοπὴ τῶν Ἑλλήνων πρὸς τὶς σπουδές, ἀλλὰ καὶ μὲ δεδομένη τὴν ἀδυναμία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους νὰ παρέχῃ (ὅπως σήμερα) σπουδὲς σχεδὸν γιὰ ὅλους, σὲ ἀμφισβητήσιμα βέβαια ἀντικείμενα, ἀπὸ τὸ 1950 (πολὺ πρὶν ἀκόμη ὑπάρξῃ ἡ Ἡνωμένη Εὐρώπη δῆλαδή!!!) χιλιάδες Ἕλληνες τῆς μεσαίας ἀλλὰ καὶ τῆς μικρομεσαίας πλέον τάξεως κατέκλυσαν (μαζὺ μὲ ἄλλους τριτοκοσμικοὺς) τὰ πανεπιστήμια τῆς Εὐρώπης.
Δεκάδες χιλιάδες στὴν Ἰταλία, ἀρκετὲς χιλιάδες στὴν Γερμανία, πολλοὶ στὴν Ἀγγλία καὶ γνωρίζω κάποιον ποὺ ἐσπούδασε ἰατρὸς στὴν Ἱσπανία τοῦ στρατηγοῦ Φράνκο στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ’50.
Δδίδακτρα μηδενικά, πέραν βεβαίως ἀπὸ τὰ ἔξοδα κατοικήσεως.

Αὐτὰ μὲ ἔντονο ῥυθμὸ καὶ κατὰ κύμματα, πρὶν τὸ σωτήριο 1979 ποὺ εἰσήλθαμε στὸ «κλὰμπ τῶν ἀφεντάδων τῆς γὴς» (τρομάρα μας).

Ἑπομένως καὶ πρὶν τὴν Ἡνωμένη Εὐρωπη οἱ ἄνθρωποι ταξείδευαν στὴν Εὐρώπη, σπούδαζαν στὴν Εὐρώπη καὶ δὲν πλήρωναν καὶ δίδακτρα (ἐκτὸς κάποιων συμβολικῶν ἐξόδων ἐγγραφῆς ὅπως καὶ στὰ ἑλληνικὰ πανεπιστήμια ἐξάλλου πρὶν τὸν Γεώργιο Παπαδόπουλο ποὺ τὰ κατήργησε κι αὐτὸ βέβαια τὸ ἀγνοοῦν πολλοί).

Πᾶμε παρακάτω λοιπόν, σήμερα ὅπως καὶ τότε, τὰ περισσότερα εὐρωπαϊκὰ κράτη ἔχουν μικρὰ ἡ καθόλου δίδακτρα γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ Εὐρωπαίους φοιτητὲς (Γερμανία σχεδὸν μηδενικά, Γαλλία ὁμοίως, Δανία καὶ Σουηδία σᾶς περιμένουμε νὰ μᾶς γ@μήσετε, Ὀλλανδία 2000 εὐρῶ τὸ ἔτος, Βέλγιο 700 περίπου καὶ οὕτω καθεξῆς.
Δίδακτρα ὅμως δὲν πληρώνουν σὲ αὐτὲς τὶς χῶρες οὔτε οἱ φοιτητὲς ἀπὸ τὴν Νορβηγία καὶ τὴν Ἐλβετία ποὺ εἶναι ἐκτὸς Ἡνωμένης Εὐρώπης.

Ἀντιθέτως δίδακτρα πληρώνουν οἱ τριτοκοσμικοὶ μιᾶς καὶ ἔτσι αὐτὲς οἱ χῶρες ἀφ’ ἑνὸς προσπαθοῦν νὰ ἐλέγξουν τὶς ῥοές τους ἀφ’ ἑτέρου μιᾶς καὶ συνήθως ὅλοι αὐτοὶ οἱ φοιτητὲς εἶναι προϊόντα του συστήματος εὐνοίας αὐτῶν τῶν χωρῶν καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔχουν ὑποτροφίες.

Σντὴ Μεγάλη Βρεταννία μὲ τὴν ἀγγλοσαξωνικὴ παράδοση (ὅπου τίποτα σχεδὸν δὲν εἶναι δωρεὰν) ἐπανέφεραν στὴν Ἀγγλία τοὐλάχιστον δίδακτρα τῆς τάξεως τῶν 10 χιλιάδων λιρῶν (4-5 χιλιάδες στὴν Σκωτία) πρὶν καμμιὰ δεκαριὰ χρόνια, ὅταν ἡ Μεγάλη Βρεταννίαἦταν μέλος τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης ἀκόμη.
Ἐνῶ γιὰ τοὺς τριτοκοσμικοὺς αὐτὰ φθάνουν στὰ εἴκοσι χιλιάδες εὐρῶ πλέον.

Τί ἔκαναν ὅμως οἱ πονηροὶ Ἐγγλέζοι; Οὐσιαστικῶς ἐφήρμοσαν τὸ κουπόνι. Ναὶ μὲν δίδακτρα δέκα χιλιάδων λιρῶν, ἀλλὰ ἔδιδαν δάνεια ἰσόποσα καὶ ἐὰν εἶχες λεφτὰ στὸ μέλλον σοῦ τὰ ἔπαιρναν.
Αὐτὸ θὰ συνέχιζε καὶ μετὰ τὴν ἔξοδο τῆς Μεγάλης Βρεταννίας ἀπὸ τὴν σωτηρία Ἡνωμένη Εὐρώπη τοὐλάχιστον γιὰ ἕνα μὲ δύο χρόνια ἀκόμη.

Ἑπομένως καὶ ἐν κατακλείδει. Οἱ Ἕλληνες ἐσπούδαζαν στὴν Εὐρώπη πολὺ πρὶν τὴν Ἡνωμένη Εὐρώπη καὶ θὰ συνεχίσουν (ὅσο εἶναι καυλωμένοι γιὰ πτυχία) νὰ σπουδάζουν ἐκεῖ καὶ μετὰ τὴν διάλυσή της.
Στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων μὲ χαμηλὰ δίδακτρα.
Ἐὰν πάλι τοὺς κακοφαίνεται ὅταν ὲν θὰ ὑπάρχει Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσις, νὰ πᾷν ἐκεῖ, ἂς πᾷν κάπου πιὸ βολικά.
Ἂς πᾷν στὴν Ῥωσσία, τὸ Τατσικιστὰν καὶ τὴν Αἴγυπτο.

Τὸ εὐρωφρικιὸ νὰ τὸ δέρνῃς τρεῖς φορὲς τὴν ἡμέρα καὶ ἂν ἔχῃς ὄρεξη πέντε. Πάντα τοῦ κάνει καλό.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Πάντως κάτι εἶναι καὶ ἐντυπωσιακὸ καὶ ἀδιανόητο.
Ἕνα ἀνεξάρτητο ἔθνος ζητᾶ νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ μίαν Ἕνωση, στὴν ὁποία ἀνῆκε στὸ παρελθόν.
Λάθος; Ἴσως… Αὐτοκτονικό; Ἴσως καὶ πάλι.
Ὅμως αὐτὸ τὸ ἔθνος θέλει νὰ φύγῃ.

«Ἕνας»